karanlık korkusu

çok büyük korkularım var çocuklar.

tam böyle tatlı tatlı uyuyorum karanlıkta ve odamdayım. (kendi yatağım diye ayrıca belirtmek istedim art niyetli arkadaşlar için ffsdfsf)

birdennnn amann alaamm 5 tane başıbozuk saçlı feminist. birden çullanıyorlar üzerime devasa ölçülü bedenleriyle..

offf. bazı geceler endişeden uyanıyorum karanlıkta :(

fobi oldu.

kapı mapı kırar girer bunlarda o güç var. herkül gibiler. benziyoolar da...

büyüyünce geçti, hatta bizzat yatarken ışıkları ben kapattırıyorum.

ben evde tek başıma karalıkta oturuyorum. çok daha rahatlatıcı geliyor. bir noktada vampir gibi oluyorsun. ışık görünce tıslıyorum. tıssss...

karanlıkta göremediğimiz için bilinmez bir boşluğun bizi sardığını hissedip savunmasız kaldığımızdan ötürü doğabilen korku. mesele güvende hissedip hissetmemek.
ben pek ışık sevmem, zifiri karanlıkta saatlerce oturduğum zamanlar olur.