karanlık

karanlık, saklar;
gizem, fısıldar.

"o gece kimse onu görmedi... ama herkes hissetti."

karanlık.
ne korkudur, ne yokluk.
karanlık bir hiçlik değil;
bilinmeyenin, görünmeyenin mekânıdır.
her şeyin içine geri çekildiği yerdir.

geceyle özdeş bir sır gibi..

ve biz hep sustuk,
çünkü cevabı hissettik ama anlatamadık.
gece vardı çünkü
karanlık, ışığın demlenme yeriydi.

.


beni bulduğun karanlıktan ölüyorum sana

beni bulduğun ve bıraktığın
daha koyu
daha siyah
daha dar
daha kararlı
daha karanlıktan

bütün kapılar kapalı
soğuk ve ateş içinden
sevgi ve nefret içinden
gazap ve rahmet içinden
içinden
ölüyorum sana
içimde uğuldayan
gözünü kan bürümüş özlem içinden
içimi kurutan vahşi yalnızlık içinden
beni gömdüğün dipsiz çukur içimden
ölüyorum sana

geçenler içinde en öndesin içimden
arkandan aklım
arkandan ruhum
arkandan sözüm
avuç avuç su döküyorum
kalp kalp kan
dört duvar kımıl kımıl bir yalnızlık
duvarlar görünmüyor
çok karanlık
bunu dokununca biliyor
parmak uçlarım
parmak uçlarım çünkü
gözlerim
kapalı
bütün kapılar gibi
çünkü açmak anlamsız
çünkü açmak görmemek için delice
ve delirmemek imkansız

ses yok
hiç ses yok
şahit yok
rüya yok
kirpilerime asılmış geceler ağır
sağır değil kulaklarım
ses yok
ve
işitme engelliler için şiir söylemeyi bilmiyor dudaklarım

açılsa kapılar
görünmezim
ben artık beni bulduğun
değil
bıraktığın
daha koyu
daha dar
daha siyah
daha kararlı
daha karanlık
o karanlığım