kadınların kendi ayakları üzerinde durma sevdası

dogru sevdadır.

zengin koca istemiyorum.
kendi ayaklarımın ustunde duracagım is istiyorum.
sonra hayatımdaki adamla parasal bir hukuk degil, ask hukuku kuralım istiyorum.
adam zengin olur, zengin olmaz benim icin fark etmez.
ben baskalarının parasını harcamayı sevmiyorum.
kendi param olsun, kendimce gonlumce harcıyayım.
hep evde oturan kadını degil, calısan kadını savunacagım.

(bkz: tay tay)

ben duramıyorum ayağım alçıda.

bende olmayan sevdadır. sırtımı adam gibi bir adama yaslayıp birlikte ayakta durmayı tercih ederim ben.

var olan sacma sapan 1 sevda. evlen zengin 1 kocayla kurtul iste. evet.

her bireyin isteyebileceği bir durum, normaldir.

kendi ayakları üstünde durmak istese parayı buldu dötü kalktı, çaba sarfetmeden birine teslim olsa asalak gibi yaşıyor dersiniz.

yani her iki durumda da takacak kulp mevcut. herkes nasıl istiyorsa öyle yaşasın bence, herkesi memnun edemeyiz pizza değiliz.

en doğal hakları değil mi yav. erkekler başkalarının ayakları üzerinde mi duruyor. hatta kediler, köpekler tüm canlılar.. kendi ayakları üzerinde durmuyor mu. kendi ayakları üzerinde durmak, tüm canlılar için ne ifade ediyorsa kadınlar içinde aynı olması gerekmez mi..
kadınlar sözkonusu olunca bu niye bir sevda oluyor..

yürümeyi öğrendiğimiz günden beri, evlerden ırak bir sakatlık yoksa, kendi ayaklarımızın üstünde duruyoruz. hatta yürümeyi öğrenmeden önce "tay" dururken de kendi ayakları üstünde duruyor bebek. benim ayağımı kullanmıyor mesela. bu bağlamda başkasının ayakları üzerinde durmak nasıl oluyor ki?

olması gereken.

kocaya güvenerek hayat yaşarsan, koca çekip giderse kalırsın ortada öylece ya da her kötülüğüne katlanırsın ki seni bırakmasın.

şu olay hakkında konuşmak bile abes.

başlık altındaki hayatı bilmeyen, her şeyi maddeselliğe indiren görgüsüz sovyet zihniyeti yine ortaya çıkmış. gidin zengin bir kurmançiyle ya da iç anadolulu, laz müteahhitle evlenin de o salağın dibinde asalak gibi, onursuz bir şekilde ona bağımlı yaşayın. ya da amerikan, ingiliz, alman bir erkeğin metresi olun, sizi sürekli boşamakla, kendi ülkesine göndermekle, parasını koklatmamakla tehdit etsin dakika başı. hadi kendiniz öyle düşünüyorsunuz kendi kız evladınızın da mı böyle yaşamasını isteyeceksiniz?

onurlu bir sevdadır.

saygı duruşuna geçesim geliyor. kendinden emin kimseye eyvallahı olmayan, kendi gücüyle varolabilen her kadın saygıyı hak eder. haa bu diğerleri saygıya değer değil anlamına da gelmemeli. kimseyi de yargılama hakkına sahip değiliz. zira tercihler kadınlar açısından her zaman için keyfi değildir zorunlu da olabilir. hayatını evine ve çocuklarına vakfetmiş kadınları eleştirebilme hakkına sahip değiliz. çünkü onların yükü de hafif değil. hayat kadınlara pek adil, eşit vesaire değil. kadınların çok daha fazla dertle meşgul oldukları bir gerçek.

maalesef her kadın şanslı olmuyor. her kadına ayakları üzerinde durabilmesi için uygun koşullar sağlanmıyor, bu durum da kendine ait bir yol çizebilmesini güçleştiriyor. (istisanalar var mı? tabii ki var. bütün güçlüklere rağmen kendi yolunu çizmiş, istediği noktaya bir şekilde gelebilmeyi başarmış kadınlar var. ama istisnalar kaideyi bozmaz.) ister istemez böyle bir durumda kadın bir başkasının maddi gücüne bağlı yaşamak zorunda kalıyor. bundan dolayı da kadını suçlayamayız.

aslında bence bu olayı sadece evlilik üzerinden değerlendirmek yanlış olur. ama evlilik üzerinden değerlendirecek olursam şunları söyleyebilirim: bir evlilikte maddi açıdan bir dönem evlenilen kişiye bağlı yaşanılabilir. bağlı olan kişi erkek de olabilir. bunlar yaşanılabilecek durumlar. maddi açıdan yetersiz olmanız sizi ezik biri yapmaz. evlilikte eşlerin birbirlerine karşı sorumlulukları vardır. bir insanla özdeşleşmiyorsanız evlenmeyin zaten.

genelde emekleyerek son bulur..

erkeklerde de keşke olsa dedğim durumdur. halen daha hayatlarındaki kadınlara bile kendilerini baktırma peşindeler. annelerinin oğluşarı birazcık ayağa kalsa da yürüse keşke. ayrıca ‘sevdası’ kelimesiyle başlığın açılmasına bir tek ben irite olmamışımdır umarım. kadın olsun erkek olsun birine güvenmeden önce ilk olarak kendine güvenip hayatım devam ettirmeli her insan. birilerinin üstüne amip gibi yapışmak insanın kendine hapabileceği en büyük saygısızlık. bu yüzden bu bir sevda işi değil dava işi. kişilik davası.