kendine aşık olur muydun sorunsalı

vallahi olurdum kendimi bulmuşum yani olmayayım mı? ama umarım kendim kendime yüz verir. çünkü yani benim gibi biri bana aşık olma şansına sahip olmuş umarım bunu değerlendirir.

olmazdım, kendimle sevgili değil arkadaş olmak isterdim.
nazik, düşünceli, hassas, cömert bir insanla kim arkadaş olmak istemez de bencil, egosantrik, baskıcı bir sevgili pek doğru bir tercih gibi gelmiyor kulağa.

hiç düşünmeden olurdum.

aldatmam, yalan söylemem, eğlenmeyi severim, tutkuluyum... daha ne yapacağım?

ay olmam. bundan eve direk olmaz derim. ama hoştur bir tadına bakar atarım.

biz dürüstüz.

olurdum, çünkü kendimle çok iyi anlaşabiliyorum arada ufak kavgalarımız oluyor ama olsun.

olurdum. hatta uğruma kurşun atıp kurşun yerdim .
güzelim , sexyim ,akıllıyım yerine göre anaçım ince espriler yaparım .
kız beni alan yaşadı

hayır. sadece sevişmek isterdim.

soru kendin icerisinde çelişkiler barındırır. en son kendini seven birini tanıdım. nymphialardan kaçıyordu. " hayrola narcissos, nereye boyle." dedim. "kizlardan kaçıyorum." dedi. kendini opuyordu nehre bakarak. sonra boğuldu. nergis cicegi oldu.

neyse kendini sevmese bu sefer " kendini sevmeyen baskasini nasil sever? derler.

sonuç "derleeerr derlerrrr..."

olmazdım yakın bir kız arkadaşım var diyor ki allah senin öküzlüğünden erkekleri korusun :) bence de tabiki azıcık şöyle pıtırcık olamadım

kendime aşık olurdum ama biz iki odun bir araya gelebilir miydik bilmiyorum. zira ben birine aşıl oldukça ondan uzak durmaya meyilliyim.
insanın kendine benzeyene aşık oldugu tezine inanmıyorum aşık oldugum adam, kocam benimle tamamen zıt karakterde ama benim eksiklerime sahip; ben de onun eksikliklerine. farklı bakış açılarımız var ve her defasında olayları birden fazla boyutu ile irdeleyebikiyoruz. bazen ben onu frenliyorum bazen o beni. ben ne kadar girişken duygusal; o ne kadar mesafeli ve duygusuz dursa da aslında tam tersıyız. ben ne kadar çılgınsam o o kadar mantıklı. ben ne kadar mantıklıysam o o kadar çılgın.

shakespeare'in 62. sonesinin cevap verebileceği sorunsal.

büyük ihtimalle olurdum çünkü muhteşem bir çekim var.
ama yazık olur çünkü manyak bu ya.*

sinema, uçak biletlerimi vs. benim için herhangi özel bir kağıt parçasını veya eşyayı saklarım. nasıl çikolata paketlerimi atmışım ona şaşırıyorum. ben zaten aşıkmışım kendime hem de platonik*, tanısam sever miyim? işte orası meçhul.

olmazdım ama net bir kaç ay takılırdım

havada, karada kaçırmazdım. canım kendim canım bebeğim...

ne diyorduk efenm? kendini beğenmeyen çatlar ölürmüş*

olmazdım ama kendimi kendime sırılsıklam aşık ederdim, zayıf noktalarımı, açıklarımı biliyorum sonuçta, kapımda köpek ederdim köftehoru.*

olurdum. aşktan beklenti nedir ki zaten? bir süre en azından bir şeyler yaşardım kendimle.*

daha o derece manyamadığım durum.

kendime elbette aşık olurdum.

----------------------------------------
tevrat'a göre, tanrı adem peygambere eş olarak ilk önce ''lilith'' adında bir kadını yaratıp vermiştir.
fakat lilith bu günkü feminizmin tohumlarını atmış,
''sevişirken ademin altına yatmam, ben üstte olacağım''
''adem her istediğinde vermem, canım istediğinde veririm, kudurduğunda gitsin otuzbir çeksin''
gibi laflarla tanrıyı ve adem'i bezdirmiştir.
tanrı da bunun üzerine lilith'i sürgün etmiş ve cezalandırmıştır.
tanrı ; çare olarak adem peygambere ; ademin kendi kemiğinden, kendi genlerinden, kendi huyunu, aynı zevklerini taşıyan havvayı yaratmıştır.
havva ademin anatomisinden yaratıldığı için ; zevkleri, huyları, sevdiği, hoşlandığı şeyler aynıydı.
cennetten bile beraber kovuldular.
cennetten kovuldukları halde bile bir birine dır dır etmediler.
birbirini suçlamadılar.
------------------------------------------
yaniiiii....
insanın kendi eti, kemiği gibisi yok.
bu halimle bir kadın olsam ; şu an'daki kendime elbette aşık olurdum.
tanrı bile tek çözüm olarak bunu görmüş.

değişik bir fantezi...