kalitesiz insanların övündükleri şeyler

takipçi (arkadaş sayısı)*, din, dil, ırk, cinsiyet, para, delikanlılık, fiziki güç.

kalitesiz şeyler.

ben diye baslayan bütün cümlelerin sonu nereye varirsa varsin bu olay kalitesiz insanlarin övündükleri şeyler kapsamindadir.

başka insanların hayatlarını zehir ederek bununla övünmeleri... rahat bırakın beni ya gidin giiiiit.

kendi çocukları veya torunları... düdük senin evladını sen değil başkası övecek ki kıymetli olsun ne olduğu da ortada işte

kalitesiz insanlar, kalitesiz şeyler över tezim ile şunu demek istiyorum; kendilerini*. evet kendilerini överler.

nitelikte önce nicelik ile ilgilenirler.

bir insanın sürekli kendisini övmesi, sürekli kendisinden bahsetmesi bile onun kalitesini ( veya kalitesizliğini) belli eder.

kitap okumakla övünür zavallılar. gerçekten çok yazık.

şampiyon olduk.

marka eşyaları. şimdi size yıllarca ciğerimi dağlayan bir anımı anlatacağım. hazır olun. mendilleri yakınınızda bulundurun.

biz beş kardeşiz. ben üniversiteye giderken en küçük kardeşim ilkokula gidiyordu. kiracı olarak bir evde kalıyorduk. ev sahibinin oğlu kardeşime hep hava atardı. benim kramponum, formam orjinal, ayakkabım en iyisi. kardeşim çok üzülüyordu. eve gelince marka eşyalar istemeye başladı. minicik yüreği gurur yapmış. pazardan herkesin bildiği o çakma markalardan aldık istediklerini. orjinallerini asla alamazdık. neyse bu sefer yine mutlu olmasına izin verilmedi kardeşimin. ev sahibinin oğlu oğlum bunlar sahte, bak orjinalinin şurasında şu olur, sen çakma giyiyorsun diye yine ezikledi bizim oğlanı. çok anlattık markanın bir şey ifade etmediğini ama küçücük çocuk ne anlar. şimdi burda o küçük çocuk suçlu değil. suç onu öyle yetiştiren, marka giydiği zaman üstün olduğunu ona öğreten beyinlerini çitilediğim anne babasında. ne zengin çocukları var insanları eşit gören. her şeyi paylaşan. çocuk anne babasından ne görmüşse onu yapmış. ulan sizin ve sizin gibiler yüzünden ne çok çocuk üzülüyor ve acı çekiyor. sizi gibi mirasyedi müsvetteleri, siz de parasız kalın da hor gördüğünüz o insanların seviyesine düşün bir gün inşallah. daha çok beddua ederdim de neyse.

bir tanıdığım vardı ve kendisi sürekli yattığı kızları, arkadaşlarının mallarını, sahip oldukları evin parasını, babasının polis oluşunu falan aşırı derecede övüyordu çünkü kendisi çok başarısızdı; liseyi zar zor bitirmiş, baba parasından başka hiçbir şey görmemiş, şımarık, rezil herifin tekiydi. prezervatif fotoğrafları atıp bunu bir başarıymış gibi anlatması gerçekten bayağı garipti. ciddi ciddi sorunlu bir insan olduğunu düşünüyorum. sürekli babasının ve arkadaşlarının sahip olduklarıyla övünmesi o kadar komikti ki. sen bu yaşına kadar hiçbir şey başaramamışsın, bir bok olamamışsın ve gelip başkalarının başarısından ortam hazırlıyorsun...

bir insan kendini her şekilde belli ediyor. kaliteli insan size kendini övmez. bırakın da insanlar sizi övsün.

kaliteli insan neyiyle övünür söyleyin de bilelim.

kaliteli ya da iyi olduğunu sandığı şeyde övünmesidir.

(bkz: maaş)
(bkz: mal)

mal, mülk.

herkes para yazmış. mal yazmış.
demek ki mal mülk, para hep bu tarz kalitesiz olduğu düşünülen insanlara gidiyor.
bazılarının bu durumda olduğuna bizzat şahidim.
bende para olmadığına göre demek ki kaliteliyim.*

neyle yapildigindan bagimsiz, ovunmek basli basina banal bir davranis oldugundan kalitesizlik gostergesidir.
kaliteli insan ovunmeye ihtiyac duymaz ki. onu baskalari over zaten.

memleketi. net.

genellikle o dönemde popüler olmuş bir düşüncenin arkasından yürümüşlerdir. bu düşüncenin ne olduğu fark etmeksizin "ben senden daha muhalifim", "ben bu düşünceyi senden daha çok savunuyorum" gibi cümlelerle felsefik konularda bile sadece popüler düşünceyi savunup düşüncedeki eksik noktaları gösterdiğiniz halde savunmaya devam eder. bir de sanki bunun dahası varmış gibi konuşmaları kendilerini içten içe sürekli diğerleriyle kıyaslamalarıdır. kaliteli insanın kalitesizden farkı budur. sadece kendine ve kendi gelişimine odaklanır.