gerçekten kendinize dürüst müsünüz sorusu

ben hiç dürüst olmadım da

bazen kendimi çok sorguluyorum. çok derken, haddinden çok. bir anda şu an hayatımda olan her şey doğru değilmiş gibi geliyor. hayatımda olan insanlar, hayatımdaki işleyiş, düşünceler, hedefler, planlar hepsi sanki kendime söylediğim bir yalandan ibaret.
acaba diyorum gerçekten bunları istiyor muyum? istediğimi mi sanıyorum?
kendime dürüst müyüm? dürüst olup olmadığımı tüm bu kararsızlıkta nasıl anlayabilirim ki..

yalnız değilsin arkadaşım. her insan illaki hayatının belirli zamanlarında kendini sorgular. benim de kendime olan dürüstlüğüm %80 ancadir. herkesin kendine itiraf etmekten utandığı bir düşüncesi, bir umudu, bir hayal kırıklığı, isyanı, nefreti, hasreti vardır.

zamanında çok denedim kandırmayı ama farkettim ki yemiyor ..
cesaretimi topladım ve dürüst olmayı sectim artık herşey çok daha yolunda ..

hadi toplanın anlatayim büyük resmi günümüz insanının bu kadar antidepresan kullanmasının tek nedeni. gercekte olan ile hayal edilenin birbirini tutmaması. 11 yaşında çocuğun ilaç ile normalleşmesi. dürüst olmamak. kendine yalan söylemek. hepsi bu.

günün sonunda ne olursa olsun kendinize dürüst olmak zorundasın. kendini kandıramazsın. ne kadar işleri mantığa büründürmeye çalış olmaz. sadece duygusal zekası düşük olan kişiler kendilerini kandırabilir, suçluluğu üstlenmezler.
tolstoy der ki;