ne yapacağını bilememek

zor zamanlardan geçen herkesin içinde bulunduğu ruh hali. benim içinse yaşam tarzı. gerçekten ne yapacağımı hiç bilmiyorum.

en azından bildiğiniz bir şey var

böyle durumlarda en iyisi hiç bir şey yapmayıp zamana bırakmaktır.. hep ne yapacağımızı bilemeyiz ki..

iyi saldırı savunanın ne yapacağını bilemediği saldırıdır . iyi savunma ise saldırganın ne yapacağını bilemediği savunmadır.
bu güzel sözü de bugün öğrendiydim.
sun tzu .

zamana bırakayım deyip iki yıl geçmesidir benim için.

bazen insanı esir alan bir duygudur.

ne yapacağımı bilemediğim zamanlar, kendimi rölantiye alır ve beklemeye geçerim. taa ki uzun analizlerim sonucu ne yapacağıma karar verene kadar.

süreç belki uzun olabilir ama, en ufak ayrıntıya kadar kafamda tasarlayıp planıma uygun hareket etmeye gayret ederim.

panikle hareket etmek belirsizliği büyütebiliyor ama bazen düşünmek için de zamanın olmuyor.

bu şartlarda ne yapmak gerekir bilmiyorum neyse zaten başlıkta bilememek üzerineydi zaten dimi.

en çok yemek sepetinden ne yiyeceğimi seçerken yaşadığım durum.

avuttuk bazı şeyleri.
bazı şeyleri bazı şeylerle avuttuk, gerçeklerden değil acı çekmekten korktuk.hep yarını unuttuk.
bizim için bugün önemliydi oysa bu günümüz buruk.

şu an tam içinde bulunduğum durum diyebilirim tabi bu ne ilk ne de son olucak:)
bilmiyorum seviyor muyum sevmiyor muyum? sevmek mi istiyorum? sevilmek mi?
belli şeylerin artık hayatımda olması gerektiğini düşünüyorum bu konuda bir şeyler yapmam gerektiğini ama istiyo muyum bilmiyorum.
çok fazla kız arkadaşım var hepsiyle kolay bir şekilde iletişim kurabiliyorum ama iş ne zaman sevgililik babına gelirse takılıp kalıyorum bilmiyorum ne yapacağımı ne yapmam gerektiğini, nasıl yapıldığını. alışmışım bı arkadaş olmaya devamını getiremiyorum. bı yandan da korkuyorum o da beni her kız gibi arkadaşı olarak görürse diye bı yandan da düşünüyorum olursak nasıl olur diye. korku hapsetmiş beni içine hayatı yaşayamıyorum önceliklerim her zaman sosyal ilişkilerimin önüne geçiyor. anı yaşayamadığımı düşünüyorum o anda yapmak istediğimi yapabilsem keşke her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmesem ne olacaksa olsun desem ve yaşasam hayatı yapsam her istediğimi ne kadar basit olur her şey böyle anlatınca da basit geldi gözüme ama iş icrata gelince yapabilecek miyim peki? bilmiyorum...

kurulan hayallerin, planların gerçekleşmemesi sonucu ortaya çıkan, bir daha hayal kurmasını veya plan yapmasını engelleyen bir nevi artık hayata şekil vermenin hiç bir anlamı olmadığını, insanın kendisinin hayatta ne kadar ufacık bir parametre olduğunu anlamasını sağlayabilecek hadise...

kararsızlıktan dolayı olur burnout sebebi de olabilir. böyle durumlarda kenara çekilip 10 gün dizi film kitap oyun parametrelerinden faydalanıyor kendime bir reset atıyorum geçiyor.

şu an nuks etti. çıkıp bir şeyler mi içsem oturup kendimi güç moduna mi alsam bilemedim.

karar vermesi zor bir durumda, çaresiz kalmak.

hayatım(ın özeti).

sıkça içinde bulunduğum durum.

ne yapacağımı bulabilmek için bir süre hiçbir şey yapmamayı planlıyorum. bakalım beni huzursuz eden ne olacak? ilk ne canımı sıkacak?

ve doğru yanlış ayrımına girmeden tüm tuşlara aynı anda basmak
panikten değil yahu keyiften keyiften

doğdum doğalı öğrenemedim bir türlü.

ne yapacağını bilmeden yaşamak çok zor.

son günlerde 35 saat ve üzeri uyanık kalıp 12 saat ve üzeri uyuyorum. bunun hayatımın akışında engel olduğu veya değiştirdiği pek bir şey olmadı ama normal olmadığının da farkındayım. bununla birlikte ne yapacağımı da bilemiyorum.

geçen gece küçük oğlum* yemekten sonra dışarı çıktı. o arada uyanmışım saat sabahın 4 ünü gösteriyordu ve odasında yoktu.telefonuna ulaşılamıyordu.
işte o zaman ne yapacağımı bilemedim.