ilk insanların canları sıkıldığında yaptığı şeyler

hatta "canlarının sıkılma" şansına sahip oldukları anlar en huzurlu anlarıydı muhtemelen, aylaklık edebilme lüksünün tadını çıkarıyorlardı. aylaklık etmek için evrimleşmiş bir türüz, arada edin, her anınız dolu dolu geçmek zorunda değil, durduğunuzda bir şey kaçırmıyorsunuz.

mağara duvarlarına resim yapmak ve hobi olarak mamut avlamak

- arkadaşlarının bedenlerinden topladıkları kılıçdiş vb. yırtıcıların dişleriyle bıçak, silah vs. yapmak.
- bir yerlere sığınıp saklandığı felaketlerden kaçmaya devam etmek.
- canlıların garip ve gizemli davranışlarını inceleyip bir şeyler yapmaya çalışmak.
- varlıklarla ilişkiye girmeye çalışmak.

can sıkıntısı sonradan uydurulmuş 1 şeydir

hangimiz ilk insanız diye kendi aralarında kavgaya tutuşmuşlardır. insanoğlu bu, illa ki huzursuzluk yaratacak bir şey bulur.

mesela resim yapmak…
bence mağaralardaki o resimler canı sıkılan insanların eserleri. canı sıkılmayanlar avlanmaya devam etmiştir. canı sıkılanlar sayesinde dünyaya yenilikler eklenmiş yeni izler bırakılmış. aynı yerden devam ediyoruz. canı sıkılanlar arada yeni şeyler yapıyor başka canı sıkılanlar yapılanların altını çiziyor. birileri buna edebiyat diyor, teknoloji diyor, diğerleri buna güzel sanatlar diyor. özünde dert aynı, yaşama dokunmak, yaşamda yenilik yapmak yaşamın altını çizmek. ezcümle insan canı sıkıldıkça yeni ürün çıkarır kalan zamanlarda seriye bağlar.

ateşe bakmak insanı rahatlatıyor. şömine olsa ona bakarım ama müzik yayını yapan kanalların şömineli olanlarını izliyorum.

ateşin bulunmasından önce karanlıkta oturup güneşin doğmasını bekliyorken uykuları kaçmışsa belki taştan yaptıkları kesici aletleri el yordamıyla biliyor olabilirler.

adanalılar gibi güneşe ve buluta ateş ediyorlarmış kesin bilgi yayalım çocuklar.

sözlükte tanım girmek akışın içinden geçmek.

can sıkıntısı bize mahsus bir şey bence. onlar boş zamanı icat edip üretim yapmışlardır.

ikinci insanları aşağılamak ve darlamak.

(bkz: yeni kuşaklar dejenere geyiği)

ilk insanların canlarının sıkılmasına vakitleri yoktu.

bence sevişiyorlardı. kesin öyledir yani. neden olmasın değil mi ama?
*

en ilkleri kastediyorsanız; sadece hayatta kalabilme refleksleriyle yaşıyorlardı. canlarının sıkılma lüksü olduğunu sanmıyorum.