nasıl alıştın sorusu

yabancı biri ile tanışmaya benziyor. her seferinde biraz daha yakınlaştığın ve kendini durduramadığın bir yakınlaşma. başlangıçta mesafeli ve çekingen, belki hüzün içerisinde ya da heyecanla, yavaş yavaş ve adım adım birbirine ısınan iki insan gibi. nasıl alıştım biliyor musun? acele etmedim. ısrar etmedim. müdahale etmedim. anlam yüklemedim. sadece kendim oldum. sadece kendim kaldım. sadece kendimle kaldım. zamanın içerisinde, gözleri birbirine tesadüfen değen hatta bundan çekinen kaçan iki yabancıyken, sonrasında gözleri birbirini arayan iki dost olduk.

benim bir suçum yok, hayat beni her gün branch yapmaya alıştırdı.

tadı damağımda kaldı.

insan her şeye alışır. hala alışamadıysan yeterince soğumamış demektir ama zamanı gelir. bu muhtemelen bünyemizin bizi hayatta tutmaya çalışmasından kaynaklanıyor. her türlü duruma uyum göstermemizi sağlıyor.

oradan öyle mi görünüyor cevabı biraz burkar..

(bkz: başta soğuk ama girince alışıyosun)

sanane evet.

alışıyorsun öyle yada böyle ölüyorsun eksiliyorsun parcalaniyorsun ama alışıyorsun.