kişinin kendi yaptığı espriye gülmesi

anlatırken de güldüğüm için kendim çalıp kendim oynuyor oluyorum genelde.

zaten bir ortamda özellikle twitter mizahından bir şey söyleyip tepki aldığımda define bulmuş gibi davranıyorum.

hamurun benim için yoğrulmuş olabilir mi yoksa normal misin?

kendimi güldürmeyi seviyorum. bence çok kıymetli.

ve bu yüzden karşıdaki kişiye espiriyi anlatamayışım. ardından ona anlatırken komik olmadığını anlamam…

delirme belirtisi

yapabiliyorsa muhteşemdir, benim böyle bir yeteneğim olsa her gün kendimi bir yığın espri yaparım

eğlenceli bir durumdur. komik olduktan sonra espriyi kimin yaptığı önemli değil :)

ama yani komiğiz ne yapalım.. bazen daha söyleyemeden gülesim geliyor esprime.. ahahahahhaha.

kişi önce kendine inanmalı, önce kendini sevmeli, önce kendine gülmeli.
sonra sevdiği kişilerin de aynısını yapmasını dilemeli.
not: onlar için özel bir çabaya girmeyin. siz doğal olun, sevmezlerse, gülmezlerse, inanmazlarsa yapacak bir şey yok. bazı şeyler zorlamayla olmuyor.
ay yine edebiyat yaptım.

iyi yapması. napalım anneannemin şeyi gibi surat mı buruşturalım?

ama komik,değil mi ama,bu çok iyiydi,yine süper espiriler yapıyorum diye diye gülerim,zaten yanımdakiler komik olmasa da bu halime gülmeye başlar.

tek başımaykende espri yapıp gülebiliyorum bence komik

yani bir anda gelince sağda solda insan mı aramak lazım, boşa mı gitsin canım espiri.

delilik belirtisi olabilir belki ama bizde de durum şöyle zaten:

sanıyorum ki kendimi tutabilirsem bu gece kendi adıma son tanım olabilir, zira artık uyumam gerek.

tanıma başlamak gerekirse, çok da güzel, keyifli bir durumdur. ben şahsen, keyifli bir espri yaparsam, yani en azından öyle olduğunu düşünürsem gayet de gülerim yani, bunda tezat bir olay olduğunu da düşünmüyorum. gülmek hayatın içinden, hayatı keyifli hale getiren güzel etkenlerden biri. elbette ki güleceğiz, kendi esprimize, başkasının esprisine, yeri geliyor hayat içinde, içerisinde bulunduğumuz trajikomik durumlara.

ne yapalım neticede hayat böyle geçiyor, bu gibi durumlarla eğlenebilmek, mutlu olmaya çalışıyoruz, ücretsiz, serbest(free demek istemedim, ama parantez içerisinde kullanınca da netice olarak demiş kadar oldum) bir şekilde mutlu olabildiğimiz bir olay.

ha bunun haricinde yeri gelir aklıma gerçekten kötü bir espri dahi gelse, o an içinde bulunduğum toplumda bir durgunluk hali var ise, bir keyifli hareket getirmek adına yaparım, bu kötü espri, bunu yapmalıyım durumlarına hiç girmem, netice olarak komedyen değilim yani, arada böyle küçük küçük şakalar işte ne yapayım yani.

gülmek, eğlenmek güzel şeylerdir kıymetli dostlar, mümkün oldukça bu eylemi hayatımız içinde sürdürmeye bakalım, kendi esprimize de gülmekten çekinmeyelim lütfen.

benim için gayet doğal , olağan bir durum. çünkü komik bir adamım bence.

dun gece saat 2'de telefonumu sarja taktım. sarjın dolmasını bekler vaziyette duvar ile konusup bir seyler anlatırken(duvarla baya yakın arkadasız) kendi kendime yaptıgım espriler yuzunden tam manasıyla yıkıldım(buyuk harflerle yıkıldım) ve yataktan dustum. annemler falan odama geldi ama durumu acıklayamadım cok sacma bir andı. gulmekten nefes alamadım bir ara. gece gece azar isittigimle kaldim. ama su an sakayi hatirlayamiyorum, neye bu kadar gulmustum diye dusunuyorum sabahtan beri.

ortamda hasan mezarcı gibi kalıyorum.

çoğunlukla esprinin etkisini azaltacak eylemdir.