intikam

bir 'ezel' olamadıktan sonra, bir 'ezel' hikayesi yaşamadıktan sonra intikam isteği yersiz, gereksiz , saçma bir duygu. intikam almak istediğiniz, çoktan kendine hayatına odaklanmış bir insan. intikam alsanız da, aldığınızı sansanız da geçmeyecek.. kininiz, öfkeniz, nefretin ardına gizlenmiş sevginiz geçmeyecek.

hak edene hak ettiği cezayı verme olayıdır.

doğan cüceloğlu bir kitabında en iyi intikam alma yolunun susmak ve karşınızdaki kişinin varlığını görmezden gelmek olduğunu söylemişti. ne drama yaratıp geriliyorsun, ne çirkin kelimelere ve davranışlara başvuruyorsun. mis gibi intikam.

tarzım değil zamana bırakmayı tercih ederim benden daha iyi intikam alır ve daha çok acı verir.

tarzım değildi taa ki emeklerim hiçe sayılana hakkım yenene kadar.

beceremiyorum kardeşim.

yaratıcılık eksikliğinden de değil. sadece tarzım değil galiba.

zaten eskisinin çeyreği kadar bile öfkeli biri değilim. çok geliştirdim, çok çalıştım kendi üzerimde.

ama öfkeli olduğum zamanlarda, bir anda patladığım zamanlarda bile saman alevi gibi yanıp sönüyordum. sinirim 1 güne kalmıyordu.
diğer yanağı dönen bir tip de değilim. hatta leşliğe, kendim de leş olarak karşılık da verebilirim. düşerim oraya yani. ancak yapılan çok ciddi yanlışlara bile "orantılı" olarak karşılık verdim. kimseye intikamım, misliyle olmadı. hayatını mahvetmedim insanların.

yakıştıramıyorum kendime. bilemedim.

geç kalınmadan alınması gereken şey.

azcık ısıtılınca daha lezzetli olduğunu düşündüğüm yemektir.

biz farkında olmasak bile hayat verir cezasını intikam aptalların işi biz ödeşiriz

ama intikam çok güzel bir yemek hem soğukken daha güzelmiş. öyle duydum.

olani degistirmez, aciyi da gecirmez, ofkeyi de kirginligi da dindirmez. keske intikamini alabilecegim/aldigim bu olaylari hic yasamasaydim dersin. bir gun ölüp gidecegiz, insan olmamizdan baska geriye ne birakacagiz? allah belasini versin.

"her kim bir canavarla çarpışmayı göze alırsa, bir canavar olmayı da göze alsın. çünkü karanlığa uzun süre bakarsanız, karanlık da sizin içinize bakmaya başlar."

intikam aldığını sanirsin ama iki saniye sonra tatmin olmana bile değmez sevdiğin biri mutsuzsa sende mutsuz olursun neyin intikamı bu ?

en son en iyi arkadaşıma karşı intikam aldım. bir gün 4 kişi içiyoruz ve bunların ikisi sevgili. benim de içesim yok. içmedim diye arkadaş yakınlığımıza güvenip küfür etmeye başladı. normalde de birbirimize herkes gibi küfür ederiz abartmadan ama bu sefer agresifti. arkadaşın sevigilisi de artık küfür etme dedi, ben de uyardım. sonra da gittim ben. aradan 2-3 yıl geçti. ben unutmadım tabii fırsat kolluyorum. içtiğimiz bir zaman daha da agresifini ben ona yaptım. hiç de durmadım, kedi yavrusu gibiydi. ancak ben teke tek yaptım yine daha delikanlılık yaptım. o kadar sövmüşüm ki 8 ay konuşmadı benimle. ancak ben ona öyle bir durumda yaptım ki, bir olay olmuştu ve düşene bir tekme de ben vurdum.

hak ediyorsa intikam alınmalı.

en büyük intikam unutmak ve başarmaktır. bu herkesi deli eder.

bazen hiçbir şey yapmamaktır.
bazen karşı taraf yaptığı pisliğe tepki bekler çünkü bundan anlar ve hiçbir şey yapmamanız onu delirtmeye yeter de artar. yok sayılmak bir insanı en çok yaralayan tepkidir.

intikam somuttur, gerçektir.

karma, hayat, cart curt diye kendinizi avutun. size kötülük yapan, hayatınızı mahveden insanlar ister kabullenin ister kabullenmeyin ama hayatlarına çok güzel devam ediyorlar. siz de bazı inançlara dayalı olarak nasıl olsa yaptıklarının cezasını bi türlü çeker diye köşenize dönün oturup ağlamak için.
yaptığının cezasını çeken belki beşte bir, belki onda birdir. cezasını çekmeyen unutulur gider ama bi türlü başına bi şey gelenin cezasını çektiğine inanılır ve yıllarca konuya örnek olurlar.

hukukun ve adaletin olmadığı yerde intikam olur. herkes reddetmeye çalışsa da içgüdüsel bir davranıştır. herkes karşılığını vermek ister.

içini soğutmak için sevmediğin kişiye kestiğin bilettir.

küçük meselelerde eğer işsizsem intikam alırım ama büyük meselelerde hiç uğraşmam. keyifli değil

“en büyük intikam kayıtsızlıktır.” – jorge luis borges