ingilizce öğrenmek isteyenlere tavsiyeler

yabancılarla arkadaşlık kurun.
dil öğrenmek için o dile sürekli maruz kalmak şart, aksi halde öğrenmek daha da zorlaşıyor.

evvela kendi dilinizde ustalaşın, ana dilinizde ne kadar kıvraksanız başka dillerde ilerlemeniz o denli kolaylaşır.

kilit nokta gramerlerin nasıl çalıştığını öğrenmeniz. varsayıyorum ki öğrendiniz, bakın ezber değil öğrenmeden bashediyorum, düşünmeden çat diye cümle kurabilmek. bunun sonrasında daima kendi içinizde ingilizce konuşun ve bu dile maruz kalın. mesela; radyo dinleyin, kitap okuyun, haber dinleyin etc. mesela bak şuan etc aklında kalacak. haydaaa.

bol bol pratik yapmak lazım. konuşurken dilbilgisinden ziyade kelime bilgisi daha önemli oluyor. zaten biz ingilizceyi yabancılardan daha gramerli öğreniyoruz. ne kadar kelime o kadar ingilizce.

yurtdışına gidin.

ben direkt ingilizce kitap okumak istiyorum. şimdilik bir uygulamadan okuyorum. fakat bunun faydası olur mu bilemiyorum. iyi gidiyor gibiyim. acaba tam olarak kaynaksız bir şekilde ne zaman şöyle çatır çatır ingilizce kitap okuyabilirim çok merak ediyorum.

herkesin yabanci dil ogrenirken karsilastigi engel farkli ve evet, dil ogrenmeye yatkinlik diye bir sey var. kimisi daha cabuk ogreniyor. sarki soylemeye yetenekli olmak gibi bir sey.

herkes, yabanci bir ulkeye gittiginde orada hayatta kalacak kadar ogrenebilir dili, amiyane tabirle `isini gorecek kadar`. ama bu `isini gorecek kadar` nedir? bir kapi iterseniz mi cekerseniz mi acilir uzerinde yazar, onu anlayacak kadar mesela. belki de markete gidip `su ne tarafta?` diye soracak kadar bilmek, isinizi goruyordur. ama ben basima geleni anlatayim. abd'ye ilk gidisim, sene 2006. bir yerde yemek yedim, sonra dedim bir soda iceyim. girdim yandaki markete. soda istedim. adam bana gazli iceceklerin oldugu dolabi gosteriyor, diyorum yok orda. vardi yoktu derken ciktim. sonra birine sordum, abd'de soda kelimesi karbonatli icecek diye kola, sprite filan, hepsi icin kullaniliyormus. kulturu bilmek de onemli yani.

gramere gelince isler degisiyor. adam sana grameri anlatirken ilgec suzgec diyor. pronoun diyor, intransitive verbs diyor. kendi gramerini bilmezsen bunu yapamazsin, anlayamazsin. essay yazarken zorlanirsin. ha yazamaz misin, yazarsin ama okunur mu bilmem.

ben nasil ogrendigimi anlatayim. ortaokul ve lisede ingilizcem cok cok iyiydi. ikisi de devlet okulu. lisede sinavi bes dakikada bitirir cikardim siniftan, boyle bir imtiyazim vardi. cocuklugumdan beri evde sadece ingilizce, fransizca, italyanca muzik dinlenirdi. kulak da bukulmus zamaninda. universitede sadece birinci sinifta ingilizce aldim, mesleki ingilizceyi pas gectim. meslek hayatim boyunca ingilizceye ihtiyacim olmadi. arada bir yerde abd'ye gitmeye karar verdim. nj'de rutgers diye bir universite var, sayilidir bazi bolumlerde. hatta neredeyse ivy league universitesi olacakmis da bunlar state'te kalmayi yeglemis. orda bir sene kurs aldim. gramer olarak turkiye'de de iyiydim ama burda tamamen cozdum. gerisi de pratik.

asil sorgulanmasi gereken `kendi dilini bilmeyen baska dili ogrenemez` degil, `bir dili ogrenmek icin o ulkede yasamalisin`dir. benim robert mezunu arkadaslarin cogunun ingilizcesi mukemmele yakindir, hem kagit uzerinde hem de konusmada. cogu en fazla tatile gitmistir ingiltere ya da abd'ye. oturup bir egitim sistemi neden onca senede ingilizce ogretemez'i konusmak lazim.

niyet ettim ingiliz hatunları için ingilizce öğrenmeye

uydurarak bir şey üstünde yazamak, olabilir, geliştirir

bol bol pratik ne kadar ekmek o kadar küfte