görgü kuralları

sanılanın aksine yemek sofra adabından ibaret olmaması. mesela en basitinden karşındakinin lafını bölmemek de bir görgü kuralıdır.

eğitimi öncelikle aile tarafından verilmeli. ilk orta ve lise boyunca hafta da 1 saatte olsa tüm okullarda en az ders olarak okutulmal

eğitim seviyesi yerlerde olduğu için haliyle görgü kuralıda olamıyor maalesef

diğer kurallar gibi insanların pek uygulamayı beceremediği şey.

okullarda öğretilmesi gereken elzem bir konu ünvan olarak kullanıcak bir sıfatlar belirleyip toplumda en üst mertebeye çıkma çabası oluşturmak gerekir. bence toplum sınıflandırmasının en güzeli olur bu

görgüsüzlüğün özgüven olarak kabul görüldüğü toplumda ,tozlu kitaplıklardaa yerini alan tozlu kitaplarda yazilmış tanımdır.

görgü kuralları, insanlar arasındaki davranışları ve iletişimi kontrol etmek amacıyla ortaya konulmuş kabul edilmiş kural ve normlardır.
bu kurallar, bir toplumun değerleri, inançları ve kültürünü yansıtır ve insanlar arasındaki ilişkileri düzenler. görgü kuralları, toplumsal davranışların beklenen ve kabul edilen şekillerini belirler ve insanlar arasındaki saygı ve hoşgörüyü arttırmayı amaçlar. görgü kuralları, toplumun gereksinimlerine ve değişen zamanlarla birlikte değişebilir ve farklı toplumlarda farklı olabilir. ancak, genel olarak, görgü kuralları insanlar arasındaki iletişimi kolaylaştırmak, insanlar arasındaki saygıyı arttırmak ve toplumun düzgün çalışmasını sağlamak amacıyla kabul edilmiştir.

tanımadığınız bir kadın ile ıssız bir sokakta yürüyorsanız, karşı kaldırıma geçmeniz gerekir. kaldırım yoksa, hızlı adımlarla kadının önünden yürümeniz gerekir.

yere çöp atmamak

(bkz: adab-ı muaşeret)

misafir gelinen evde cok oturup ev sahibini sıkmamak. sonra elalem neden misafirden nefret ediyor.

bir odaya girilince veya çıkılınca kapalı bir kapı varsa yine kapatılmalıdır. tereddütte kalındıysa kapatayım mı diye sorulmalıdır.

bir yerde bir nedenle bir süre oturduktan sonra oradan kalkılırken en baştaki haline yakın olacak şekilde insani bir düzende bırakılmalıdır. çöpler varsa atılmalı, mümkün değilse bir arada bırakılmalıdır. istilacı gibi davranmanın alemi var mıdır?

birlikte yeme-içme işine girildiyse toplama işine de yardım edilmelidir. kimse kimsenin kölesi değildir.

tuvalete dair şeyler yazmanın bir anlamı olmadığını ben de biliyorum. örneğin tuvalete asılan 'lütfen temiz bırakalım' yazısı insan olmayanlara yazılmış bir yazı olmakla birlikte hiçbir şey anlamayan bu topluluğa rica ile de bir şey anlatamayız. ama ne bileyim çıkarken de insan arkasına bi dönüp bakmalıdır da işte -ben de tuvalete bu yazıyı yazanlarla benzer hayallere kapıldım-

başkasına ait herhangi bir eşya ödünç alındığında aynı şekilde ve makul sürede kişiye geri verilmelidir. unutulursa 'ya kusura bakma vallah yaşlandım diye midir nedir unuttum' gibi komik olmayan ufak şakalar eşliğinde teslim edilmelidir.(şaka kısmı opsiyonel)

ortak kullanılan alanlarda ortalığı inleten sesler çıkartmak, kendi eğlencesine ağzının suları akarken ortalığı sellerin götürmesine müsaade etmek, bir şeyleri çiğnerken ağzını kapatmak gibi elzem şeyleri ötelemek, bağıra çağıra saatlerce telefonda konuşmak gibi şeyler yapılmaz. sonra vay efendim bu insanlar neden sinirli? ben sakindim
ben
sakindim

neyse devam

karşı tarafa sorulan soruların bir sınırı olmalıdır. birisinin hayatına dair soruların nedenleri kimseyi ilgilendirmez. oldu da 'neden' diye sorulduysa verilmeyen cevabı almak için diretilmez. insanlara bu kadar ısrar edilmez. dedektif gibi bilgi toplayan bunca insan neler yapacaktır bu bilgileri, işte bu da bilinmez.

birisi konuşurken sözü ke-sil-mez
k-e-s-i-l-m-e-z

sıraya girmiş insanların önüne yahut arasına geçilmez. ennnn arkaya geçeceksin, eeennnnn arkaya, sıranın eenn arkasına.

yakın arkadaşınıza yatılı misafirliğe gittiniz diyelim, yanınızda kişisel bakım ürünlerinizi de götürmelisiniz. “ya saç spreyini kullanabilir miyim?” diye insanı darlamayın. sırf bu denli ebeveyn banyomda tutuyorum en sevdiğim kozmetikleri. gene de bir yakın arkadaşım var ki giriyor. kıramıyorum. ve sağ olsun hayır diyemiyorum. “kullan tabii” diyorum ama böyle şeylerden hoşlanmıyorum. çıkarken de kendi parfümünü yatak odamda kullanmış, uğurladım gitti ama kokusu beni mahvetti. ya canımın içi, sen seviyorsun diye parfümüne maruz kalmak zorunda mıyım yatak odamda? yani parfümünüzü, birinin en özel noktasından uzakta kullanmalı. bunlar ince şeyler.

ve ne çok söylendim.