insanın yaşlandığını anladığı anlar

eskiden iş çıkışı 3 avm gezer, gık demezdim. şimdi yol üzerinde 2 dükkana girdim; kolum kanadım koptu, bacamm tutmuyor.

artık yoruluyorum.

şu videodaki saç modeli ve müziğin üzerinden 15-20 yıl geçmiş olması.

erken kalkmak.
çabuk yorulmak.
fazla heyecana gelememek.
fazla gürültüye gelememek.
garantici olmak
plansız hareket etmemek

tanıdığım yahut tanımadığım, yetkili yahut alelade birisi, yazar veya çizer veya senarist.... bunlar farketmeksizin hayatin boş ve saçma olduğu, her şeyin anlamsız olduğu, insanın bu dünyada acı çektiği, tanrı kavramının mantıklı olup olmadığı gibi şeylerin muhabbetine katlanamıyorum. yalnızca muhabbet de değil mesela çoğu edebiyatçı beni rahatsız ediyor. adam orda varoluş sancısı yaşamış ama artık hiç mi hiç ilgilenmiyorum sadece uf diyorum anladık onu biz de biliyoruz başka ne var ondan bahset mesela en sevdiğin dondurma hangisi?
eppur tü sana materyalist bir köpek olmuş çıkmışsın diyenler oldu, duydum az önce ama öyle değil.
yani biz de biliyoruz hani her şeyin nasıl bir şeyler olup aslında hiçbir şeyler olmadığını
insan bu fikirle ilk karşılaştığı veya buna yoğunlaştığı dönemlerde sadece bu var sanıyor da
yani ne bileyim
evet tamam e sonra bilmiyorum
haklısın haklısın bence sen de haklısın ve sana 30k verseler böbreğini verir misin öylesine mesela
mesela yani böyle şeyler daha şey oldu yaşlandıkça
böyle böyle anladım herkesin sancısını kendi kafesinde çekmesi gerektiğini ve yalnızca arada bir dem vurmanın yeterliliğini

bazen hiç bişey yapasımın gelmemesi.

bezelye ve yesil fasulye yemeklerini cok sevmeye basladim

geceleri elimde telefonla uyuyakalıyorum bazen. birkaç yıl öncesine kadar olmuyordu böyle bir şey.

"zaman ne çabuk geçmiş" dediği an..

annemin tahammülsüzlüğünü anlamaya ve ona benzemeye başladım.
onda hiç sevmediğim özelliklere sahip olmaya başladım ve yavaş yavaş ona dönüşüyorum.

gençken aşk için, sevgi için, hasret için ağlardım. bu değişti, artık sadece mazi için gözyaşı döküyorum, sadece mazi...

on dokuz yaşındaki bir küçük kızımızın sevgilisinden ayrılmak için yazdığı mesajına şahit oldum az evvel
(10 - 15 dk önce) bir okudum ki abboo o da ne * tüm zaaflarını ve ne kadar zor hayır diyebilen bir insan olduğunu yazmış. defalarca özür dilemiş falan filan.

şappi ona,
bu kadar açıklama yapmak istediğinden emin misin?
diye sordu.
sanki biraz fazla nazik kaçmış daha keskin olabilirsin dilersen.. dedi şappi. şappi dedi evet.

ben yaşlanmışım.

su altında gitme kapasitemi 40 saniyeye çıkardım. video çektirip faça ve insta da paylaştım* ve bıraktım.

yani su altından 45 saniye gitmek için hiç bir azim ve istek duymuyorum. böyle bir çalışmayı gereksiz buluyorum.

anlattım işte; yaşlandığımı anladığım an bu, çok açık. bak hala mal gibi bakıyor. de get*...

geçen gün haremden üsküdara yürüyüm dedim. üniversite yıllarımı hatırlatır hem de kafa dağıtırım diye. o yıllarda tek seferde durmaksızın yürüdüğüm yolu, iki molayla bitirebildim.

şu an 60 yaşında olan adamların 35-40 yaşındaki hallerini hatırlayıp benim de tipimin 20 seneden daha kısa bir sürede en iyi ihtimalle onlara benzeyeceğini düşünmek.

mesela bakıyorum adam 55 yaşına gelmiş; metabolizma yavaşladığı için hafiften kalıcı göbek oluşmaya başlamış, kaz ayakları ve göz altı torbalarıyla sürekli yorgun görünümlü bir yüz ifadesi falan. onlara 20 yaşımdan daha yakın olduğumu düşününce yaşlandığımı anlıyorum yavaş yavaş.

ya da milletin saçını, sakalını boyaması dikkatimi çekiyor. eskiden saçını, bıyığını ibrahim tatlıses siyahına boyayan 70'lik amcalar hariç dikkatimi çekmezdi bu durum mesela.

reel olarak bakarsanız eskisinden daha fit durumdayım, 5 sene önceye kıyasla en az 10 kg aşağıdayım, daha kaslıyım, fast food ağzıma sürmem, 10 km koşsam yorulmam falan filan ama olmuyor işte yaşlanıyoruz artık.

ortamda ki esprileri anlamadığım en kötüsü esprinin ben olduğum zamanlar anlıyorum.
terlik fırlatasım geliyor ha. lol.

teyzemin kızı ve damadı yarın akşam nöbetçiymiş, iki çocukları var. küçüğü bir kuzenim yatılı olarak alacak, büyük ne yapacak diye telaşlandık. telefonla "ne yapıyorsun, yarın annen de baban da nöbetçiymiş. istersen bize gel, bizde kalırsın" dedik, aynen şöyle bir cümle kurdu; "yok ya, gerek yok. büyüdüm artık ben. 8 ay sonra 18 oluyorum"

"sus kız, büyümüşmüş. hala benden 12 yaş küçüksün." dedim ama içim acıyarak fark ettim, ben de 30 oldum. nalet olsun, cidden yaşlandım.

ama bu nasıl oluuuuğğğr?

önceden saç sakal kesince gençleşirdim. şimdi gençleşmiyorum.

gül tükendi ben tükendim dinlemeye başladığı o andır.