insanın yaşlandığını anladığı anlar

valla bu tür başlıklar iyi güzel hoş da, benim eski bi alman manitamın genç erkek kardeşi öldü geçenlerde , çok genç gitti herif, manita cenazeye beni de çağırdı, mezarlığa gittim...

ohhooo ne kadar genç şahsın mezarı var görceksin, küçücük mezar var, 7 yaşında kız çocuğuna ait...

yaşlı maşlı, en azından gözümüz görüyo, elimiz kalem tutuyo, aklımız yerinde, paramız var, yemek yiyebiliyoruz, bira içebiliyoruz...

yaşadığın her güne şükredeceksin, o yedi yaşındaki kızın yerinde sen yatıyo olabilirdin...

birkaç gündür uzun zamandır görmediğim akrabalarımi geziyorum. onları gördükçe yaşlanmış olduğumu farkediyorum. eski fotoğraflar, eski anılar üzerine tüy dikiyor.

2 cümle kuruyor 3.süne gerek duymuyorum artık

kuzenlerimin birinin liseye, diğerinin de üniversiteye yeni başlayacak olması. halbuki daha ufacık hallerini hatırlıyorum sanki dün gibi.

en son trabzon’da meydandaki ktü dolmuş durağının yerini sorduğumda hissettim.
genç birine
buralarda ktü durağı nerde diye sordum,
burdan kalkmaz dedi,
nasıl ya benim zamanımda kalkıyordu, dedim
30 sene öncedir o ,dedi.
haklıydı, neyse ya işte o an o gencin daha 30 bile olmadığını da görünce azıcık hissetmiş olabilirim.

klimaya çarpılıp 40 derece ateşlik gribal enfeksiyon olunca

sağolsun genç sözlük yazarları kardeşlerim yaşımdan dolayı eşhedü ile başlayan mesajlar atıyor *swh

insana yaşlandığını en çok hissettiren, önce kendi düşünceleri sonra da başka insanların yorumlarıdır.
güzel hissettiren, çirkin hissettiren, başarılı ya da başarısız hissettiren ...

ben evde kendi kendime otururken, bir sürü hayal dönüyor gözümün önünde, her şeyi yapabilecekmişim gibi geliyor.


fakat birine planlarımdan bahsettiğimde "zor bu yaştan sonra" diyebiliyor.
ve bu kafamda bir anda imkansız butonu yakıyor.


ya neden ben baleye başlayamaz mışım ki?

yaparım.bolşoy'da baş balerin olamam ama yaparım. dünyanın en iyi balerini olamam. ama yaparım.

ne kadar öz güven sahibi olursanız olalım başka insanlar bizi etkiler.

bununla ilgili bir şey izlemiştim bir yerde.

sana yapamazsın diyen, çirkinsin, şöylesin böylesin diyen bir düşünce kafana geldiğinde onu kışkışla kov diyordu. kötü bir insan gibi düşün onu. ve kov.

evet elbette hemen kovup, pembe düşlerle uçmayacaksın ama kovmayı öğreneceksin.

aynı hayır demek gibi.

he sen böyle yazıyorsun da, her elini attığın işi başarıyor musun diyeceksiniz? - kimse demedi-
elbette hayır.

ne çok istediğim kiloya ulaşabildim, ne çok para kazanacak iyi bir iş kurabildim...o benim şahsi tembelliğim.

ama umudum var ya. hani son nefesime kadar da sürdüreceğim bir umut.

o kadar bilgiç bilgiç yazdım ki ,yaşlandığımı hissettim.

çocukken, ağır yaşlı ve anlaşılmaz olan tüm cümleler kişiliğinize oturduğunda ve artık gençlerin sözleri size çocukça geldiğini anladığınız an.
çünkü artık sizin de sözleriniz onlara yaşlı ağır ve anlaşılmaz geliyor.

bir sabah aynaya bakıp kırışıklıklar fark ettiğinde, eskisi kadar hızlı toparlanamadığında, yeni çıkan teknolojiyi anlamakta zorlandığında ya da müzik listesinde hep eski şarkıları aradığında anlarsın yaşlandığını.

sağda solda kadınım diye dolanan kız çocukları görmeye başladıysanız yaşlanmışsınızdır.

40 dakikaya düşmüşüm

beyazlara bıyıkların da eklendiğini fark etmek