konuşacak birinin olmaması

gün gelir yoğun olur bir gün gelir kimseyi bulamamaktir.

önemli olan konuşmak değil de anlaşılmak esasen. anlaşılmıyorsan iletişim kurmanın ne gereği var ki?..
youtu.be yorumlarıyla dertleşirim daha iyi.

t: konuşmuş olmak için konuşmamak durumunda ortadan kalkacak derin hadise.

konuşsan da anlamamaları. hep bir kendini pazarlama çabası. konuşmamak daha iyi bu durumda.

benim bu.
birilerinin gitmesiyle alakası da yok. herşeyi doğru, dikey bir çizgide, düzgün bir biçimde ilerler halde görmek istiyorum. ilerleme, iyileşme, geliştirme hayatın her yanına yayılabilir. bireysel hırsların yok ediciliği insanları veba gibi sarmasa gayet güvenli sosyal alanlarda kesişebilir insanların yolu. insanlarsa fırsatçı. üretmek, ilkeli olmak, birbirlerini ve diğer insanları koruyan insanlar olmak yerine, birilerini kullanmak istiyorlar. hani bu mu insanlık deriz ya bazı olaylar karşısında, artık bu tür saçma şeyler o kadar çok ki, insanın mayasının bozuk olduğuna iyice inanmaya başladım. insan kazanmak, menfaati olmadığı halde birine güleryüzlü olmak, birine geliştirici bir fikir vermek, destek olmak vs. yok. sen bunları yapıyor musun diye soruyorum eş zamanlı olarak kendime; müsait oldukça içinde kurtarılabilir bir umut ışığı taşıyan birini sezersem yapmaya çalışıyorum. ama nadir... çünkü bu insan evlatları herşeyi de çok biliyorlar. bildikleri yolun en doğru, yol göstericinin de kendileri olması gerektiğine eminler. öğrenecek şeyleri bitmiş. öğretecek şeyleri yok, menfaatleri yoksa insanlıkları kıt. ailem var, konuşursam sesimi duyabilecek yakınlıkta sadece ailem var. ama onlarla da ben çok az şey paylaşıyorum. sistemin yarattığı insanın ektiği olumsuz duygu ve düşünceleri onlarla paylaşmak, onlara haksızlık olur. mutsuz ederim diye konuşmuyorum gündelik sorunları.

insandan ümidi kestim sözlük.

konuşacak biri her zaman vardır. sadece, biz onu aramak için çok yorgunuz.

konuşacak birileri mi?
yoksa sizi anlamasını istediğiniz birileri mi ?
arada dağlar kadar fark var ve bu fark en önemli nokta.

yoksa binlerce konuşacak insan mevcut her yerde.
derdi olan varsa çekinmeden anlatabilir, çözebildiğimiz yere kadar..

anlayabilecek kimse olmadığından süre gelen kimsesiz kalma durumudur.

herkes duymak istediklerini duymak için, kendisiyle aynı fikirde olan insanlarla sohbet etmek için konuşmak istemiyor mu zaten? olay, sebebi veya amacı ne olursa olsun en sonunda egonu tatmin etmeye çıktığı için aynı pisliğin laciverti. açın google translate' i türkçe çeviri kısmına yazın duymak istediklerini sonra basın "sesli komut" tuşuna. sıfır masraf. hem istediğiniz zaman susturabiliyorsunuz da. mük.

neyse ki her zaman çok iyi eşlik etmişimdir kendime. yine de bazen başkalarına da eşlik etmek istiyor insan tabii. ama napalım senin zaman yarattığın kadar zaman ayırmıyor kimse sana.

olur mu, duvarlar var.

neyseki kendim varim

çoğu yönden kötü de olsa da, bazen kafa dinlemeye çok ihtiyacımız olduğu zamanlar oluyor. karantina dönemini belki de bu yüzden özlüyor olabilirim. çünkü evde sadece yatar kitap okur dizi film izler hayatsız gibi yaşardım. dönüp bakınca kendimi geliştirebilmişim toksik insanlardan kurtulmuş, yeni bir sayfa açmışım diyorum.

bazen konuşucak birinin olmamasını avantaja çevirebiliriz.

her zaman da mesaj kutum açık.*

can sıkıcı bir durum. insan her durumda konuşacak dertleşecek birini ister ya yanında ya da telefonun diğer ucunda.
omzunda ağlayacak sırtını sıvazlayacak bir arkadaş lazım. yoksa geçmiş olsun zaten.
gelsin sanal alem.

deli misin kendi kendine konuşsana

her konuştuğunuz gördüğünüzü, konuşacak insan rolüne büründürmeyin, ilk bir tanıyın, küfür ediyor diye veya lanlı lunlu konuşuyor diye yadırgamayın kimseyi, insanları ilk önce tanımaya özen gösterin ve anlayın, burada güzelleme yapmayın.

veriyorum tavsiyeyi hazır olun brolar. açın kamerayı kendinize çevirin kayıt tuşuna basın ve sadece konuşun kameraya öylece konuşun.

sosyal medyada çok fazla vakit geçirme nedenlerinden biridir. şu reel hayatta, beni anlayabilecek bir insan yok ki iki çift laf edeyim.