insanın yaşlandığını anladığı anlar

limitte soldan 34'e yaklaştım* da hâlâ* anlamadım.

bilgim ve yeteneklerim takdir edildiğinde.
çünkü o bir birikimin ürünü, çalışkanlığımın, özverimin ve azmimin. bunlar bana zamanın en güzel hediyeleri.

tipim liseli olduğu için "kuzum" diye konuşan yaşıtlarım ve benden küçüklere muhabbete devam ettikçe güncellenen saygı tonu da bunların arasında.

çocuklarımın boyumu geçmiş olması, çocuklarımın arkadaşlarını da kendi çocuklarım gibi benimseyip sevmem, onların bana "teyze" demesine alışmış olmam, oğlum yaşlarındaki genç pazarcının bana "anne" diye hitap etmesi, 2003* doğumlu birinin bu yaz bizimle birlikte stajyer olarak çalışmaya başlayacak olması gibi gibi şeyler.*

yaşıtın olduğunu düşündüğün insanların sana abi demesi.
ha bide sokakta top oynayan çocukların "bekleyin beyler abi geçsin" demesi. *

dünyanın en tatlı kasiyer kızlarından biri var gittiğim bir markette. bana arada nasılsın ablacım diyor, hal hatır soruyoruz. her duyduğumda hayret ediyorum. hatta ilk başta o abla olduğu için bana annecim hitabı gibi ablacım diyor sanıp garipsemiştim. yok, abla olan benmişim. ben de 17 yaşımda değilmişim artık.

-sokakta oynayan çocukların "bekleyin bir abi geçsin" demesi.halbuki o sokaklarda oynadığın zamanların gerçekten dün gibiymiş hissettirdiği zamanlarda.

-saçların beyazlamaya başlaması,dökülmesinden iyidir ama bu kadar da erken yaşta birden başlaması cidden canımı sıkmıyor değil.

eskiden iş çıkışı 3 avm gezer, gık demezdim. şimdi yol üzerinde 2 dükkana girdim; kolum kanadım koptu, bacamm tutmuyor.

artık yoruluyorum.

şu videodaki saç modeli ve müziğin üzerinden 15-20 yıl geçmiş olması.

erken kalkmak.
çabuk yorulmak.
fazla heyecana gelememek.
fazla gürültüye gelememek.
garantici olmak
plansız hareket etmemek

tanıdığım yahut tanımadığım, yetkili yahut alelade birisi, yazar veya çizer veya senarist.... bunlar farketmeksizin hayatin boş ve saçma olduğu, her şeyin anlamsız olduğu, insanın bu dünyada acı çektiği, tanrı kavramının mantıklı olup olmadığı gibi şeylerin muhabbetine katlanamıyorum. yalnızca muhabbet de değil mesela çoğu edebiyatçı beni rahatsız ediyor. adam orda varoluş sancısı yaşamış ama artık hiç mi hiç ilgilenmiyorum sadece uf diyorum anladık onu biz de biliyoruz başka ne var ondan bahset mesela en sevdiğin dondurma hangisi?
eppur tü sana materyalist bir köpek olmuş çıkmışsın diyenler oldu, duydum az önce ama öyle değil.
yani biz de biliyoruz hani her şeyin nasıl bir şeyler olup aslında hiçbir şeyler olmadığını
insan bu fikirle ilk karşılaştığı veya buna yoğunlaştığı dönemlerde sadece bu var sanıyor da
yani ne bileyim
evet tamam e sonra bilmiyorum
haklısın haklısın bence sen de haklısın ve sana 30k verseler böbreğini verir misin öylesine mesela
mesela yani böyle şeyler daha şey oldu yaşlandıkça
böyle böyle anladım herkesin sancısını kendi kafesinde çekmesi gerektiğini ve yalnızca arada bir dem vurmanın yeterliliğini

bazen hiç bişey yapasımın gelmemesi.

bezelye ve yesil fasulye yemeklerini cok sevmeye basladim

geceleri elimde telefonla uyuyakalıyorum bazen. birkaç yıl öncesine kadar olmuyordu böyle bir şey.

"zaman ne çabuk geçmiş" dediği an..

annemin tahammülsüzlüğünü anlamaya ve ona benzemeye başladım.
onda hiç sevmediğim özelliklere sahip olmaya başladım ve yavaş yavaş ona dönüşüyorum.

gençken aşk için, sevgi için, hasret için ağlardım. bu değişti, artık sadece mazi için gözyaşı döküyorum, sadece mazi...

on dokuz yaşındaki bir küçük kızımızın sevgilisinden ayrılmak için yazdığı mesajına şahit oldum az evvel
(10 - 15 dk önce) bir okudum ki abboo o da ne * tüm zaaflarını ve ne kadar zor hayır diyebilen bir insan olduğunu yazmış. defalarca özür dilemiş falan filan.

şappi ona,
bu kadar açıklama yapmak istediğinden emin misin?
diye sordu.
sanki biraz fazla nazik kaçmış daha keskin olabilirsin dilersen.. dedi şappi. şappi dedi evet.

ben yaşlanmışım.

su altında gitme kapasitemi 40 saniyeye çıkardım. video çektirip faça ve insta da paylaştım* ve bıraktım.

yani su altından 45 saniye gitmek için hiç bir azim ve istek duymuyorum. böyle bir çalışmayı gereksiz buluyorum.

anlattım işte; yaşlandığımı anladığım an bu, çok açık. bak hala mal gibi bakıyor. de get*...

geçen gün haremden üsküdara yürüyüm dedim. üniversite yıllarımı hatırlatır hem de kafa dağıtırım diye. o yıllarda tek seferde durmaksızın yürüdüğüm yolu, iki molayla bitirebildim.