inanç özgürlüğü

türkiye'de yaşaması çok zor olan özgürlük.
hem de her dinin inançlısı için.
inançsızlar için bile zor o derece**.

toplumumuzda uygulanamayan özgürlüklerden yalnızca biri.

son derece paradoksaldır. inanç özgürlüğünü kısıtlayan bir inancın olması meselesi örnek. ya kardeşim senin inancın benim inancımı baltalayıp biçmek isterken ben ona nasıl inanç özgürlüğü diye bakayım?
t: kendinden başkasını etkilemeyen inançlar, ideallerdir.

her insanın sahip olduğu yada sahip olduğunun iddia edildiği haktır. ne yazık ki aydın insan bile başkasının inancına saygısızlık edebiliyor. (bkz: sözde aydın insan)

türkiye’de tam manasıyla olmayandır.

günde 5 defa, amfilerle güçlendirilmiş bir şekilde, türkçe olmayan bir metni 82 milyona dinletmektir "inanç özgürlüğü"

inanç özgürlüğü denildiğinde aklıma hep bukowski'nin o sözü gelir. gerçekten de mutlu ediyorsa neye inandığımızın bir önemi kalmıyor.

"neye inanıyorsan inan, seni mutlu etmiyorsa yanlıştır."

oruç tutmadığı için dövülen insanlar aklıma geldi.

inan özgürlüğünü anlarım da inanç adı altında yapılan saçma sapan, sığ örgütlenmeleri bir türlü anlayamıyorum. insanlardan soğumama neden olan detaylardan sadece biridir bu.

türkiye'de tamamen kötüye kullanılan hak ve özgürlüktür. memleketteki yobaz develerin iddia ettiği gibi de sınırsız değildir.
inançlar da, seküler diğer davranışlar gibi toplum yararı, hukukun üstünlüğü ve adalet ilkesi, bireylerin can ve mal güvenliği gibi yasal gerekçlerle bal gibi kısıtlanabilir.

ne demek, benim inancıma karışamazsınız? senin dinsel bir kanaat içeren inancının, başka bir insanın akıl ve vicdanıyla ulaştığı seküler kanaatten ne üstünlüğü var? laik bir sistemde "bu benim inancım" deyip düşünsel bağlamda sorgulatmadığın postülana, ayrıca ne gibi bir hukuksal dokunulmazlık istiyorsun?

dünyanın tüm uygar devletlerinde; ülke güvenliği, kamu düzeni, toplumun huzuru gibi nedenlerle bu haklar sınırlandırılır.
çünkü inançların kural ve dogmaları her zaman, makul, mantıklı, uygar zihinlerin kabul edeceği türden değildir. unutmayalım ki, dünyayı kana bulayan bombalı eylemleri yapan ışid, taliban, boko haram gibi terörist örgütler ve darbeye kalkışan fetö üyeleri de bu kanlı eylemlerini inançları gereği yapmışlardı. bu aşamada "ama gerçek islam, gerçek din bu değiiil" itirazları da tutarlı değildir. kime ve neye göre gerçek islam? islam tarihinde binlerce islam yorumu ve yüzyıllarca süren kanlı mezhep savaşları bir yana; yukarıda sayılan örgütlerin tamamının kaynak olarak kuran, hadis, kıyas ve icma ölçütlerine göre ehli sünnet islamı'na tabi oldukları göz önüne alınırsa, bu işin içinden kolay çıkılamayacağı görülecektir.

peki, inanç ve onun ritüelleri, emirleri, uygulamaları; akıl ve vicdana dayanan seküler hukukla çatışırsa inancın kutsal alanı sınırsız bir özgürlükle her şeyi yapma hakkına sahip mi olmalıdır?
örneğin, bazı polinezya, mikronezya kabilelerinin animist dinlerinde yeni evlenen gelinin ilk gece kabilenin gençlerine sunulması geleneği vardır. bu dinsel tören çoğu zaman toplu tecavüze dönüşür.

hindistan'da ise, hindu dini gereğince, eşinden önce ölen kocanın yaşayan karısının kocayla birlikte yakılması gerekir.

afrika’da bazı müslüman zenci/arap kabilelerinde muhammed'in sünnet- i seniyesi olarak, kız çocukların genital organlarının iç dudaklar ve klitorisinin kesilmesi biçiminde kadın sünneti yaygındır. hatta bu yüzden her yıl binlerce kız sakat kalmakta, bazen de ölmektedir.

demek ki, "bıy bıybıy. rabbim bana öyle emretmiş. bunlar benim dinimin, inancımın gereği. benim dinimi yaşama özgürlüğüm kısıtlanamaz" diye gıdaklayarak üç yaşındaki kız bebeğini kara çarşafa sokamazsınız. 9 yaşındaki çocuğuna dini nikah kisvesiyle tecavüz ettiremezsiniz. ya da "laik eğitim sistemi küfür ve tağuttur. o nedenle kızlarımı okula göndermiyorum" deyip çocuklarınızı ev hapsine alamazsınız.

kısaca, din ve inanç kuralları; absürt, ahmakça, zalimce, akıldışı uygulamalar içeriyorsa inancın gereği veya dini yaşama özgürlüğü adı altında insan haysiyetine dokunacak biçimde kötüye kullanılamaz.

inanç, inanılan kavram veya dinin kendisinin bile insan hayatını şekillendirip özgürlüğünü kısıtladığını kabul edersek durum kendi içinde çelişir. *

istediğine inanmakta özgürsündür ama inandığın varlık senin özgür olmana izin vermez, kader veya kurallar devreye girdiğinde kişinin özgür kalması beklenemez.

herkesin sahip olması gerektiği ama hiçkimsenin sahip olamadığı özgürlük

muslumanlari dunyanin her yerinde sahip olmak istedigi ve tum medeni ulkelerin kendilerine tanidigi ama kendi topraklarinda kimseye tanimadiklari ozgurluk.

özgürlük, düşünme konusunda yasak, günah, suç vb setler taşımayan, özgür beyinlerce üretilip korunabilir. kendi inandığına tıpkı kendi gibi inanmayanları düşman gören ve aksini düşünmeyi bile ölüm nedeni sayan bir 'inanç??', özgürlük isteyebilir mi, özgürlük üretebilir mi. sadece kendisine hak, başkasına yasak bir özgürlük anlayışı olabilir mi. kendisinin başkasına tanımadığı bir özgürlüğü, kendisi başkasından bekleyebilir mi. (siz, bindikten sonra otomobili kendisinin sayıp, sizi otomobilden atması gerektiğine inanmış bir otostopçuyu, arabanıza alır mısınız.)
evet inanç özgürlüğü.. hem de sonuna kadar.. ama ve fakat: sizin inanç sayılmasını istediğiniz 'şey', özgürlüğü ve hoş görüyü hakedebilecek gerçek bir inanç mı, yoksa takıyye yapıp bizi aldatma peşinde misiniz.. önemli olan burası...
şimdi oturun ve yeniden düşünün...

insanın kendine tek tanrılı bir din seçme özgürlüğüdür.

dünya da tartışması asla bitmeyecek olan özgürlük çeşidi. dünya genelinde neredeyse 4500 e yakın din çeşidi var. ve bunlar bunlar, bir toplumun, tarihin bir evresinde ihtiyaç duyduğu sosyal ve politik yapıyı oluşturmak üzere yarattığı çeşitli ayinler, uygulamalar ve kurumları içeriyorlar. ve hepsinin kendi içerisinde en doğrusu benim olgusu var. insanın tanrıyı arama içgüdüsü varolduğu sürece bu tartışma ve demagoji asla bitmeyecek.

yedinci mühür filminde ıngmar bergman şöyle dedirtiyordu karakterine “inanmak mı, bilmek mi” bizler gerçeği arama tutkusundan vazgeçmediğimiz sürece bu tartışma asla bitmeyecek

herkesin kendisinde hak gördüğü ancak başkalarına karışmaktan da geri durmadığı şey.

inanmadığın şeyin sana zorla dayatılmamasıdır ayrıca.

muhteşem bir şey.
mesela ben organik inanmıyorum. kendi inancımı evde kendim yapıyorum. dışardaki inançlara ne koydukları belli değil. hatta kışlık inançlarımı hazırladım, kavanozlayıp kaldırdım. bittikçe açar açar inanırım.
tavsiye ederim daha sağlıklı oluyor.

e-devletten inancımı ateizm olarak değiştirdim. artık kafam rahat.