huzur

huzur bir iç meseledir.
çoğu insan zihninde olduğu kadar mutludur.

bir yıldır bu kadar huzurlu uyanmamıştım sanırım doğduğumdan beri duyduğum o sesle uyanmak huzur doldurdu içimi

bu hayatta en değer verdiğim şeydir huzur. seneler boyunca hayatımda hep huzur kaçırıcı insanları bulundurmuşum, gitseler de geri geldiler ve huzurumu kaçırdılar. bir gün iyiyken öbür gün kötü olup huzurunuzu kaçıran insanlar varsa ve bu sürekli böyle devam ediyorsa hayatınızdan çıkarın arkadaşlar, çok ciddiyim yapın bunu. arkadaşınız mı? s. edin. sevgiliniz mi? ayrılın. eşiniz mi? boşanın a**. aile üyeniz mi? iplemeyin.

kısacası hayatınızdan çıkarabileceğiniz biriyse çıkarın, çıkaramayacağınız biriyse o zaman siz de onun huzurunu kaçırın, ateşe ateşle karşılık verin mal olsunlar. sizin eliniz armut mu topluyor siz de onlarınkini kaçırın boşverin, bazen durup çatışmak daha hayırlı oluyor.

uzun süredir yokluğunu hissettiğimdir. yıllardır evimde bile bulamıyorsam başka nerede bulabilirim diye düşünüyorum. artık ağır geliyor ve ağrıtıyor.

uyumak. bilincimin varlığını hissetmediğim bir zaman dilimi.

"huzur hep göçtü uzaklara
sevgimiz düştü tuzaklara
kinimiz bitmi'cek gibi
kalbi oyuncak yapanlara"

emek emek dokudugum benim onu. taslarını ayıkladıgım. kıymıklarını cıkardıgım. yaralarını sardıgım. şifalandırdıgım.
cok zor yoldan, cok mesaketli, cok sancılı cıktıgım kendisine.
ve onu hicbir kendini bilmezsin elimden almasına musamaa gostermeyecegim.

ben biraz yokum. temelli mi yokum biraz mı yokum, bilemiyorum henuz.
11 yasındaydım. bir kızılderili sozu okumustum. birini tanımak istiyorsan butun yolu onun mokasenleriyle yurumen gerekir. 40 yasındayım. hala en sevdigim sozlerden biri.
ne cok onyargı. ne cok bizler ve onlar. ne cok herkesler ve otekiler.
hepimiz kardesiz bu kavga niye turkuleri tutturmayacagım. goruyorum ki hepimiz kardes degiliz zira. kardesim olmayan benden uzak olsun. benim dusmanlıkla isim yok. ilgisiz oldugum nice insan var, son derece nötr. ha varmıs ha yokmus gibi.. oraya gidersiniz en fazla.

sabahattin ali nin kurk mantalo madonna da dedigi: insan bir lebr-i derya iken birilerinin notunu nasıl iki dakikada verip geciyorduk..

beylik laflarım yok. kodum mu oturtmam. size hayatın anlamını verecek buyuk sırlar da bilmiyorum. biraz tarla ekip, biraz yazıp cizip, biraz sacmalayıp gulup eglenip, biraz dusunup bilgilenip keyifli vakit gecirmeye gelmistim sadece.. baska bir amacım, gizli motiflerim filan yoktu. benim en bariz ozelligim bu: icim neyse dısım da o.

velhasılı huzursuz hissedersem giderim..
huzurum bir problem teskil etmezse kalırım.

ne diyordu nilipek ile can parcalarında: kendi halimde


size neden bugun burda oldugumu ya da neden bunun benim icin onemini anlatma mecburiyetim yok. kendimi anlatmayı bırakalı cok oluyor. sizin beni anlamanız da benim icin hayati bir mesele degil. takılıyoruz iste. ne kendime ne size buyuk anlamlar yuklemiyorum sanki beni anlamaya zaman ayırmak mecburiyetiniz varmıs gibi.
ama sarsıldıkca etrafa hos kokular salan bir feslegen olmayı bırakılı da cok oluyor.
saglıklı etkilesimler seviyorum artık. nese ve huzur veren.

biraz yokum. geri donecek miyim bilmiyorum.
sayet donmessem okuyan, yazan, paylasan herkese bin sukur ve bin tesekkur.
sayet donersem daha soylenecek sarkılarım, yazılacak-okunacak yazılarım, konusulacak dostlarım bitmemis demektir burada.

kalın sağlıcakla!

tek isteğim. evet...

manevi doygunluğa erme hissi. günümüzde mumla aranır oldu. tabi maddiyata bu kadar kayarsan maneviyat çöküyor.

sevdiğin arkadaşınla sahaf sahaf gezmektir.

sadece filmlerde bulunan yalan 1 sey

isyanda.

koşullar, şans, zamanlama, seçimler..vd vd.. hepsi yolunda gidip kendinize dair huzurlu bir küçük cennet yaratabilseniz bile, içinizdeki çocuk yani insan yönünüz yaşıyorsa; dışınızdaki dünya ve hayatla yolunuzun kesiştiği her nokta ve anda, bir suçluluk yaşıyor, tüm insanlık için huzur olmaksızın kendinizi mutlu hissedemiyorsunuz.. ( olay mahallinden bildiriyorum.)
iyi ve insan kalın dostlarım.. ve bilin ki:
kurtulmak yok(muş) tek başına.. ya hep beraber ya da hiçbirimiz(miş).. spartaküs'ten bu yana değişmemiş yani hayatın yasası..

kalplerde aranir

huzur... bir üstteki videoyu izlemeden önce bende daha çok bulunan şey.

evrensel kümeden kederi çıkardığımızda geri kalandır. yaş ilerledikçe eksponansiyel azalanan eğridir. bazen de bir ev adıdır. google'da bulamayacağımızı bildiğimiz tek şeydir.

jargonların bittiği yerdir.

ne geçmişin karanlığında ne de geleceğin belirsizliğindedir.şimdinin içinde bulunur.

bulunması zor, kaybetmesi de bir o kadar kolay olan lanetimsi bir şey.
hem umut veriyor ama verdiği iki saniyelik umudu 10 katıyla çökertmesini de biliyor.
sakin ve sıkıntı yokmuş gibi hissettiriyor ama böyle hissettirmenin zamanla yaşatacağı hayal kırıklığını önemsemiyor.

o yüzden sinsi bir duygu olduğunu düşünüyorum.

keder, gam, kasavet gibi kelimeleri altüst ettikten sonra karşına huzur çıkar. sonrası gerisi fasofiso gelir.