hayattaki küçük mutluluklar

şüpheyle beklediğiniz bir kargonun elinize ulaşması, paketi açmanız ve ürünün belirtiği şey ve kusursuz/sorunsuz olduğunu görmeniz.

an itibariyle kemirdiğim elma. soğuk ve sulu kıpkırmızı bir starking oyyyşş.

işten aşırı derecede yorgun argın bir şekilde eve dönerken yolda eski iş yerinden arkadaşıma rastladım. kendisi ile aynı iş yerinde bir dönem çalışmış olmasak asla tanışmazdık. yaşam tarzıyla benimki gram uyuşmayan, görünüşü bambaşka, hayatlarımız uç noktalarda olan biri ama oturup konuştuğumuzda öyle güzel sohbet ederiz ki bir sürü ortak konu buluruz/buluyorduk.
neyse

“nasılsın elz” dedi.
“iyiyim idare etmeye çalışıyorum çok yoruldum” dedim.
“mesleğine dönmek nasıl bir duygu, mutlu musun?” diye sorduğunda bi anda kafamda tehlike çanları çaldı. çünkü ben de daha kafamda oturtamamıştım mutlu muyum değil miyim diye..
hâlimi fark etmiş olacak ki gözlerimin içine sıcacık bakıp “elz sen nereye gitsen oraya neşe katar insanları hayata bağlarsın. harika bir insansın, mutlu ol.” dedi..

üzerinden 1 hafta geçti ben hâlâ aynı cümleyi hatırlayıp mutlu oluyorum. hiç beklemediğim bir anda çok iyi gelen bir cümleydi. özellikle o arkadaşımdan gelmesi beni farklı bir boyutta mutlu etmişti.

kışlık montun cebinden çıkan bir çift güzel ayak

tanımadığım bir insanın selam vermesi.

selam verdiğim kedinin
miyav
demesi

bisikletle aşure dağıtan komşunun olması

(bkz: simge sağın)

#3644340 baktım boyu 1.58’miş. tanımam etmem.
biranın yanındaki fındık fıstık var* daha küçük. bence o daha büyük mutluluktur.

disclaimer: bu tanımda hiçbir minyon türk kızı rencide edilmemiştir.

sabah güneşinin yüzüne vurması**

alkol rafında bittiğini düşündüğün ama henüz hiç açılmamış gentleman jack bulmak…***

duş almak

farklı bir şey yapmak.

ne bileyim dün akşam yine aldım kendimi bir şova götürdüm. kendime güzel bir şey ısmarladım. kendimi şımarttım farklı ortam farklı insanlar.

ufak bir sivrisineği katletmek

(bkz: tencerenin dibindeki pudingi elle yemek)

şunun uğruna kavga ettiğimiz günleri nasıl özlemez ki insan. sırf bu niyetle puding yaptım geçenlerde. afiyetle!

birisi için önemli birisi olmak. öptüğünde utandığını, mutlu olduğunu görmek. güzel bir his.

ilk kez kendi evimde pişireceğim yemek için pazar alışverişi yapmak.

yalnız herkes anladı acemi olduğumu.
daha ben bir şey demeden nereden geldin buralara muhabbeti yaptılar,
aldıklarımı poşete koymama kadar yardım ettiler.
bir daha gitmem muhtemelen. *

kahveme eşlik eden yağmur veya dalga. of en sevdiğim havalardayım da şu yağmur yağmak bilmedi.

dünyanın herhangi bir yerinde bir insanın aklından güzel bir şekilde geçmek.

slowly diye bir uygulama var, bir mektuplaşma uygulaması. dijital ama gerçek zamanlı mektuplaşmaya olanak sağlıyor, bilenler vardır. ingilizce çalışırken aktif bir şekilde kullanıyordum ve dünyanın her yerinden mektup arkadaşlarım olmuştu. ben dil puanımı alıp uygulamadan da sıkılınca bırakmıştım kullanmayı. tekrar aklıma gelince bir bakayım dedim. yıllar önce amerika'dan yazıştığım bir arkadaşın mektubunu gördüm girip bakınca. bu arkadaş deprem olduğu zaman da ilk yazanlardan birisiydi, ailemi ve şehrimi sormuştu. şimdi yine nasıl olduğumu merak eden bir mektup okuyunca mutlu oldum. mektup ağustosta yazılmış gerçi ben çok geç görmüş oldum ama yine de cevap yazdım.

böyle ufak şeyler mutlu ediyor beni sözlük; uzaklarda bir yerlerde insanların aklında iyi veya hatırlanacak bir iz olarak kaldığımı düşünmek beni mutlu ediyor.