normal sözlük yazarlarının en kötü anıları

adliye köşelerinde dava beklemek. suçsuz olduğunu kanıtlamaya çalışmak,o basık duvarları görmek,bi yanda ailenin beklemesi, avukatın savunmaya şunları da ekle demesini hatırlamak... 10 dakikalık 2 celse ve 1 sayfa iddianame hayatımdan 10 yıl götürdü. 10 yıl yaşlandım ben bunun yüzünden. travma oldu artık bana. keşke hafızamdan o zamanları söküp alacak bir şey olsa.

en kotusu degil de bi kere bakkala gidiyodum, yil basinda, 2024. bi cocuk 9-10 yaslarinda bisikletle eve gidiyodu aksam, araba carpti.

kostuk baskalari da geldi, parmagi kopmustu. yerdeydi bi tanesi. allah yardimcisi olsun suan acaba nasildir.

deprem olduğunda her yer karanlık ve kıyamet kopmuş izlenimi verirken sevdiklerini enkazın altından çıkarmaya gitmek.

tanri'm aptal gibi hissetmekten beni kurtar amen.

sağlıkla alakalı.
1 haftam yok bu hayatta, hastane önünde geçti.
neyse sonu iyi bitti.
detaylarını bir ara rakı masasında şey yaparım.

yaz yaz bitmez hatta yazmıştım hatta liste gibi oldu sildim ancak aşağıdaki en somut hissedilen kötü andır.

pisuvarda işedikten sonra fazla beklemeden fermuarı çekince donu ıslatmak *