hayatından boş arkadaşları çıkarta çıkarta hiçbir arkadaşının kalmaması

insanın hani bu kadar şanssızlıkla diyesi de geliyor ama, acep arkadaş seçiminde bildiğiniz her şeyi unutmanız mı gerekiyor; ya da arkadaşsız da yaşamayı öğrenmeniz mi gerekiyor; iyi düşünün diyoruz.. ( yani hepsi de olmaz be kardeşim. :)

eleye eleye kendinle baş başa kalma durumu. bir iki tane var ama herkes kendi hayat koşturmasından zar zor görüşüyoruz. ya da planlar, tarihler uyuşmuyor. allahtan kız kardeşim var hazır en iyi arkadaş kendisi.

an itibariyle yaşadığım durum. böylesi daha iyi.

armudun sapı üzümün çöpü şeklinde üst insan muamelesi ile eleme yapıyorsan kalmaması normal…

bazen birilerinin iyi taraflarını da görerek hayata tutunabilirsin.

barkadaş...
sadece barkadaşlarım var. barıp barıp, içki içiyoruz. birbirimizi en ayık gördüğümüz yer sabah ilk buluştuğumuz an, pikniğe gittiğimiz an.

bar arkadaşlarım. barlarda marlarda hayatımı paylaştıklarım. bu hayatı meğerse ben çizmişim... ah, üzücü...

hiç arkadaşım kalmamış. hepsi boş muydu? sadece, içmiyorlardı... pişman olacağım yine.

matrix insanlarinin varliginin, covid salgini sonrasi yavas yavas ifsa olmasina vesile olan hadise.

dindarından bir poh çıkmıyor, daha sen serhoştan, barcıdan arkadaş arıyorsun!

arhadaşlık, baba parası yemekten kurtulup kendi parasını yemeye başladığında ve evlendiğinde belli olur gakko.

kuru kalabalıktansa kaliteli yalnızlık iyidir.

arkadaş denilen şeyin ta amınakoyim.

birileri belki farklı düşünebilirler ama, hiç boş arkadaşım olmadı ve hiç bir arkadaşımı boşa çıkartmadım. boşa çıkarttıklarım olmadı mı, olmuştur. ama arkadaşım değildiler..
yoldaşlığa inanan biriyim. evet evet zordur ama mümkündür..
(sözlükte bulunma ve yazma nedenim, hiç tanımadığım yoldaş benjamin'in, spekülatif bir soruya verdiği "yoldaş yoldaşa yürümez" cevabını rastlantısal biçimde işitmem sonrasıdır.)

ben çıkartmadım ama uzaklaştım biraz ya da onlar uzaklaştı, uzaklaştık yani hep birlikte.

demek ki ben de içimdeki boşluğu dolduramamışım bir türlü diyorum şimdi, onların kafa boştu benim de içim boştu. içimdeki boşluğu, yalnızlığı kafam açılmasın diye kafası boş insanlarla doldurmuşum. çok çalıştım hep yıllardır, çok çabaladım, kafamı boşaltacak birileri yanımda yöremde olmasaydı, onların kafalarındaki boşluğa kendi kafamın içindekileri boşaltmasaydım sanırım delirirdim.

şu aralar kafamı boşaltmaya ihtiyacım yok, belki de kafası dolu dolu olan birilerine ihtiyacım vardır...

doğru filtreleme hayat kurtarır. boş bir kalabalıktan kurtulunca o hafifleme hissi tarif edilemez.

ne güzel püfür püfür...
onlar boşsa bu benim meşgale etmes.