hayatı nasıl yaşamak gerekir meselesi

kimine göre çok çalışarak, kimine göre kendini sanatla ifade ederek, kimine göre düşünerek yaşanmalı şeklinde ifade edilebilen meseledir. gerçekten hayattan tam bir doyum nasıl alınır?

kendine göre yaşamak gerekir dediğim başlıktır.

hayat insanın kendi kuralları kendi çizgileri neticesinde yaşanmalıdır.
başkalarına göre yaşayanlar asla tatmin olamaz mutluluğu öğrenmezler çünkü o başkaları hiç bitmeyecektir.

kendini tatmin etmeli insan başkalarına göre yaşamadan öğrenerek sevişerek çalışarak.
merak etme iştahıyla yaşamalıdır insan daha çok tecrübe edinip öğrenmek için bence hayat bu şekilde yaşanmalıdır.

kimisi figüran gibi yaşıyor mesela. kendi hayatının baş rolü başkası. en kötüsü bu fikrimce, yani başkasının hayatının figüranı olmak; kim olursa olsun.

bu hayat sana bahşedilmiş, kendi hayatının sorumluluğunu alamayacak kadar korkak olmamalı hiç kimse.

ben herşeyin zorlanarak illaki yorularak hakedilmesi gerektiğine inanmıyorum, herkesin imkanları farklı, içine doğduğu coğrafya farklı, kolay bir hayat da anlamlı olabilir, bunlar bizi çalıştırmak için söylenen hipnozlar bence, hayatını sürdürmek için çalışmak zorunda olmak başka, temel ihtiyaçlarının sağlanıp, sadece istediğin şeyleri yapmak başka, şu an evde takılan bir kuşak olduğunu söylüyorlar, bence çok akıllılar, okudukları mesleğin, yada yapmak istedikleri işin hakkını vermeyen kimse için çalışmasınlar, insan rahat ederse mutlu olur ve mutlu olmak için yaşar, ama bize hep alınteri, emek olmadan yemek olmaz filan, hep bunlara mecbur olduğumuz öğretiliyor, kimse de niye ya demiyor... bence varsa bütün imkanlar sonuna kadar kullanılmalı ve bize kazanç sağlayacak bir sistem yaratılmalı, kişisel beceriler alınan eğitimle yapılabilecek, özgür olmak için gelir şart.

duyguların farkında olarak. olumlu olumsuz her duyguyu görerek, hissederek, kabul ederek. yalnızca mutlu olmaya çalışarak değil de mutsuz, kırgın, suçlu, öfkeli, hayal kırıklığına uğramış olduğumuzda da bu duygularımızı yok saymayıp hakkıyla yaşayarak.

son iki yıldır kafamı yorduğum konu.
hayatı doğru düzgün yaşamak için önce kendini sevmek ,kendine değer vermek gerekirmiş bunu hep bencillikle karıştırıp bize önce başkalarının sevgisi, düşüncesinin önemli olduğu öğretildi. ama değilmiş.keşke bunu 20lerin başında düşünseydim.

hayatı severek yaşamak , sevilerek yaşamak gerek. coşkuyla uyanmak yeni gün için. gökteki kuşları selamlamak ,kedilerle dans etmek, çiçeklere hal hatır sormak ve hatta ölmeyecekmiş gibi sevmek lazım hayatı.

kendi bildiğin gibi. akıl senin, vicdan senin, tarz senin. ölç, biç, seç.

belki çok klişe ama her ne kadar uygulamakta hala güçlük çekiyor olsam da, o gün son günmüşcesine yaşamaktan henüz daha iyi bir tavsiye duymadım.

nasılını bilmem de yaşamak gerektiği kesin. insanımızın çoğu yaşamıyor çünkü, yaşadığını zannediyor sadece ama bence o zaman geçirmek.

bir hayatı yaşamak gerekmez.

her şeyin hakkını vererek yaşamak gerekir.
ne yapıyorsak boş vererek, üstünkörü değil de hakkını vererek yapmalıyız. ders mi çalışıyorsun, hakkını ver. vicdanını rahatlatmak için değil öğrenmek için çalış. çalışıyorsan işinin gereği olan görevlerini hakkıyla yap, sallamasyon iş yapma. spor yaparken hakkını ver. hayatında biri varsa onun hakkını ver, sev ve sevgini göster. anne yada babaysan bunun hakkını ver, çocuklarınla gereği gibi ilgilen. anne baban hayatta ise çocukları olmanın hakkını ver. boşlama.
ve kendinin de hakkını ver. sakın hakkını yemek isteyenlere boyun eğme, fırsat verme.

ben açıklama gerektirmeksizin yaşamak istiyorum.

kafana göre.

yemek yiyerek ve evde uyuyarak. evet.

para ile alakali sey bu.

ne de olsa sağ çıkamayacaksınız. ister tüm hayatı yan gelip yatarak yaşa, ister sürekli bir şeyler üret, ister açıl, ister açılmadan iade ol, ister sev,ister nefret et.

örnek alma beni yeter

insanca pek insanca

"dolu dolu yaşayın." tarzı söylemlerde bulunmak bana hep saçma gelir. hayatı dolu dolu yaşamak için dolu dolu yaşamayıp zamanın tıpkı açık bırakılmış bir musluk gibi boşa aktığını fark etmek gerekir. kanımca böyledir.

bence her şeyi deneyerek yaşanmalı bu hayat.