esnaf lokantasının olmazsa olmazları

ağzı iyi laf yapan girişken bir garson. olmazsa olmaz. kapanır o esnaf lokantası.

doksanlı yılların başında bir köfte/piyaz esnafında çalışan abimin yanında oyalanırken şu diyaloğa şahit olmuştum.

sadece köfte piyaz satılan lokantaya giren adam içeri girer girmez garson* tarafından karşılanıp hemen bir masaya oturtulmuştu.

garson: hoş geldin değerli abim.
müşteri: bana az kuru, pilav verir misin?
garson: kuru az evvel bitti abicim. size köfte piyaz yaptırayım mı?
müşteri: hiç düşünmeden “peki” diyerek onay vermişti.

bu diyalog o kadar net ki zihnimde. müşteri belli ki dalgındı ve bana kalırsa köfteciye girdiğinden bile haberdar değildi. garson işini bilmezse kesinlikle oturmazdı. otursa bile sipariş vermezdi.

daha sonraları duyduğum kadarıyla abuzer abimiz askerde şehadet şerbetini içmiş. ruhun şadolsun be abuzer abi!

90'lı yıllarda peçete yerine pembe renkli saman kağıtları bulunurdu esnaf lokantalarının masalarında. kare kare kesilmiş, pembe renkli saman kağıtlarını su bardaklarının içine şekilli olarak koyarlardı. hayır elimizi ağzımızı temizlemezdi bile, zımparalayıp bırakırdı.

mercimek çorbası.

kel kafalı, bıyıklı garsonun her müşteriden sonra masadaki yemek artıklarını masaya iyice yedirerek dağıttığı pis bir temizlik bezi.

omuzunda havlu olan çalışan.

tanımadığın kişilerle yan yana veya karşılıklı oturup yemek, afiyet olsun deyip kalkmak, yerine başkasının oturması.

sepetle gelen 10 kişilik ekmek.

kuru-pilav

nerdeyse on yıldır aynı masanın üstünde duran,artık renkleri değişmiş cam şişedeki kola ve fanta.

parmak izli peçetelik, hafif kirli tuzluk karabiberlik.
evde yapın yiyin evde, alışın artık şuna.

kuru fasulye pilav turşu yoksa orası esnaf lokantası değildir.

kağıttan taşmış lavabonun yanındaki çöp kutusu.

kırmızı kapaklı cam sürahi

kirli baharatlık.

paşabahçe bardağın içine koni oluşturacak şekilde yerleştirilmiş bir avuç kesekağıdı.

kareli kağıt masa örtüsü.

kelle paça çorbası.

peceteye sarilmis catal kaşık.kocaman sepetlerde dilimlenmiş ekmekler.esnaf lokantalarinin bir aurasi vardir.vazgecemezsin.kız halimle sabahin yedisinde gidip corba ictigim zamanlar ah bee ne güzel günlerdi deyip ic geçiriyorum sayın suserlar.gitmeyen ve orada iskembe corbasini hopurdetmeden icmeyen insanlar cook sey kaybeder.

bol ekmektir. bol bol ekmek.

ben öğrenciyken 2.5 liraya mercimek çorbası içerdik arkadaşlarla. sepet sepet ekmek yerdik karnımız doyardı.
paramız yokken mercimek çorbası, varken ise az kuru az pilav. güzel günlerdi.
esnaf lokantaları güzeldir. samimi garsonlar, lezzetli ve doyurucu yemekler.

soğan ve maydanoz salatası.