fakirleri avutmak için söylenen sözler

derlendiğinde dini bir kitaba dönüşürler.

cana geleceğine mala gelsin.

şükür et şükür et.

şehit oldu.

toplumsal ayaklanmanın önüne geçilmek için söylenen sözlerdir. evet toplumsal çünkü türkiye şartlarını bildiğimden ülkemiz adına konuşuyorum. genelleme yapmak muhakkak mümkündür.
öncelikle bir öteki hayat vadedilir. şimdi kimsenin dinine dil uzatmak bana düşmez ama şunu söylemek istiyorum; insanlara daha iyi bir öteki hayattan bahsedilir ve bu hayatlarına tahammül etmeleri öğretilir. çok merak ediyorum yahu demiyor musunuz hiç 'tamam kardeşim öteki hayat güzel de ya bu hayat?'.
sonrasında fakirlik güzellemeleri başlar. işte yer sofrası romantize edilir, kuru ekmek romantize edilir. belki minimalizmin yanlış bir öğretisini de görürüz.
sonra da 'aman efendim onların parası var da mutluluğu var mı?' denmeye başlanır. sanki parası olan insan otomatik olarak manevi yönden zayıf ve huzursuz olmalı.

bu dünya bir sınav mükafatını öbür dünyada alırsınız

şükret, senden daha kötü durumda olanlar var.

parayla saadet olmaz

öteki tarafta kralsın. bu dünya bir test. asıl olay öbür tarafta.

en çok tokgözlü olanlar fakirlerdir...

-nasipte varsa olur
-kader kısmet
-boşver abi onu alıp ne yapacaksın?
-sen fakir değilsin her şey pahalı
falan filan.

birçok söylemi şükürcü zihniyet kümesinde değerlendirebiliriz.

(bkz: bir dahaki sefere kralsın be oğlum)

kader

şükür.

üzülme geçer kanks.

cennetteki bakire huriler. ama kadınsan nuri yok. sorry.

şu miras bi çıksın rahatlarız bak bir ev bir araba diye dalınan hayallerin başlangıcı hep o mirasın bir şekilde çıkmasını bekleyen fakirler olmamız hahaha

bir lokma bir hırka

(bkz: günaydın sözlük)