kendini çok öven insan

ilgi fahişesidir.

göz önünde olmayı ve sürekli etraf tarafından pohpohlanmayı bekleyen egoist insanlar.

istemsizce yaptığım için sanırım bu ben oluyorum.
bilmiyorum, aslında ben sıradan şeylerden bahsederken, bir bakmışım, mükemmel biri olduğumu ortaya koymuşum. galiba bu biraz da bulunduğum ortamdaki insanların düşük seviye olmasından kaynaklı.
iyi de ben nereden bilebilirim ki tek sosyal aktiviteme ev sahipliği yapan kıraathanedeki insanların sıradan olduklarını?
elbette aralarında güneş gibi parlıyorum bu elimde olan bir şey değil.

gülüp geçemediğiniz, çok ciddiye aldığınız için sizi gıcık eden insandır. eskiden kendini azıcık övenlere bile hemen "bırak da başkaları seni övsün." denirdi. ama şimdi öyle mi? onlar konuşuyor, siz de dinliyorsunuz da dinliyorsunuz..

ben açıkçası övgünün gizli saklı olanını, böyle laf arasında alttan alta hissettirilenini seviyorum. övgüde dozaj aşımı, karşı tarafla dalga geçme modunu açtırıyor bana. böyle tavırlar bana çok komik geliyor, onu dinler gibi yapıyorum, hatta o anlatsın, "ben de aynen, aynen." diyeyim falan çok zevkli yahu..*

en muhteşemi sensin evet.

içi boş başak dik , içi dolu başak başı eğiktir.

anası babası belirsiz narsistlerdir.

(bkz: ol bana razı)

geçmişte çok eziklik yaşadığı için bu duygularını bastırmak istiyor.

son eserimi kendisine yollamak istiyorum

gına...