keşke katılsaydım denilen savaş

preveze deniz savaşı.

çanakkale savaşı tabiki.

çünkü;

sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın,
gel seni tarihe gömelim desen sığmazsın!

yemame savaşı. adı şemmamme şemmamme şarkısını andırıyor. o şarkıya bayılıyorum.

ankara savaşında timur'un yanında savaşmak. en çok sevdiğim kenti timur gibi dahi bir komutanla fethetmek.
yahut yine ankara savaşında yıldırım beyazıt'ın yanında savaşmak. en çok aşık olduğum kenti timur gibi dahi bir komutana karşı savunmak.

(bkz: 29 ağustos 1526 mohaç meydan muhaberesi)
iki saatte bitiyor çünkü. düşünsene öğleden ikindiye kazanıyorsun savaşı.

truva

arkadaşlar savaş havalı falan değil, gidip bakın savaştan sağ çıkan askerlerin psikolojileri ne hale gelmiş. yanınızda bomba patlayıp uçan kol ve bacaklar görünce bu savaş aşkınız devam edecek mi acaba...

kısa, net ve son derece sarih bir cevabım olacak; kurtuluş savaşı

call of duty değil he o, bildiğin savaş.

mercidabık.

çünkü adı yemeğe benziyor ve ben acıktım.

soğuk savaş. bu havada iyi giderdi

mustafa kemal için bu savaş.:

(bkz: dömeke meydan muharebesi)

ben de bir orijinallik yapayım ve ticaret savaşları diyeyim. şu en son trump’ın açtığı spesifik olarak. gümrük savaşları olarak bilinen. bir hafta mı ne sürdü.

trump’ın ekibinde şu konuşmalara katılmak isterdim:

%30 mu yaptılar yaz %40
…
60’a çıkardılar demek oyun seviyorlar, 75 yaz 75
…
oha artık 110 ne lan? neyse sen 115 yaz belki dururlar
…
185 diyelim mi anasını satıyim?

*

süngü savaşına katılmak isterdim.

şartlar eşit, göze göz dişe diş!

savaşmayın, sevişin; ama hava da sıcak, onu da boş verin bence. klima, vantilatör açıp kanepede öyle oturmak en iyisi.

yapman yavrum, etmen canlarım, döğüşmen guzum.

savaş mevzusunun farazi eğlence malzemesi olamayacak kadar kanlı, acılı, dehşet verici bir olay olduğunu düşünerek katılamayacağım varsayımsal başlık.

romantik bir bakış açısında olmadığımı, savaşın bir gerçek ve zaman zaman da gereklilik ve mecburiyet olduğunu bilerek yazıyorum. paralel bir ütopik dünyada yaşamadığımız düşünülürse geçmişin, şimdinin ve geleceğin gerçeği savaş dediğimiz mevhum. her şeyin ötesinde de birilerinin dinmeyen kinlerinin odak noktası bir millet olduğumuz da düşünülürse barış çağrısı boş cümlelerden, hayal dünyasından fazla anlam ifade etmiyor bizim için. kahramanlık, vatanseverlik için bir savaşta olmak istiyorsak da bugün de aslında benzer şartlarla karşı karşıyayız. tarihte yaşanmış ve bitmiş ve muhttemelen de kazanılan savaşları tercih ediyor insanlar ancak o anı yaşayan insanlar için belirsiz olan savaş sonucunu göz önünde bulundurursak pek de matah değildir sanıyorum. ezici bir savaşa dahi katılsanız, geçmişe gitme şansı olsa, yine de hoş olmayan bir biçimde ölmeniz mümkün çünkü, kazanan tarafta da olsanız mutlaka kayıp verirsiniz ve gerçek hayattaki savaşlarda çok basit sebeplerden ve yaralardan dolayı bile ölebilirsiniz. sadece kazanılan bir savaş, kaybedilen bir savaştan daha az acıdır o kadar.
dolayısıyla savaş: arzu edilen, talep edilen bir şey olmanın dışında karşı karşşşşşşıya kalınan ve mecburiyet olduğu taktirde girişilmesi gereken bir eylemdir. teknolojinin yaygınlaşmasıyla da hoş olmayan ve acı verici sonlarla karşılaşmak da çok olağan. rusya-ukrayna savaşı videoları var. bakınca bana hiç cazip gelmiyor. yenme garantisi yok, mağliubyetin acısı ise daha da kötüdür. dedim ya arzu etmiyorum ama bizim için de kaçınılmaz bir tarafı var. ortasını bulmak gerekiyor. heveslisi olmamak ancak gerektiği zaman da gözü kırpmamak gerekiyor. gerçeği bil, ona göre hareket et, aksi taktirde karşına çıktığında muhtemelen dona kalırsın ve ölürsün. o anı yaşamadan kimse nasıl davranacağını bilemez.

astrobolik miktarda total war oynayarak üstesinden geldiğim, zaten pek çok kez katıldığım savaşlardır.
total war rome 2 emperor edition'da katıldıklarım;
töteborg muharebesi
cannae muharebesi
zama muharebesi
alesia muharebesi

total war attila'da katıldıklarım;
adrianopole muharebesi
utus muharebesi
belisarius'un afrika-italya seferi
dara muharebesi

total war empire'da katıldıklarım;
amerikan bağımsızlık savaşı

medieval total war 2'de katıldıklarım;
agincourt muharebesi
hastings muharebesi
haçlı seferleri

napoleon total war'da katıldıklarım;
napolyon'un mısır seferi
napolyon'un italya seferi
austerlitz muharebesi
trafalgar deniz muharebesi
borodino muharebesi

ateşli silahlar kullanılmaya başlanmadan önce yapılan savaşlarda savaşçıydınız. yaralanıp, savaş alanına düştünüz. savaş bitip taraflar öyle ya da böyle çekilince ortaya bir takım adamlar çıkardı. bunlar savaş alanını baştan sona denetler ve yerde yatanlar arasında sağ kalan var mı diye bakarlardı. sağ kalan varsa (ki vardır) kalbe batırılan bir kılıçla öldürülürdü. bu insanlara auditor denilirdi.
insanların yaralılarına daha fazla saygı gösterdiği savaşlarda, örneğin napolyon savaşlarında tüfekler yuvarlak misket atar, vücuda denk geldiğinde, örneğin kola, kemiği, iç organları falan parçalar atartdı. bu savaşların raconu şuydu: iki taraf birbirine doğru yürür bir yandan da ateş ederdi. yani siper alayım, kendimi koruyayım yok. siper kendi vücudunuz. bu adet 1nci dünya savaşında, ingilizlerin bir günde 70bin kayıp vermesi üzerine somme muharebesinden sonra terk edilmiştir.
sonraki savaşlar ise malumunuz. üstünüzden uçak geçiyor ve bir gaz bulutu içine giriyorsunuz. sonra bir başka füze gelip gaz bulutunu tutuşturuyor. termobarik bomba diyorlar buna. abd ırak ordusundan 500bin kişiyi naklen yayında bir gecede yok etmişti. yok etmek gerçek anlamda.
bizim timur hayranlarına: timur, savaşmadan teslim olan sivas kalesi askerlerinin (5000 civarında) verdiği söz doğrultusunda kanlarını dökmemiş, kazdırdığı çukurlara doldurarak diri diri gömmüştü.
son söz: hiçbir savaştan sağlam çıkabilecek kadar şanslı değilsiniz.