içindeki ses sana ne söylüyor sorusu

mükemmeliyetçi olmaya ara vermelisin, tamamlanmış ve yayınlanmış bir proje , tamamlanmamış projeden daha iyidir.

onu burada anlatmasam daha iyi.

ona mı güvensem mantığıma mi bilmiyorum keşke bana bunu da soylese. belki de söylüyordur içimden gecenle mantığım aynıdır gönlüm karşıdır. hayat cok zor.

sus ve dinle. karmaşadan, her türlü gürültüden, hatta benden bile arındır kendini. yaşamı kaçırma, aceleye getirme hayatı. sürekli bir şeyleri yetiştirmeye çalışma. “geç kalıyorum” hissiyatından kurtul. sus ve dinle. öğren yaşamayı. öğren istediğin ne varsa. dünyada her şeyi öğrenemezsin ama keyif al öğrenmekten. "geç kaldım, geç öğrendim" sanma; sadece keyif al. hafızanda yüzyıllar boyunca saklayacak değilsin ya öğrendiklerini. bilgi stoklayacak değilsin ya. arşivcilik yapma. zorunda olmadığın hiçbir şeyi öğrenme, sadece keyif aldığın şeyleri öğren. evet, elbette bilgiler nesilden nesile aktarılır; sözlü, yazılı, dijital derken stoklanır, arşivlenir, bu sayede daha çok şey bilir insan ama bir düşün, ne yararı var sana? insan heyecanlanmalı öğrendiklerinden ve heyecan duyacağı şeyleri öğrenmeli. her şeyi öğrenmemeli. haydi, boş bir sayfa aç ve hayata yeniden başla ama önce dinle kendini.

içimdeki ses içmeye yer arıyor ama bir yandanda yarın sabah erken kalkacaksin oğlum boşver diyor. muallaktayiz, ikilemdeyiz.

saçma sapan konuşuyor yine.
iç sesim asıl düşmanım olabilir.

ben sana ne yapmış olabilirim be?

bana böyle söylemler hep çok cringe gelmiştir. hayata fazlasıyla materyalist baktığım, "içinizdeki gücü keşfedin" minvalindeki söylemleri boş bulduğum için herhangi bir konuda da içimdeki ses hiçbir şey söylemez.
susar benim içim genel olarak. zaten ben dışımdan yeterince konuştuğum için etrafımda da başka bir konuşmaya ihtiyaç duymam.

içinize cin kaçmış kendinizi okutun

kurbağa dili öğrenmiş şerefsiz