neden cennete gitmek isteriz sorusu

neden mi?bu dünyadaki sıkıntılarımızın orada son bulacağını bildiğimiz için.hayat zevk,huzur ve mutlulukla orada ebedi olarak geçeceği için.üstelik istediğiniz her şeyi yapabileceğiz.istediğimiz olacak.dert,tasa,gam,keder orada yok.sorumluluğumuz bile olmayacak.canımızı sıkan olmayacak,öğrenmek zorunda olduğumuz hiçbir şey olmayacak.güllük gülistanlık bir yere gitmeyi kim istemez ki?bir elimiz yağda bir elimiz balda olacak.insan çok heyecanlanıyor! :)
üstelik insanlara karşı toleransı da psikolojik olarak arttırıyor.ya şimdi cennet'e gitmek istiyorum,şu kişi beni sinirlendirdi ve üzdü ama ben kalp kırmayayım ki cennet'e kavuşmakta önüme engel olmasın diyebiliyorsunuz.sonra şu hadis aklınıza geliyor :
"allah, merhametli olanlara rahmetle muamele eder. öyleyse, sizler yeryüzündekilere karşı merhametli olun ki, semâda bulunanlar da size rahmet etsinler. ..." (ebû dâvûd, edeb 58; tirmizî, birr 16)
diyorsunuz ki evet ya affedeyim de cennet'e daha çok yaklaşayım,rabbim senin rızan için affediyorum,cennet'ine girebilmemi nasip et diyorsunuz.hem kalbinizdeki ağırlık hafifliyor hem de ahiret'e birikim yapmış oluyorsunuz.bu sayede gelecekte insanlara karşı daha toleranslı,daha iyimser,daha sakin olabiliyorsunuz.her yönden başınızı mutluluktan döndürebilecek bir şeydir cennet'e gitmek istemek.bunların üzerine bir de hz. musa'nın alllah'ı göremeden bayılması,peygamberimizin ise dünya gözüyle allah'ı görebilmesi müthiş bir şey.allah'ın cemalini görmeye hakkımız olabilecek,cennet'e gidersek.bir de bu zevki tatmayı neye değişebiliriz ki?! peygamberimizi kanlı canlı görmek, o narin,hassas,güçlü kalpli akıllı adamı,o nur yüzü görmek insanı heyecanlandırmaz mı?
özümüz orada,öz hep orayı özlüyor zaten.rabbim cennet'i nasip etsin.amin.

(bkz: paradoksal)

bu dünyayın bilinmezliğini, evrenin sonsuzluğu içindeki değersizliğimizi, ölüm gerçeğinin olağanlığında yok oluşu kabullenmek istemeyenler için bir kaçış yolu olarak ister çoğu.

şaraptan ırmaklar, göğsü tomurcuklanmış ve vulvası fermuarlı huriler bekleyen pezevenkler ile gözlerinde sürme, boyunlarında zümrüt, yakut kolyeler , kulaklarında altın küpelelerle ipekli şallar giymiş gılman isteyen gizli i.nelerin niye girmek veya girilmek istedikleri başka bir patoloji.

herhalde bir cennet varlığına önce inanmak gerekir cevaplamak için. aksi halde doğmamış çocuğa don biçmek olur yazmak.
"tabi tabi olsa da yesek" derler çoğu yerde..

bu bir genelleme olmuş. cennete gitmek istediğimi kim söyledi?!

şarap var, huri var, ırmaklar var, derin bir huzur var. şarap dediysek köpek öldüren değil tabi.

ee baya övdüler,insan meraklanıyor.

rahmetli babannem derdi ki, oğlum şöyle parmağını bir ateşe tut...
dayanamazdım.

oğlum derdi, şuncacık ateşe dayanamıyorsun, oradaki ateşe nasıl dayanacaksın?

çok doğru. inanış buysa çok doğru. ve ben böyle büyüdüm. benim bacağımın tekinde cehennem kapısı dövmesi var.

neden cennete gitmek isteriz?

ben cennete gitmek istemiyorum. ben cehennemde yanmak istemiyorum.

yerden taş alıyorum başka geçenin arabasının lastiğini yarmasın diye, kendimce iyilikler yapıyorum, tanımadığım insanlara günaydın deyip tebessüm ediyorum. paramı paylaşıyorum. elimden geldikçe yardım ediyorum herkese. ve bir insanı da dolandırmadım, hiçbir kızı-kadını, dudağını büzdürmedim.

ben şimdi içiyorum ve yanacak mıyım?

yanmamalıyım. benim gönlümün pamukluğunu, beni tanıyan bilir. ben milletin öyle şeylerini dert edip gözyaşı döküyorum ki. alay ediliyor benle.

ben yanacak mıyım?

ben yanamam birader. bu haldeyken beni yakamazlar. yakmamalılar.

cehennemde yanmak mı istiyorsunuz a** al sana cennete gitmeyi istemek için bir neden.

mutlu olmak icin

#3327010 hoş geldin ömer hayyam. rica etsem bir ara şu kitabını imzalar mısın?

çok afedersiniz, kendim de uyduğumdan değil fakat bir inancınız var belli ki cennet cehennem üzerine ve bu inancın anladığım kadarıyla önemli bir gereklerinden birini yerine getirmeden sadece kendi vicdanınızı rahatlatarak gidebileceğiniz tek yer yine cehennemdir. emir belli, yapılması gerekenler belli, yapılmaması gerekenler belli. yapılması gerekeni yapmadan, yapılmaması gerekeni yaparak ama benim kalbim temiz düşüncesi yalnızca sanırım bizim toplumda var olan bir düşünce ama kalbinin temizliği amele işlemedikten ve emredilen şeyleri yapmadan diğer tarafta başına gelecekler şans eseri değil bariz bellidir.

cenneti, cehennemden bizi koruyan yer olarak görürsek evet ama sadece öyle değil. en basitiyle söyleyecek olursak, sonsuz huzur ve mutluluğa, ebedi sevgiye kavuşmak için isteriz.

cennet insanlar için asimptot eğrisi* gibidir aslında. insan doğası gereği ulaşabildiği şeylere karşı zamanla ilgisini kaybeder. dolayısıyla söz konusu* sonsuz yaşamı cazip kılabilmek için ödül bu dünyada tadına varılan zevklerin hep bir ötesidir. kevser tüm şaraplardan daha tatlıdır, huriler dünyaya gelmiş ve gelecek kadınlardan daha güzel vs. vs. haliyle insan bu dünyada ulaşamayacağına diğer dünyada ulaşmak uğruna koşar.

sen bu dünyanın sırrına eremezsin
erenlerin dilini de sökemezsin
öyleyse iç şarabı, cennet et dünyayı
öteki cennete ya girer, ya giremezsin

şu an dünya sahte bir cehennem. dayanabilen katlanabilen varmı? başlıklardan anladığım kadarıyla büyük bir kesim artık her konuda tahammülsüzlüğünü dile getiriyor ve yaşadığı hayatı katı bir şekikde sorguluyor. ee kardeşim (inanmayanı tecrit ederek) sen bu sahte cehenneme tahammül edemiyorken gerçek bir cehenneme bir kez daha tahammül gösterebilir misin?

istemiyoruz!

bir cennet olabileceğine inandırılmış herkes, cennete gitmek isteyecektir. neden diye sorulur mu.. emeksiz, külfetsiz, haz, huzur, mutluluk, yiyecek sonsuz bir keyif.. yan gel yat oh ne ala memleket..!
ama tabi yerseniz şey pardon: inanırsanız..!

bu dünyada çekilen sıkıntının mükâfatı olduğuna yahut olacağına duyulan sarsılmaz inançtan ötürü tabii ki.