kedi beslemek

kedi beslemezsiniz. o size sahip çıkar. efendi, patron odur.

tam da beslerken karşıma şu başlığın çıkması

bir kedim olmasını çok istiyorum ama tüğ görünce kusma ve öğürme krizine giriyorum.bu konuda tavsiyeleriniz benim için çok önemli.

3 tane besledim, 2'si dişiydi. mart ayında gına getiriyorlar. ancak bir dostun olması çok iyi. kendini asla yalnız hissetmiyorsun. şu anda da bihter var yanımda. tüyü, pisliği her kediye veya cinsine göre değişiyor. bununla ilgili makaleler var, nasıl önlenir vs. diye. gerçi ben faydasını göremedim ama.

erkek beslemek zulümdür.* hele ki kısırlaştırılmamışsa vakti gelince her yere koku bırakırlar iğrenç bir kokudur nerede olduğunu da bulamazsın her yeri silersin koku yine gitmez. sonra anlarsın tavandaki örümcek ağının yanına pısstlatmış.

bu devirde baya maliyetli olandır. lakin psikolog ücretleri de pahalı olduğu için kedi fiyat performanstır.(bkz: swh)

kedi korkusunun annemden geçtiğini fark ettikten sonra bir değişiklik yaratmak istediğim için bugün ilk kez bir kedi besledim. ortalıkta kedi göremediğim için bir çalılığın kenarına dökmüştüm ama ufaklık saklanıyormuş meğersem, ben mamayı döker dökmez koştu.
güzel bir hismiş, bundan sonra düzenli olarak sokak kedilerini besleyeceğim sanırım.

kedi beslemek değildir o. bir kedinin lutfedip seninle yaşamayı kabul etmesidir. ne demek istediğimi ancak bir kedinin lutfedip kendisiyle yaşamasına izin verdiği insanlar anlayabilir.*

birlikte yaşamıyoruz ama sokakta nerede denk gelirsem geleyim en kötü aç bitir salam alır yediririm garibi.

lakin şu var bilirim ki kedi seçicidir, öyle gidip herkesin ayağına dolanmaz. geldiyse bana doğru bir hikmeti vardır diye düşünür ve mümkün olduğunda es geçmem.

gerçi ben de olay sadece kedi değil, her cana bakışım aynıdır yeri gelir kuşa yem atar yeri gelir köpeğe çiğ et veririm.

ne diyelim, ver ki verelim rabbim diyoruz. o bizi eksik koymuyor ki biz de elimizde varken başkasını mahrum edelim.

merhaba. adı miran. küçük tedi. anneme sordum getireyim mi?

bana psikolojik olarak fazlasıyla geldiğini düşünüyorum.

moralim bozulduğunda anlayıp kendisini bana sevdirmez, yanıma gelip uyumaz.
sadece mama için yanıma gelir ama yine de kucağıma alıp sevdiğimde rahatsız olmaz.
o mırıldanması, katur kutur mama yiyişi, mama vereceğimi zannettiği her an heyecanlanışı, uyurken ve nefes alırken göbüşünün hafiften hareketlenmesi...
o gün ne kadar kötü olursam olayım yine de dünyada iyi ki kediler var dedirtiyor.

şu anda da kedime fazlasıyla ihtiyacım var psikolojik olarak.
kendisi beni mama verdiğim anlar dışında pek sevmez gerçi ama benim için olan yeri çok ayrı.
hiçbir şey yapmadan bile benim dünyamın en güzel varlığı olabiliyor resmen.

kediler insanlar tarafından evcilleştirlmediği için insanlara minnet borcu yoktur bu yüzden köpekler gibi yalakalık yapmaz..
bildiğini okur...

doğduğumda yanımda kedi vardı öyle söyleyeyim. ben kedisiz hayat hiç bilmedim. her an her dakika yanımda kedi varken büyüdüm.
haliyle bu benim için hayatın doğal akışıydı hep. şu anda da 4 kedim var ama eve girip çıkarlar. ben kedilerin evde hapsedilmesine hep karşıyım. gidiyorlar geliyorlar. bazen evde 1 hafta kalıyorlar bazen 3 gün yoklar.

doğalarını çok iyi bilirim. ses tonlarını anında ayırt ederim. herhangi bir kedi ile ne kadar vahşi olursa olsun bağı hızlı kurarım. kedileri tanıyorum yani.

en büyük yoldaşım. kedi iyidir arkadaş olup samimiyet aramayanlara

evin içinde kafasına göre takılan bir ev arkadaşı. sakın sahibi olduğunuzu falan düşünmeyin, yok öyle bir şey. benimkisi ben çalışırken laptopun arkasına geçip uzanır rahat vermez, indiririm masadan sakız gibi yapışır gelir gitmez. bazen de arar bulamam saçma sapan bir yere girmiştir. bir kere ayakkabılık rafına girmiş yatmış, bazen mutfak masasının sandalyesine, bazen evin en uzak yerine gider kıvrılır orada. anlamazsın yani iki tane yatağın var senin, neden kolilerin arasındaki saçma kartona yatıyosun. seslenirsin, ödün kopar bi şey mi oldu diye ama onun cevap veresi yoktur. ama tuvalete gidersen çıkana kadar kapıdan ayrılmaz meow meow. yalvarırsın beş dakika kucağına gelmez, gece 3 te yatağın içine gelir sokulur yatar. gündüz saatlerce uyur, uyur, uyur... gecenin bir saati evi uçtan uca koşarak hatta uçarak gezer. böyle değişik bir canlı yani.*

yararlı bir eylem.

burnunuzu tıkayıp, küçük bir kürek ile tuvaletini temizleme işini saymazsak gayet keyifli ve de insana iyi gelen bir hali var.

he bir de bazı cinsler çok pis osuruyor!

sosyal medyada robot süpürgenin meşhur edilip sonra da olmazsa olmazmış gibi gösterilmesi hesabı; özendiriliyor. çocuğumuz olmadığı için "bi kedi alsanıza siz de" dendi bize kaç kere. sen yalnızlığını kedi aracılığıyla unutmaya çalışıyorsun diye ben ebeveynlik duygumu kedi üstünden yaşamak zorunda mıyım mesela?