hayatı sorgulamak

kendinizi daha mutsuz hissetmenize sebebiyet verecektir. ama sorgulamak gerekir.

uyku tutmayan her gece gibi bu gece de bu manasız aktiviteye saatlerimi ayırdım. sonuç olarak bir şekilde derde derman olacak bir edinimim olmadı yine.

çok da şaaaapmamak lazım.

sonuçsuz biten düşünsel fantezi. abartıldığı zaman boku çıkar; felsefeye girer.
felsefenin olduğu yerde de, dili bulandırmış yazar ve söz oyunlarından başka bir şey kalmaz elimizde. metaforlar, aforizmalar alır gider.
işin komik tarafı olayı kıta felsefecileri ve çakma antik yunan filozoflarından (!) görerek yola çıkmak oluyor.

biraz analitik olalım millet. bu işin sonu dilin kargaşa çöplüğü.

(bkz: felsefe yapma-k)

“sorgulanmayan hayat yaşanmaya değmez.” sokrates

ara ara yaptığım aktivitedir.

geç kalmışlık hissi geldiği zaman yaparım ama.

o kadar saçma geliyor ki artık böyle bir şeye olurda kalkışırsam kendime gülüyorum sanki apartman yöneticisi olucam.

bıktığım faaliyettir, dipsiz kuyu! ondan bu eylemden kurtulma çabası içindeyim bu aralar.'' dünya yansa üstüne işemem.'' kursları almaktayım.

her gün akşam yeniden, bir gece önceden kaldığım yerden; kendime dönüp dönüp neden? diyorum neden? bir cevap bulsam biter sorgulamam.

günlük rutinim. uyandığım gibi başlar, gün içinde fırsat buldukça ve geceleri uyumadan önce aksatmadan yaparım. sağlıklı bir cilt için önermem.

neden yaşıyoruz kısmında değil benim için bilinmezlik, neden sürekli bir şeylerle test ediliyoruz dünyada anlamadığım şey bu. dinle açıkladığım zaman bile, benim her yaptığım neden bu kadar acımasızca değerlendiriliyor? ya da ruhun olgunlaşması neden bu kadar önemli? bilmiyorum sözlük, bazı şeylerin cevabı ölene kadar bulunamayacak sanırım.

varlıkları değil ama kendi hayatımı sorguluyorum,neden böyle yaptım,neden öyle söyledim,neden mutusuzum diye..

hayatı değil belki ama kendi hayat yolculuğunu ara ara sigaya çekmem iyidir. nerden geliyorum, yol da neler oldu, nereye gidiyorum, hatalarım, sevapları neler ? belki daha derin amacım ne , öldüğümde geriye benden ne kalacak ? haydi daha da derin, etrafıma, insanlığa, dünyaya faydam ne , kendi çapımda neler yapabilirim ?? daha derin ? yok onu da filozoflardan dinleyelim...

hayatı sorgulamak iyi bir şeydir. yaratılış amacını, neden iyi ve ya kötü olduğumuzu, adalet sistemini, eğitim sistemini, çevreye, canlılara olan duyarsızlıklarımız sorgulamalıyız. neden daha iyi insan olamadığımızı sorgulamalıyız. bilinir ki, felsefe sorgulamaktan doğmuştur.

daha yeni en yakınım dediğim arkadaşımın nişanlanıyor oluşunu öğrendim dostlar. yani çok garip geldi kendimi boşlukta hissettim sanki herkes ilerliyor hayatları devam ediyor ama ben olduğum yerde kalmışım herkes gitmiş ben yapayalnızmışım gibi sanki terkedilmişim gibi hissediyorum. dünya herkes için dönüyor ama benim için aynı yerinde kalmış gibi. bu günlük hayatta da böyle hiçbir şey ama hiçbir şey olmuyor ben aynı ben ama her şey değişime devam ediyor sanki. çok garip çok tuhaf içimde çok büyük bir boşluk oluşmuş durumda. her şey değişime gebe ama ben hep aynı yerde hep aynı pencereden bakıyorum sanki. insanin en yakınındaki insanlar da gidince herhalde böyle oluyor. hani diyordu ya zakkum “her geçen yıl birer birer masadan eksiliyor dostlar” diye öyleymiş gerçekten herkes gidiyormuş sen yine sana kalıyormuşsun.

arada bunaldığımızda yaptığımız eylem. sonucunda ya devam ederiz ya da sonsuzluğa gideriz. onun da şećiki bizde.

ömrü kısaltır.

felsefenin en kısa tanımıdır.

kendimi bildim bileli bunu sorguluyorum yani yaşamayı seçmek insan olmak veya dünyaya gelmek benim seçimim değildi ki. her nereye gitsem benim burada ne işim var diyorum buraya ait değilim diye haykırmak istiyorum. bütün gün boşluğa dalıp dalıp başıma gelen her sey icin neden diyorum nasıl diye çözmeye çalışıyorum. benim gibi etten kemikten vizyonsuz insanlar aynı zamanda üzüyor da beni. anne babamı hatası olarak geldiğim dünyada bu başıma gelenlerle mutsuzca yaşamayı hiçbir zaman kabullenemeyeceğim..

en zoru da seks partisinde hayatı sorgulamaktır.

bazı sorgulayışlar anlık düşer bazıları sonsuza kadar sürer.