izmir

olacakmis gibi oldu sehri. biraz serinledi hava sonbahar esintisi gibi hissettirmeye basladi dedik. tekrardan sicakligini gosterdi. ne gerek var canim boyle islere soyler misin???

leş gibi kokan sevgili şehrim.
sabahları ve öğlene kadar gaz kokusu alırsınız. ya geçen gün uykudan uyandım acaba doğalgaz mı açık kaldı diye.
ikindi sonrası da yaklaşık iki aydır ölü balık gibi kokuyor. gibi değil ya öyle kokuyor buram buram.
düşünsenize ılık ılık perdeleri havalandırarak balık leşi kokusu alıyorsunuz. rezalet sahiden.

kanımca kimsenin sorgulamadığı bir çevresel faciayı son iki aydır yaşayan şehir.
denizde bir sorun var. karşıyaka, bayraklı, alsancak.... bunlar benim bildiklerim, deli gibi ölü balık kokuyor iki aydır.
ne belediye ne de çevre şehircilik bakanlığı doğru düzgün bir kamu açıklaması yapıyor.
kanıma en çok bu dokunuyor.
bir boklar dönüyor ama kimse bir şey söylemiyor.
balıklar neden hala ölmeye devam ediyor?

bursa ve balıkesir'den sonra 3. en güzel ilimizdir.

körfezini başına bela etmiş ilimiz.
chp' nin artık sandalyeyi aday göstersek kazanırız şımarıklığından vazgeçip hakkıyla çalışan bir başkan bulması için daha kaç senesi heba olacak bu şehrin allahaşkına?

gecem de güneşim de bu şehirde.

güzel izmirim.
bok kokusunu insanların yargılayıcı bakışlarını saymazsak ben gayet seviyorum burayı. ama leş balık kokusu konusunda herkes haklı. neredeyse hiçbir yatırım yok şehre. metro gitmeyen ilçeler var hala. malum parti sevmem ancak orası onların olsaydı çok farklı olurdu bence.

dünyanın en güzel şehri, nereye gidersem gideyim hep dönmek istediğim yer.

takriben 1 ay sonra gidip kışı geçireceğim şehir. özledim valla zira geçen sene bir sebeple gidememiştim. normalde kışları izmir'deyim. kış derken... kasım-mart arası gibi yani.

ayrıca: (bkz: cittaslow metropol)

sürekli belediye tartışmalarıyla gündeme gelen güzel şehrimiz. bir istanbullu olarak bu konuları ne kadar takip edebildiğimden emin değilim ama yıllardır çevreden bunları duyunca kendimi tarihe dalmış buldum. “o başkan şöyleydi, şu parti böyleydi” tartışmaları devam ederken kimse aristidis stergiadis'in adını anmıyor. oysa bu adam izmir için birçok belediye başkanından daha fazla şey yapmış biri. belki taktiksel nedenlerle izmir'i ve halkını kazanmak için “iyi polis” rolüne büründü, ancak yaptığı hizmetler yadsınamaz. izmir'in sokaklarına havagazı getirmiş, tifoyu neredeyse bitirme noktasına getirmiş ve kente üniversite kazandırmıştı. onun döneminden sonra 1956'ya kadar izmir üniversite yüzü göremedi. aya fotini'de bir ayin sırasında hrisostomos'un siyasi propaganda yapmasına dayanamayıp, “papaz efendi, işimize bakalım, buraya siyaset dinlemeye gelmedik,” diyerek onu azarladığı da anlatılanlar arasında. palikarya'nın işlediği vahşetleri yargılayan ve bu zulümlerin cezasız kalmamasını sağlayan da yine stergiadis'ti. bu yüzden bazı rumlar ondan nefret ederdi; “osmanlı'dan kurtulduk derken başımıza bu pezevenk geldi" diye mektuplar yazıp kraldan görevden alınmasını talep etmişler ahahah. tabii işin sonu bir ingiliz gemisine binip tüymek olmuş ama onu da başka bir zaman okur tartışırız artıkın.

az önce odanın her kısmını aydınlatan bir şimşek çaktı, hemen ardından korkunç bi gök gürültüsüyle sardıldık, nasıl bir gök gürültüsüyse koca ev zangır zangır sallandı, izmir'de an olarak dünyalar savaşı filminin başlangıç kısmını yaşıyoruz...

gidemedik bu sene, şirince'sine. ben anamı çok özlemiştim de, anam beni özlememiş belli ki. olmadı.
tam niyetlendim diş işlerim çıktı.
biraz yoluna koydum işleri.
çat, düğün çıktı.
hallediyorum derken, ümitlendim.
tak, hastalık çıktı.

çok kurcalama dedi allah. gidemezsin bu sene.

peki.

şirince'ye gitmediğim seneyi, yok sayıyorum. 2024 benim için bombok bir yıldır.

yaşadığım, doğduğum ve muhtemelen öleceğim şehir. ne anlatırdım bu şehri de sarhoşken neresini anlatacağın aklına gelmiyor be azizim*. güzel şehirdir vesselam.

şehrin tek güzel yanı doğal güzelliğidir. mafyaya teslim edilmiş yoksa. bitmiş şehir.
konya'da durduğum sürece izmir'e dair özlediğim tek şey denizi. o da malum kokuyor. başka şehire gidip deniz görsem onu da aramam.

bu şehri doğu çetelerine teslim eden de biziz. medeniyetimizle, özgürlük anlayışımızla, önemsiz ayrıntılara takılmamızla şehri bunlara yavaş yavaş bırakmaya devam. ama olsundu, kimliğimizden ödün mü verseydik?

bi esprisi yok da ayıp olmasın diye harika diyoz. izmir de sıkıyor insanı artık. denizi bok gibi oldu. bellediler şehri.

çok hayvanlar gibi soğuk şu an. bugün daha da soğuk olacakmış. ayıp oluyor ama.

psikolojisi yerle bir olmuş iki arkadaşımın barındığı şehir. maalesef 30 ekim izmir depremini de yaşamışlardı. şimdi bu son depremler yüzünden ne uyuyor, ne de uyutuyorlar.
sabaha kadar kandilli rasathanesi'nin internet sitesini takip ettik. veriler de ortada...
ege'de yaşayanlara sabırlar diliyorum umarım bir felaket olmaz.

kesin öyle diyorlardır!

en son 2018 yılının temmuz ve ağustos aylarında gittiğim, ziyaret ettiğim konumları ise bugün bile unutamadığım enfes bir ege kenti.

son zamanlarda bok koktuğu söyleniyor. ben doğrulayamam. benim gittiğim dönemde koku pek yoktu, ama özellikle vapur iskelelerinin kıyısında çok fazla çöp vardı.

alsancak kordon'dan tabanvaya bir vurdurup, aralıksız yürüyüp kent ormanı'na doğru uzanan bir gezi serüvenim vardır. bu konuma kadar ki gördüğüm sahillerin her biri muazzamdı. her birini durup videoya çektiğimi hatırlıyorum. ve her biri de gezip görmeye değecek sahillerdi. bazı kıyılarda dalgalar çok yoğundu. normalde kent ormanı'nı da geçecektim, ama sanki sahil boyunun sonuna gelmiş gibi hissettim. ufaktan ufaktan özdilek silüeti görünüyordu mavilerin ardından. amaan dedim başlarım bu işe! geri döndüm alsancak kordon'a doğru. yine aynı sahilleri boydan boya gezdim, ilginç bir deneyim oldu. tabi o kadar yolu gittikten sonra bende ne enerji kaldı, ne de güç. para da yoktu ki otele yerleşeyim... zaten alsancak'a varana kadar hava karardı. ben de orada banklardan birine oturdum. yaz aylarına özgü mü bilmiyorum ama, izmir'de gece hayatı var arkadaşlar. kordon'da sahil boyunca birçok genç bira ve çekirdek yapıyor. kimisi ailecek masa sandalye kurup takılıyor falan. eh, bende de 5 kuruş para olmayınca geceyi bankta geçirdim. balıkçı abiler vardı, onlarla beraber takıldım. beraber balık tuttuk falan.

sabah olup günün ilk ışığını görmeye başladığımızda boyoz satan bir seyyar satıcı geçti yanımızdan. ulan ben de ne acıkmıştım ama. balıkçılar kendilerine boyoz alıyordu, ben de dayanamadım "abi bana da alır mısınız" dedim. aldılar sağolsunlar. oğlum bak bunlar ufak da olsa güzel jestler. kaç yıl geçmiş, bu adamları asla unutamadım ben. yıllar geçtikçe de unutamam gibi duruyor. neyse işte boyozları gömdükten sonra balıkçılar evlerine gitti. ben tabi sap gibi kaldım. sabah saatlerinde kafayı banka koyup zıbarmışım. gözlerimi açtığımda güneş tepeden suratıma oluk oluk vuruyor. nem %500, zannediyorum sıcaklık da 35-40 derece. kıçımdan ter akmış, millet bana baka baka geçiyor bankın önünden. çoluk çocuk sesleri falan filan derken uyandım. sonrasında ne yaptım, nerelere gittim onları pek hatırlamıyorum lan. geçen yıllar bu anıları da silmeye çalışıyor anlaşılan.

güzeldir izmir güzel. bu yaz ilk başta istanbul'u aradan çıkartayayım, izmir'e de mutlaka tekrardan uğrayacağım. eskişehir yerlisi olarak deniz havasına hasret kaldık.

kuzeyinde balıkesir, doğusunda manisa ve güneyinde aydın illerine komşu olan, doğduğum, doyduğum ve büyüdüğüm güzel şehir. gönül verdiğim göztepe spor kulübünün ev sahipliğini yapan şehir. sokakları deniz kokan şehir. her sokağı değil belki ama çoğu sokağına anı eklediğim şehir.