kill bill

bir tarantino harikasıdır. iki film olarak yayınlanan kült filmdir. bu filmde övülmesi gereken tarantinonun başarılı bir hikaye anlatıcısı olması ve müzikleri harika kullanmasıdır. tamam tarantino zaten harika müzikler kullanır filmlerinde ama bu film bir başkadır bir neslin aşina olduğu bütün müzikler bu film sayesindedir. ayrıca aksiyon sahnelerinin akılalmazlığı bu filmi harika yapıyor. kesinlikle izlenilmesi gereken bir tarantino klasiği.

bu adam çile çekse izlerim dedirten tarantino filmlerinden biri. uma thurman, darly hannah ve david carradine rollerinde adeta yükselmiştir. tarantino'nun kill bill'den 9 sene önce çektiği pulp fiction filminin bir sahnesinde kill bill hakkında ufak göndermeler olması gibi hoş bir detaydan da söz etmek isterim.

--- alıntı ---

"those of you lucky enough to still have their lives, take them with you! however, leave the limbs you’ve lost! they belong to me, now!"

--- alıntı ---

izleyenlerin çoğu bence bu filmi anlamadığı için beğenmiyor. öncelikle filmde bir gerçeklik, ciddiyet aramak başlı başlına saçmalık. zaten taaa açılış sahnesinde pat küt çat küt seslerinin yavanlığından filmin biraz troll olduğunu anlayıp ona göre izlemeniz gerekiyor bence.

ince detaylar, her sahnedeki emek, uğraşılmışlık gözlerimi bayram ettiriyor her seferinde.

özellikle bir amerikalı bir japonu japonya'da kılıçla tokatlarken arka fonda latin müziği çalması.. ben böyle şeyleri seviyorum. galiba birazda bu yüzden en sevdiğim filmler arasında.

onun dışında uma thurman demek istiyorum. ne güzel şeysin sen ya. keşke 2003'te aynı yaşta olsaydıkta sana bi şarap ısmarlayıp bir otel odasına götürme şerefine eriştirseydin beni. o kadar mesuuut olurdumki anlatamam.

beatrix kiddo elinde kılıçla crazy 88 çetesini doğramak için bara girer. beatrix kiddo yürürken cam zeminde gelinin onitsuka tiger marka ayakkabılarının altını görürüz. ayakkabının altında yazan yazı için; buradan

birkaç sene önce volume 2 izledikten sonra quentin tarantino'nun ana karakterlerin çocuklarının büyümesini beklediğini ve 3.filmi 2.filmde yer alan kızlarla çekeceğini okumuştum. umarım tüm bunlar doğrudur.

yıllar yıllar sonra tekrar... az önce izleyip bitirdiğim 2003 vol1 ve şimdi de 2004 vol2 pause'de beni bekleyen, müzikleri, karakterleri ve tabi minik minik ayak fetişinin hatırlatıldığı mr.tarantino yapımı kill bill film serisi.

keşke 3.. ah keşke..!

quentin tarantino gibi kendine has stili olan bir ustanın çıtayı arşa çıkarttığı filmdir.
giriş sekansından son saniyesine kadar bir film ancak bu kadar özenle çalışılmış ve estetik olabilirdi.her sahne kendi başına ayrı bir olay.
tabii ki tarantino her filminde bolca çizgi roman ,anime ,uzak doğu dövüş sporları ve her zamanki gibi western kalıplarını kullanıyor.kısacası b film olmayan b film yapıyor.zaten adam kendi tarzının herkese hitap etmesini beklemiyor.öyle filmler yapıyor ki bir kesim hiç sevmezken bir kesim de hayranı oluyor filmlerinin.

filmde sevmediğim veya sıkıcı bulduğum hiç bir yer yoktu. vol 1'de özellikle o-ren ıshii ve bride'nin vs yaptığı sahne efsaneydi . tokyo'ya gelip gogo yubari ve crazy 88 ile dövüştüğü sahneler bir sinema şöleniydi. o-ren ıshii gibi bir karakterin hikayesinin de anime şeklinde anlatılması ayrıca güzel bir detaydı.
("that really was a hattori hanzo sword.'')

vol2'de daha çok bride'nin flashbacklerini ve bill ile yüzleşmesini izliyoruz.
elle driver'in budd'a parayı götürüp yılanın onu soktuktan sonra ölmesini beklerken black mamba yılanının özelliklerini okuduğu sahneler kan dondurucuydu ama bir o kadar estetikti. tiksindiğim tek sahne bride'ın driver'ın diğer gözünü çıkartıp ezdiği sahne olabilir.böyle yaparak driver'i öldürmekten beter ediyor ablamız.
en sonunda ise filmin adı olan eylemi gerçekleştiriyor bride fakat bu yaptığı şeyden dolayı mutlu olmuyor.sadece intikamını alıyor.

kill bill filmi gerek akla kazınan sahneleri, oyunculukları ve konusuyla bir efsane olmuştur. yıllar geçse de hiç bir sahnesini unutamazsınız.
özellikle ölüm sahnelerinin hepsi çok yaratıcıdır.(five point palm exploding heart technique)
soundtrackleri zaten bir tarantino filminden bekleyeceğiniz gibi efsanedir.
anlamadığım iki şey var; 1. si bride buck'ı öldürdükten sonra 12 saat boyunca otoparktaki arabasında kalıyor ama hiç kimse buck'ın öldüğünü fark etmiyor mu?
2. si b.b nasıl bir çocuksun ananla baban birbirini öldürmeye çalışıyor o kadar ses çıkıyor insan bi dışarı çıkmaz mı ?

ve son olarak...intikam hiçbir zaman düz bir çizgi değildir... bir ormandır... ve ormanda olduğu gibi yolunu kaybetmek kolaydır. kaybolmak geldiğin yolu unutmaktır...

detayları, göndermeleri, dövüş sahnelerinin koreografileri, müzikleriyle zevkle izlediğim film(ler). beatrice’in pai mei ile sahneleri beni özellikle eğlendirdi. gerçi her sahne ayrı güzeldi... beni tek rahatsız eden şey “canımın istediğini yaparım, ben en iyiyim, benzersizim” kibiriyle, şımarıklığıyla çekildiğini hissetmek ve tasarım olarak bir bütünlük görememek (geriye dönüşler olsa da başlayıp biten bir olay var ama, farklı filmlerden kesilip kolaj yapılmış gibi duran sahneleri birbirine bağlayan).

düşündüm de; bu filmi müzikleri dışında bu kadar güzel yapan şey neydi hiç hatırlamıyorum ya da intikam temalı filmler hiç bana göre bir şey değil. hatta tarantino filmlerinin gebze-harem hattı diyalogları da çok varoş gelir ama film yine de hala efsane.

içinde özellikle 70 li 80 li yılların uzakdoğu sinemasına bir çok gönderme olan film.
şimdi size hepsini tek tek anlatmam çok zaman alır. ama yönetmenin bir sinema dahisi olduğunu söyleyebilirim.
1: kungfu ustası tarafından eğitilme klişesi
2:kadının(umma thurman) giydiği tulum 1973 bruce lee nin ölüm oyunu filminde giydiği elbiseyi andırması.
3: tuzak, kurtuluş, intikam teması.
vs.

tarantino filmlerine bir kere adapte olunca bambaşka dünya açıyor izleyicisine. müziği, oyunculuklari, sahneleri ve flashback geçişleri ile başlı başına efsane 2 film. şiddet ve kanı çok sevmesem de , ben hayatımda ilk defa bu kadar sanatsal intikam ve şiddet gördüm. hızlı duygu değişimleri ve farklı kamera acıları ile tam bir tarantino başyapıtı.

karakterleri ve senaryoyu birbirine bağdaştırmakta usta olan quentin tarantino imzalı en kaliteli filmlerden bir tanesi. seri filmin ilki ve en unutulmaz olanı. uma thurman bir dövüş sanatının ve kılıç kullanmanın bir kadına nasıl yakıştığının doruk noktası sanki.

anne olacakken bir kin yüzünden kaybetmiş olmak ve adına sevgi denmesi bir kadını ölümden döndüren intikam ateşinin dansa dönüştüğü o saatler. aksiyon, macera, kan ve savaş her sahnesiyle coşkuyu heyecanı zirve de tutan nadir filmlerden.

konusu yapıldığı dönemde quentin tarantino’nun sıklıkla yaptığı gibi pekte bilindik bir senaryo değil bu yüzden daha çok ilgi çekmeyi başarmıştı film. eski bir suikastçı olan uma thurmannamı diğer kara mamba, bill’in ekibinden evlenmek içi ayrılır ve kilise de düğün yapılır olaylar da tam burada başlar. bill bu ayrılığı kabul etmez ve ekibiyle beraber herkesi öldürür . kara mamba ise karnında bebeği ile yaralı ve baygın haliyle tabuta konulur. intikam ateşi bu tabutta yanmaya başlar ve kara mamba’nın olağan üstü çabasıyla tabuttan çıkmasıyla bu katliamı yapan herkesin ölüm zamanının gelir. ne olacağını tahmin etseniz de nasıl olacağı heyecanı harika.

hele o hattori hanzo kılıçları efsane yok böyle bir sanat. bir silah olmasına rağmen zarafeti büyülüyor resmen.

müzikler ayrıca efsaneydi.
tarantino ayrıca efsane.
tarantino ayak felsefesi zaten takdire şayan.

şimdi açtım bi hüzünlenmedim değil.

- film ilk çıktığında 18 yaşındaydım laaaan !