modern çağın mutsuzluk nedenleri

rolünü aşırı abartmaktır. kendine değer verme dediğimiz olayın altı aşırı boş olunca herkes kendini başrol zannediyor. bazılarımız figüran, bazılarımız yan karakter ve bunları kabul etmek lazım.

dinlerin, geleneklerin ve devletin otoritesinin sorgulandığı günümüzde bireyin anlam yaratmakta zorlanması olabilir.

(bkz: yabancılaşma)

anlam eksikliği, yoğun bireyselleşme, sürekli kıyaslama ve başkası tarafından kıyaslanma, doğa ve gerçek insanî ilişkilerden kopuş

seçenek fazlalığının mutsuzluk yarattığı kanıta dayalı gerçeklerdendir

20 sene evvel cebimde bilye, taso varken dünyanın en mutlu çocuğuydum. şimdi belli bir sağlık sorunum yok ayaklarımın üstünde durmuşum, kafama göre geziyorum ama işte görüp ulaşamadığım şeyler var. bi şekil aklıma girmiş ,imkan yok. o da mutsuz ediyor.

ınstagramda önüme düşen bi arabayı alacak durumum yok mesela ama işte amaan.