geçmişte izlenmiş bir türlü ismi bulunamayan film

çok küçüktüm nasıl bir travma yarattıysa şuan aklıma geldi film. piyanistin başrolü olan adam morg çekmecesi gibi bir şeyin içine giriyordu sürekli. sanki bir seylerden kurtulmaya çalışıyordu ama olmuyordu. çıldıracak gibi oluyordu adam. bilen varsa lütfen söylemesin allah kahretsin o filmi.

blue valentine o film gençler. ben buldum uzun uğraşlar sonucu. siz uğraşmayın.

gruplar hâlinde geçmişe dönüldüğü, gruptan birinin çıkmaması gereken yoldan yanlışlıkla çıkarak bir kelebeği ezdiği ve sonrasında dünyanın üç dalga hâlinde yok olduğu bir film vardı. bu vesileyle filme dair her şeyi anlatmış oldum ama yapacak bir şey yok artık.

aklıma bir film daha geldi belki bilen vardır. bir ev vardı şehirden uzak. bir kadın bir çocuk ve bir aslan bu evin içinde kilitliydi. kadın ve çocuk aslandan kaçıyorlardı aslanda açtı onları yemeye çalışıyordu. kadınla çocuk ölsün diye birisi onlara bunu yapmıştı.

başrolde meryl streep vardı medyummuydu neydi, çiftlikte yaşıyorlardı.

the jacket filminde piyanistin başrolü oynuyor. senin film o arkadaşım. diğerleri çağrışmadı.

benim de vardır ama seksenleri hatırlamak zor. tanım : insanı delirten filmlerdendir.

bir adam ve köpeği vardı. şehirde yalnızca onlar vardı. arabalarıyla depo gibi bir yere gidiyorlardı. içerden aniden kuduz köpek desem değil canavar desem değil birşeyler çıkıyor. adam ve köpeği kendilerini korumaya çalışıyor ama yaratıklar daha çok yaklaşıyor. sonracığıma bunlar kaçmaya başlıyor ama adamın köpeğini ısırıyor diğerleri. neyse bunlar kaçıyor evlerine geliyorlar. köpeğin yarası çok derin. birden köpek de diğer köpeklere dönüşüyor.adam da el mecbur boğarak öldürüyor köpeği. ne kadar aradımsa da bulamadım filmin adını.sonunda ne oldu acaba?*

bahsi geçen i am legend. bu da o sahne.



filmlerin kıymık gibi saplanmasıdır.

tek hatırladığım filmin başında ya da sonunda bir oyuncak bebek denizde düşmekte ve bu sırada oyuncuların isimleri akmakta. tuhaf bir müzik de vardı.

predator çakması, ormanda askerlere kök söktüren siyah robotlu film, 90 başı falandır. bilene bulana güzel bi yemek ısmarlanır

bir arkadaş kız grubu mağara mı, çukur mu bir yere giriyorlardı ve oradaki canavarlarla başa çıkmaya çalışıyorlardı. abimle izlemiştik.

çok küçükken izlemiştim bu yüzden çok fazla detay hatırlamıyorum eğer filmi biri hatırlarsa çok sevinirim. türü korkuydu bir evde geçiyor bi kız var bi de onun küçük kardeşi sanırım sevgilisi de var ışıklar söndüğünde bir şeyler insanları öldürüp onların yerine geçebiliyorlar. bi mutfak sahnesi vardı kızın bir tanesi kibritle ocağı yakıyordu sonra rüzgar ocağı söndürüyordu ve kızı kaybediyorduk hatta filmin sonunda kızın sevgilisi rolüne giren o şey kızı karanlık tünele sokuyor ve film öyle bitiyor.

seksenlerin sonunda ya da doksanların başında izlemişim. geçen yıllarda hatırlamaya uğraşıyorum, yok! delireceğim. sonra anımsadığım sahnedeki kilit şeyleri ingilizce peşpeşe yazıp google’a sordum:
kız arkadaş, chip, robot, basketbol topu, karpuz, kafa, patlama

sonuç: deadly friend (1986) is a science fiction, horror movie directed by wes craven.

google bir nimet!

(bkz: deadly friend)
(bkz: google)
(bkz: wes craven)

çocukken tv açıkken tesadüfen izlediğim ve etkilendiğim bir film vardı.
film, sakin başlıyordu; uyumlu güzel bir çift vardı, birbirlerine aşıktılar. evlenip beraber yaşamaya başlamıştılar.
buraya kadar her şey normal.
kadın filmin başında nasıl sakin, uyumlu ve iyiyse filmin ortalarına doğru da o şekilde devam etti ama erkek için aynı şeyi söyleyemem.
erkeğin babası çok zengin bir iş adamı. aşırı idealist ve baskıcı. oğlunu yıllarca eziklemiş, onurunu kırmış. evlendikten sonra da bu aşağılamaları ve baskıları aynı süratte devam ediyordu. oğlu, filmin ortalarına doğru adeta çıldırıyordu. meğer uzun zamandır hastaymış babasının bu orantısız baskılarından dolayı sadece içinde bastırmış bu halini.
filmin ortalarına doğru artık karısını bile tanımayan ve ona ölesiye saldıran bir manyağa dönüşüyordu.
kadın canını kurtarmak için hem köşe bucak kaçıyordu hem de her defasında şok geçiyordu bu adama noldu diye.
filmin sonunu pek net hatırlamıyorum ama sanırım kadın kurtuluyordu.
bu filmi neden unutamıyorum çünkü hem hikaye akışı çok güzel hem de çocuk yaşımda gördüğüm ilk psikolojik değişimin örneği.
aşık olunan, sevilen, seven bir adamın birden bire içinden adeta bir canavarın çıkması. karısı ne kadar şok olduysa bir izleyici olarak ben de o kadar şok olmuştum. hatta belli bir süre "en iyisi evlenmeyeyim belki hastadır sonra bana saldırabilir." düşüncesi yerleşmişti kafama. ciddi ciddi erkeklerin delirip ölümüne karılarına saldıran bir acayip varlık olduklarına inanmamı sağlamıştı.
gerçi şimdiki haberlere bakıp kadın cinayetlerini görünce çocuk ben pek haksız sayılmazmışım.

yıllarca filmin adını bulmaya çalıştım. oyuncuları bilsem onların oynadıkları filmlerden rahatlıkla bulabilirdim fakat maalesef oyuncuları da hatırlamıyorum. tek hatırladığım çiftin sarışın olduğu.
kadın sarı ve kısa saçlı. erkek oyuncu yakışıklı ve gözlüklüydü. filmde şehirden, daha doğrusu adamın manyak babasından, kaçmak için kasaba gibi küçük bir yere taşınmışlardı. çiftçilik olarak değil de hobi gibi toprakla uğraşıp bir şeyler ekip biçiyorlardı.
hatırladıklarım bunlar.

lan böyle bir şeyi daha bu sabah aradım. hem de daha uykumu almamıştım( genelde geç saatte uyurum gün ortasına doğru uyanır bir etrafı kolaçan eder sonra tekrar uyurum) film şöyle idi: küçükken izledim. türk filmi idi. mehmet ali erbil ya da haluk bilginer oynuyor gibiydi.(ama hatırlamıyorum) iki sevgili vardı gibi ama bunları çekemeyen biri vardı bunlar ölüyor cennet cehennem muhabbeti oluyordu ama tanrı kılığına giren üçüncü kişi(bunları çekemeyen) birisi bu iki kişiyi cehenneme atıyordu. ama hala filmi hatırlamıyorum.

edit: bulana ödül var.

ayrıntılı yazın buluruz.
bende bazan arıyorum buluyorum.

kayıp rıhtımdan araklanmış bir başlık...

yaşlı kısa boylu tıknaz bir adamın köpegiyle başından geçen gündelik olayları konu alan bir çizgi filmdi. hatırlarsınız belki ne olur bilen varsa bir deyiversin adını 90 ların sonunda yayımlanmıştı. adam aksi ama yine de insanlara iyilik yapardı. köpekise çok sakardı. bunları hatırlıyorum.
annem bir kase kabak reçelini ( çok severim, hele ki kireçte bekletilmişse kabak kıtır kıtır oluyor) elime tutuşturur tüplü tvde de o çizgi filmi açardı. o dönemler hastaydım ve uzun yıllar mücadele ettim. evden çıkamıyordum daha 5-6 yaşımda tüm herşeyim kabak reçeli ve o çizgi filmdi. bulamıyorum.

edit: bulundu mr. magoo :))

buldum azmettim buldum. teee çocukken izlediğim bir filmi, arama motoruna filmden hatırladığım kesitleri yaza yaza, o dönemin tüm amerikan filmlerine baka baka buldum. * vazgeçmeyin bir şekilde bulunuyor.

lütfen bilen varsa söylesin....

bir aile var ya da neyse artık. oyun oynuyorlar ve o oyun bir anda gerçeğe dönüşüyor. taşların üstünde falan duruyorlar, oyunu bitirmeleri gerekiyor kurtulmaları için. adını hatırlamıyorum çok küçükken izlemiştim ama bayağı güzel bir filmdi...