insanlar en çok nasıl yaralanıyor sorusu

yaralanabileceğin yeri gösterdiğinde diye cevaplandırabileceğim soru.
hayattaki herhangi bir şeye bilgin dahilinde yaklaşıyorsun. soruyorsun cevap alıyorsun ve davranıyorsun. şimdi zayıf yerini bilirsem, hayat beni bir noktaya getirir ve karar verip orayı kaşıyabilirim. neden? çünkü insanım.

ha bir de nasıl yaralayacağını bildiği halde uslu duran tipler var. onlara açmak lazım işte tereddütsüz her bir zerreyi. kimseye göstermediğin özeni de onlara göstereceksin ki onlar da yaralanmasın değil mi ? : )

konuyu yine sekse getirmeden bir tanımı sonlandırmanın haklı gururunu yaşıyorum.
güzel sabahlar herkese!

başlığı yararlanıyor diye okuyup insanların birbirini kullandığı şu fani dünyaya tanıklık ederek

"güvendiği dağlara kar yağınca" deyimiyle anlatılan durumdan daha kötü bir durumda olmak. yani artık kar yağacak bir dağının bile olmadığını anladığında içine düştüğü hâl-i pür melâl.

ben en çok kendimi yaralıyorum.

unutularak.

kesici/delici aletler ve ateşli silahlarla.
(bkz: düz adam sami)

çok değer verdiğin birinin buna değmediğini anladığın an.

ben ne bileyim yandex miyim

çok sevmek yaralar çünkü sevgisi derin olanın acısı da derin olur.

sanmak yaralar insanı
zannetmek
bu ikisi aynı şeydir ama bıraktığı izler farklıdır

içten içten yaralıdır herkes.
sende çok bende azdır. onda derin, bunda hafiftir. bazısı ölmek üzeredir bu yaralanmalar yüzünden, bazısı da zaten ölüdür.
bazısı güler hiçbirşey yokmuş gibi. bazısı sarar bir şeylere alkol vs... içer içer içer deliler gibi.
göstermez, göstermek istemez. korkar çünkü bir daha yaralanmaktan.
bir kere daha ölmekten çok korkar insan muhterem.
kanunen cezası olmayan bu yaralanmalar hayattan soğutur insanı.
ve yorar!
sıkılırsın çünkü iyileşip iyileşip tekrar yaralanmaktan.
o insanlar ölüdür aslında tam da o sebepten. ve bu katli, hep en yakınındakiler yapmıştır.
en sevdikleri, en güvendikleri ve ondan bana zarar gelmez dedikleri yapmıştır.
ve muhtemelen "amaaan ne olacak canım sanki" deyip devam etmişlerdir hayatlarına o, başka hayatları söndürüp.
bazı insanlar hassastır çünkü.
göstermez, gösteremez saklar sürekli. korkar zira!
ölmekten değil, ölüp ölüp dirilmekten korkar.
şiirde de bahsettiği gibi yani;

"çünkü herkes öldürür sevdiğini
ama herkes öldürdü diye ölmez"