nazar değmesi

az önce evli iki tane kadın geldi iş yerime, yanlarında çocukları da var küçükler, neyse sipariş alıyorum falan bir tanesi öyle bakıyor ki, bir saniye ayırmadı gözlerini gözlerimden.
gözlerinin içi gülüyor resmen, kötü bir bakış gibi gelmedi aslında. neyse oturdular bir masaya bir şeyler yiyip içiyorlar, diğer müşterilerle uğraşıyorum arada bakıyorum bende piçliğine, hâlâ devam..
kasaya geçtim, bir müşteriyle daha uğraşıyorum aradan 10 dk falan geçti, hâlâ bakıyor mu acaba diye bakıyım dedim, bakıyormuş, göz göze geldik, gülümsüyor da bakarken hafiften, sol böbreğime bir sancı girdi o anda var ya bıçaklanmış gibi oldum. işi bıraktım böbreğimi tuttum, acı çektiğimi diğer müşteri bile farketti, böyle bir şey yok. bir dakika falan acı çektim sonra geçti neyse ki.

benim kadar nazara gelen yoktur anasını satıyım.

fazla değmese bari.

nazar haktır..
vardır.
çözümünü aramak lazım

nas
felak
ihlas
ayet el kürsi dualarını tavsiye ederim
geçmiş olsun...

insanın farkını fark edebildiği şekillerde ortaya çıkabilen mevzu.

çocukluğumdan beri akraba ortamına her girdiğim günün akşamı dünyam başıma yıkılır gibi değişik hallere bürünürdüm. o yüzden o hissi nerede olsa tanırım.

dolayısıyla iç sıkıntım ikiye ayrılır. biri nazar, diğeri de kendi kendime çektirdiğim nazım. ay sevimsizler.

rahmetli gül teyze vardı mahallemizde. bu kadında inanılmaz bir nazar efekti vardı. saruman yanında halt etmiş yani o kadar.
ne zaman gül teyze dışarı çıkıp sokakta yürüse kesin birine uğrardı. sonra artık olmayacak gibi, ne zaman dışarı ve çıksa herkes ya kapıyı kaptırdı ya da dışarı gezmeye çıkardı.

kadın " aa ne güzel çocuk" dediğinin günlerce hasta yattığına sahit oldum kac defa.
nazar sakat iştir, kaçmak lazım.

kronik rahatsizligim..

bu konuda hatırladığım en gerçekçi tespit, bir kaza sonrası 40 gün komada kalıp, bir kötürüm olarak ancak yaşama döndürülebilmiş (sadece ellerini kullanabiliyormuş.) bir kişiyle yapılan röportajdı. başucunda bir nazar boncuğu asılı olan felçli kazazedeye gazeteci, yaşama mucizesini soruyor. ve adam cevaplıyor: "kazadan sonra beni arabanın içinden ancak kaportayı keserek çıkartabilmişler. arabanın kırılmayan yeri kalmamış. zarar görmeyen tek şeyse, işte bu nazar boncuğuymuş. düşünebiliyor musunuz mucizeyi, çizik bile yoktu." diyordu..
nazar boncuklarına en vahim kazalarda bile bir şey olmuyor, ne tuhaf değil mi.?! keşke bize de olmasa. dimi..

ben böyle garip şeylere inanmazdım. ancak sevgilimle instagramdan güzel anlarınızda o kadar güzel fotoğraflarla paylaşıyorduk ki nazar değdi demeye başladım.
kıskançlik ve elde edememe hırsı belki de bazı insanlarda başka insanlara karşı yıkıcı olabiliyor.
artık mutlu olduğum anları ve kişileri paylaşmama kararı aldım.

eskiler nazar için mezara bile götürür diyor yani inanmıyor da değilim. kötü enerjili, kıskanç, haset insanlardan uzak durmakta fayda var. bir de gerçekten bazı insanlara mutlu olduğunuzu bile belli etmeyeceksiniz, sevincinizi paylaşacağınız insanları iyi seçin yoksa hevesiniz kursağınızda kalır.

insanın göğüs kafesine oturan öküzle birlikte günün farklı saatlerinde bile aniden çöreklenerek kişiyi üç aylık ömrü kalan mülayim bey’e çevirebilen hadise.

öyle lanet,
öyle gerçek,
öyle de şey bir şeydir bu mevzu.

gözünüz çıksın.
meh.