ırkçılık

en sevdiği zamir onlardır.

insanlar her ne kadar yanlış deseler de birçok insanın ırkçılık yapması, bu durumu sadece sözde etik dışı bırakır.

insanlar ne düşünür bilmem. ama ben insanları seçemedeikleri şeyler için değil, seçtikleri şeyler için yargılarım. doğdukları yer ve renkleri için değil, empati kurup kuramadıklarına göre...

love racism <3. heil hitler.

yazmak zor geldi.
alıntı yaptım buyrun.
"milliyetçilik ve ırkçılık

ırkçılık ve milliyetçilik, benzer gibi zannedilen, dolayısıyla zaman zaman karıştırılan, fakat oldukça farklı anlamları olan kavramlardır.

19. yüzyıl başlarından itibaren avrupa’da, 20. yüzyılda ise bütün dünyada egemen siyasî düşünce tarzı olan ve dünyanın siyasî haritasını biçimlendiren milliyetçilik, farklı şekillerde tanımlanır:

milliyetçilik, toplumda millî kültürü güçlendirmek ve hâkim kılmak, mensup olunan millete ait, bilhassa manevî değerlerin yüceltilmesini gaye bilmek, millî amaç ve emellerle, geleneklere ve inanç sistemine taraftar olmak demektir.

milliyetçilik, fertlerin ait oldukları milletin varlığını ve birliğini sürdürmesi ve yüceltmesi için diğer bireylerle ortak çalışma bilincine sahip olması demektir.

milliyetçilik, kendi milletini ve kültürünü yaşatmak ve onu yüceltmek için yapılan çabalar ve benimsenen ilkelerdir.

ırkçılık ise milliyetçilikten farklı olarak kendi toplumunu sevmenin yanında, farklı toplumlara karşı nefreti de barındıran bir düşünce biçimidir.

hatta bazen bu düşünce öyle bir hal alır ki, diğer toplumlara potansiyel düşman gözüyle bakılabilir.

bediüzzaman da ırkçılığın cahiliye dönemine ait olduğunu, islâmiyet’in ırkçılığı ve kabileciliği kaldırdığını, ırkçılığın büyük bir tehlike (tehlike-i azim) olduğunu belirtir. (emirdağ lâhikası, s. 438)

ırkçılığı şiddetle reddeden bediüzzaman, “biz sizi kabile kabile yarattık” ve “biz her şeyi levh-i mahfuzda tek tek yazdık” âyetlerine atıfla, yeryüzünde göçler ve değişikliklerden, ırkların birbiriyle karışmış olmalarından dolayı kimin hangi ırktan olduğunun ancak levh-i mahfuz açılsa bilinebileceğini belirtir. dolayısıyla ırkçılık, hangi ırk için yapıldığı belli olmayacak kadar yersiz ve gereksiz bir düşüncedir."

ırkçılığı ilk defa şeytan yapmıştır:

allah iblis'e: secde etmeni emrettiğimde seni secde etmekten alıkoyan ne oldu? dedi. o da «ben ondan üstünüm, beni ateşten, onu ise çamurdan yarattın» dedi. *

ırkçılık zararlıdır, zaten şeytan da bu işten zararlı çıkmıştır.

insanın kendi milletini diğerlerinden fazla sevmesi son derece normal bir durumdur. kendi köyünü, şehrini, takımını, tarikatını, partisini sevmesi de normaldir. ancak kendi ırkını veya başka toplumsal kimliğini mükemmel görüp diğerlerini aşağılık görüyorsa o kişi apaçık hastadır. işin kötüsü bu hastalığın tedavisi çok zordur. tedavi olabilmesinin temelde iki şartı vardır.
birinci şart hastanın eline bakıp beş parmağının birbirinden farklı olduğunu ve bunun normal olduğunu anlayacak zeka seviyesine sahip olması gerekir ki milyonlarca üyesi olan bir ırk vb içinde de çok iyiler ve çok kötüler olabileceğini anlaması mümkün olsun.
ikinci şart hastanın hasta olduğunu kabul etmesidir ki tedaviye başlasın ve iyileşsin. nitekim kuduz olan bir insan ısrarla ben hasta değilim deyip tedaviyi reddederse ağzından köpükler saçarak, kendini parçalayarak ve maalesef genelde başkalarına da zarar vererek geberir gider.
normal derecede sevgiyi geçip fanatiklik boyutuna gelen taraftarliklar da maalesef buna benzemektedir.
not: geberme ifadesini feci şekilde olduğu için kullanmadım. nitekim hak ettiğini bulmuş. bir sekilde olmuş. vefat etmiş. fakat başkalarına da zarar vererek gittiği için geberir ifadesini hak ettiğini düşündüm ve kullandım.

sevgili beyaz adam,
doğarım siyahım.
büyürüm siyahım.
güneşlenirim siyahım.
üşürüm siyahım.
korkarım siyahım.
hastalanırım siyahım.
ve ölürüm hâlâ siyahım.

ve sen beyaz adam,
doğarsın pembesin.
büyürsün beyazsın.
güneşlenirsin kızarırsın.
üşürsün morarırsın.
korkarsın sararırsın.
hastalanırsın yeşilsin.
ve ölürsün grisin.
ve hâlâ utanmadan bana renkli dersin.*

herkeste var ama kimisini bunu inkar ediyor kimisi dürüst bir şekilde itiraf ediyor ve günah keçisi ilan ediliyor, insan doğası gereği kendinden olmayana, farklı olana ön yargıyla yaklaşır, ama bunun bir ölçüsü olmalı tabi kimseye hak etmediği şekilde davranmamak, hakaret etmemek gerekir bu ayrı , ama dediğim gibi bu durumu inkar da etmemek gerekir hepimiz özümüzde ırkçıyız işte bu karanlık yönümüzü kabul edelim ve mutlu mesut hayatımıza devam edelim bence .

ırkını seveyim affedersin!

ırkçılığı boşverin, insanlığa bakın. bizi ancak insanlık kurtarır.

dünyanın ilerlemesinin ve uygarlaşmasının önündeki en büyük engellerden biri.

(bkz: asabiyet)