küçük sözlük samimiyeti

haşmetlimiz, canımız, ciğerimiz, ekşi sözlük'ümüz haricinde vuku bulmuş ** minik sözlüklerdeki insanların daha tatlış, daha minnoş olma durumu.

kaybolmadan tadının çıkarılması gereken samimiyettir.
malum güzel şeyler fazla uzun süremez.
tabi bu daha güzel şeylerin gelmeyeceği anlamına da gelmez.

sanki küçük bir pasajda esnafız hepimiz.
arada bir pm de çay içiyoruz.

nedendir niyedir anlamadığım ama hoşuma giden samimiyettir.
insanlar sanki bir kurtarılmış bölgede yaşıyorlar.
herkes birbirine iyi davranıyor sabah sözlükte görünce günaydın efendim diyor uyurken iyi geceler diyor.
bilgi aktarıyor insanlar boş yapıyor insanlar tebessüm ettiriyor insanlar.
yönetim tarafı ilgileniyor kızıyor öğüt veriyor.
herkes bir romantik herkes bir nazik.
bazı sivrisinek yazarlar var iyi niyeti suistimal etmeye çalışıyorlar ama tepki görüyorlar.
kısacası henüz küçük ama büyük samimi bir ortam burası.

karma yetmediği zaman veresiye defterine borç yazdırarak rozet alamıyorsak neyleyim ben küçük sözlüğün samimiyetini?

yanlış anlamayın dilenci değilim sadece yeşil mahlas alacağım yazdığımda beni oylayan yüce gönüllü yazarların samimiyetidir.

melting hanım deriz sorun değil de. burda kebapcılar bimciler gibi durur sanki. dışarda görsek zaten derim melting hanım . meja hanım armullah bey , siz misiniz .
evet benim. .
sen ne zaman bey oldun la derim. .
bazen arkadaşlara yaparım bunu arar sesimi değiştirir. ali bey siz misiniz.
evet der. bende sen ne zaman bey oldun derim.

küçük sözlük samimiyetimi himm. yoksa çoğula uymak mı. kasaba gibi mi. soyadı hiç yabancı değil tanıdık ama kendisini görmedik konuşmadık hiç ama tanıyor gibiyiz.

(bkz: noluyo kardeşim ne bu tantana)

rbf bey denebilirdi mesela. arbief yada rebefe de denilebilirdi. rbfciğimi zaten duyamayız. ulan rbf hanıma bile razıydık. kırmazdık yani kimseyi yanlış anlamış derdik en fazla.

genelde denilen.

el ense çekip goethe şaplak vaziyetine sebebiyet verir.

(bkz: sözlükte yürüyecek yazar bırakmamak)

aynen budur. seviyorum sözlük.

bahçıvan, uşak, hizmetçi, şoför,ev sahibi küçüklüğünden bahsetmiyoruz değil mi?

ne yazık ki popüler olan her şeyden anında tiksinme hissine sahibim, oradan hızla uzaklaşırım.
o yüzden bu sözlük bana hitap ediyor ve burada olmayı seviyorum. şimdilik tabi.

hem aynı samimiyetle kalmasını dilediğimdir.

ekşi sözlük kaosundan buraya ilk geldiğim zaman bi' huzurlu hissetmiştim.

o güzel bi' olay , ilk geldiğinde ehe ehe diye bir rahatlama geliyor, daha kibarsın , böyle üslup falan kasıyorsun ama

-küçük sözlüklerde gruplaşmalar ve lobicilik daha fazla oluyor
-küçük sözlüklerde dedikodu çok fazla dönüyor
-küçük sözlüklerde genelde hep aynı insanlar tüm gün epey yazı yazdıkları için yazdıkları göze çok fazla batmaya başlıyor. zira adam/kadın tamamen günü geçirmek adına her konuda tek cümle fikir beyan ediyor, maksat laf olsun.

küçük sözlüklerde bi' yerden sonra başka yazarları okuma ihtiyacı hissediyorsunuz.

yukarıda dediğim gruplaşma&dedikodu ekseninde de bence küçük sözlükler o kadar samimi değil,
zira şu ana kadar yazarlık yaptığım iki sözlükte de "yazı yazmayı" bilmeyen ne kadar garip gureba varsa lobileşip, sözlüğe yeni gelen yazarları sözlükten soğutuyorlardı. buranın "dominosu" biziz, buranın "ıdısı vıdısı" biziz minvalinde.

baya üzücü bi' olay, şifa diliyorum.