hayattaki küçük mutluluklar

katıksız ekmeği düşünmeden paylaşmaktır; vermektir. gelecek kaygısı çekmeden, ihtiyacı olduğu halde verebilmektir...

metroya binerken akbilim "doğum gününüz kutlu olsun!" diye tüm istasyonun duyabileceği şekilde ötmüştü.
sırt çantamı dedektörle kontrol eden güvenlik görevlileri gülerek doğum günümü kutlamıştı. aşırı mutlu olmuştum. sevdiğim, tanıdığım insanlardan böyle şeyler görmek normal. ama hiç tanımadığım birinin böyle düşünmesi ve hiç tanımadığı birine böyle ince bi hareketi beni aşırı mutlu ediyo. hâlâ iyi ve kalbi güzel insanların varlığına inandırıyo.
sizin de doğum günleriniz kutlu olsun güvenlik görevlilerii. sevmiştim sizi.

yolda yürürken gözgöze gelip tanımadığım bir insana gülümsemek. onunda karşılık vermesi.

sabah kalktığım zaman bir yandan balkonumdan dışarıyı seyredip bir yandan da kahwemi yudumlamak...
birde hafifden yağmur warsa....

çok sevdiğim birine uzun uzun sarılmak .

sevilen müzikler eşliğinde hunharca çekirdek çitletmek.

pamuk şeker.

damak antep fıstıklı çikolata.

pencerenize tıklayarak sizi uyandıran güvercinler

bir bardak su içmektir. su içtiyseniz soda içmektir.

rüzgarın teni yalayıp geçmesi, yaprakların ayaklarınızın altında çıkardığı ses, alınan nefesin vucüdunuzda yaptığı rahatlatıcı yolculuk, soğuk bir günün ardından eve girdiğinizde üzerinizde hissettiğiniz o sıcaklığın hissiyatı kısacası hayatın kendisi başlı başına bir mutluluk kaynağı.

denizden çıktıktan sonra bir bira içip güneşin altında sızmaktır.

kalan son pizza dilimini evden kimsenin yememesi

deniz kokusuna karışan güneş kremi kokusudur.

gözlerinizi kapatıp dalgaların sesini dinlemek.
karanlık ve sessiz bir gecede, dolunayı izlemek.
uyuyan aşkınızın her hücresinde gözlerinizi gezdirerek hayran kalmak.

hayatın iyi eden gerçeğidir. bol olmasıdır nerden çıkacağının kestirilmemesidir.

sahile gittiğinde denizin çarşaf gibi ve ıssız olması.

sabah uyandığında hafta sonu olduğunu hatırlamak.

acıklı miyavlayan kedi radarıyımdır, nerde zor durumda kedi var bulurum hemen.
bir gün sokakta yürürken yine acıklı bi miyavlama duydum, etrafa bakınınca ağaçtan inemeyen bir yavru kedi olduğunu gördüm.
indirmeye boyum da yetmiyor çıkmış ta tepeye, yanda duvar var oraya mı çıksam diye bakarken karşıdan cips yiye yiye gelen bi oğlan çocuğu gördüm. bi bakıştık ilk önce sonra ablam gel hadi şunu kurtaralım dedim.
cipsini koydu kenara, başladık operasyona. ben çocuğun duvara çıkmasına yardım ettim bi yandan düşmesin diye ona bakıyorum bir yandan da kediyi almaya çalışıyorum.
kedicik de inat çıktı baya bi uğraştık ama en sonunda indirdik.
çocukla vedalaştık, sonra cipsini aldı yine eline o evine ben evime. ikimiz de mutluyduk, pardon kediciği unuttum, üçümüz de.

sübjektif bir kavram olduğunu düşünüyorum.
mesela benim için küçük mutluluk örnekleri şöyledir:
-arkadaşlarla dönercide döner yemek,
-sevgiliyle yeni mekanlar keşfetmek,
-yemek yemek,
-pamuk şeker istediğimde sevgilimin pamuk şeker alması,
-emek verilerek armağan edilmiş her şey...
bu örnekleri daha da arttırabilirim. yemek yemek demiş miydim? ben de öyle tahmin etmiştim. :)

kimisi için ise küçük mutluluk bazen bir otomobil anahtarı olabiliyor. bazen ise pahalı bir bileklik yahut kıymetli takılar.