öğretmen

tüm mesleklerin ve dolayısıyla toplumun çıkış noktasıdır. gereken itibarı maalesef göremeyen ve hatta 'oh ne güzel 3 ay tatiliniz var hala şikayet ediyorsunuz.' gibi anlamsız yorumlara maruz kalan bu kutsal meslekte tek avuntumuz geleceğin güler yüzleri yani öğrencilerimizdir.

ülkemizde gerekli itibarı ve değeri görmeyen meslektir. kazanması gereken özelliklerden biri rahat olmak ve kolay sinirlenmemek. çünkü öğrenci siz ne kadar gerginseniz o kadar üstünüze gelir. ilk zamanlarda kızardım çoğu şeye şimdi ise daha sakin ve rahatım. atıyorum tahtaya yazı yazarken gürültü yapıyor sınıf, önce hiç olmamış gibi devam. sonra gürültü devam mı ediyor, bir an duruş ve sınıfa bakış. yine mi devam ettiler. tamam güldük ettik yeter uyarısı sözlü olarak. yine devam ederse canımı sıkmaya başlıyorsunuz diyorum. genelde ya sözlü uyarıda ya da bir sonrakinde ses kesiliyor. arada çok ukalalar çıkıyor. dersimi sabote etmeye hakkın yok deyip ismen uyarıp devam ediyorum. bu aşamada daha devam eden görmedim. o yüzden rahat olunup ciddiye alınmamalı, sınıf ortamı gerilmemeli. bir de asla ve asla bir öğrencinin sizinle sidik yarıştırmasına izin vermeyin.

eğer öğretmen olsaydım eski öğretmenler gibi olurdum, eli sopalı tebeşir fırlatan ceza veren.

ülkede bir bunlar çalışır ve yorulur o yüzden de her şeyin en iyisini hak ederler.

ne üzücü yahu,hala bu başlıkların açılması.2 ay çalışmıyoruz sadece..
onca sene okuyup,yükseğini,mükseğini,
formasyonunu alıp,işini aşkla yapan tüm öğretmen arkadaşlarıma selam olsun.takmayın bu tür başlıkları.devlet te bu hakkı veriyor bize:)işini hakkı ile yapmayan her meslekten insan varken öğretmenlerin geneline yüklenilmesine karşıyım.
işini hakkı ile yapan öğretmen arkadaşlarıma sevgilerimi gönderiyorum.

ne kadar da ezilmiş bu kutsal meslek. okuduğum bölüme resmen hakaret. severek ve gururla okuyorum. bir gün de hakkıyla tüm sevgim ve şefkatimle mesleğimi yerine getirmeyi umut ediyorum. inşallah nasip olur.

özellikle ilkokulda iyi bir öğretmene denk geldiyseniz hayatınızın en büyük şanslarından biri o olur.

bu başlığı hortlatan, ülkenin çalışan, üreten tüm değerlerine öfkeli mal, sen ne katıyorsun insanlığa?

zor meslek hacı. lise öğretmenlerine saygı duymam orası ayrı tabi.

yılda 4-5 ay tatil yaptığı halde 12 ay boyunca parayı cebe indiregandi yapan öğretim görevlileridir. bunların işleri de kebap. yattıkları yerden para sömürüyorlar.

benim için anlamı son zamanlarda yeterince değişmiş olan kelime.

ben zannederdim ki öğretmen gelir dersi anlatır soru çözdürür biz öğrencileri sınavlara ve ufak dokunuşlarla hayata hazırlamaya çalışır.

ama şimdi yavaş yavaş anlıyorum ki öğretmen yalnızca okullarda eğitim veren kişi değilmiş. çok uzaklardaki biri bile sizin öğretmeniniz olabilirmiş. hem de her anlamda. onun bilgeliği ve yüceliğinden faydalanmak ya da gözüne girip sevgisini kazanmak ise öğrenciye kalmış.

ben her zaman az çok kendimce başarılı bir öğrenci oldum okul hayatımda ama ilk defa böylesi bir öğretmenle tabiki bocalarım. bir kere çok korkarım, gerilirim ve ben gerilince nahoş hareketler sergilerim.

okuldaki öğretmenlerle bu öğretmenler arasındaki tek ortak nokta öğrencilerini seçememektir. siz ne yaparsanız yapın o size gelecek.* elden bir şey gelmez. her aklı da ben veremem ama dilediğiniz zaman içinizden geçenleri onlara söylemelisiniz. ona tıpkı bir çocuk gibi her şeyi açıklamanız gerekiyor işte.

dünyanın halinden işleyişinden ve öteki insanlardan memnun olmayan kişi. gelecek düzelticisi.

14. yılıma giriyorum meslekte . tanımlamak konusunda hiç düşünmemiştim başlığı görene kadar. temelde yaptığım iş zihinlerin içinde ışık yakmaktır bana göre. ama bir süre sonra evladın haline gelen çocukların hayatta sağa sola savrulmaması için bitmeyen bir mücadele haline gelmiştir. bir an bile bu mesleği seçtiğim için pişman olmadım .

hatun olanları gerçekten çok güzel olabilen meslek grubu.

yerim.

ne ölü ozanlar derneğindeki bay keating, ne de izlediğiniz o saçma sapan türk dizilerinde gördüğünüz sadi veya bir başkası. meslek grupları içinde bol linç yiyenlerden bir tanesi. neden kutsal çünkü. tanrı tarafından kut ile kutsanmış. 100 yıl önce eğitim ile ilgili görüşleri ortaya atan adamların görüşleri ezberletilmiş. sınıf yönetimi dersi görmüş fakat hitap ettiği yaş grubunun ve sosyal çevresinin ne olduğu konusunda eksik bırakılmış kamu personeli olabilmek için sürünmüş ve atanınca da kendini şanslı saymış bir insandan bahsediyoruz.

özel sektörde köle devlette günah keçisi. korku imparatorluğunun en zayıf halkası.

öğretmen , ektiğini en geç biçen çiftçi olarak tanimlayabiliriz . çünkü bir doktor hastasının iyi olup olmadığını en kısa sürede görür ,bir kumandan ya zafer ya yenilişle neticeye ulaşır.yalnız öğretmen , zaferini görmek için birkaç nesil beklemek zorundadır.

üniversiteye giriş sınavlarında puanlarının yüksek olması,
maaşların yüksek olması,
atamalarının kesinlikle detaylı psikolojik tahlillerden sonra yapılması,
düzenli aralıklarla mesleki yeterliliklerinin denetlenmesi,
düzenli aralıklarla mutluluk endekslerinin denetlenmesi lazım gelen meslek grubu.

arkadaşlar 6-7 yaşında bebeler üzerindeki etkileri o kadar dehşet verici ki insanın aklı hafsalası almıyor.

misalen benim ilkokul öğretmenim olacak aşağılık karı, şimdilerde düşününce algısının biraz kapalı olduğunu fark ettiğim bir arkadaşımızı sınıfın penceresine boğazından koyun gibi bağlamış, bize de teneffüste bahçeden ot toplatıp arkadaşımızın önüne koydurmuştu. bu bir koyun, dersi anlamıyor, sorulara cevap veremiyor, koyunlara ot verilir demişti. o çocukcağız bir ders boyunca orada bağlı kalmıştı. hatırladıkça kafayı yiyecek gibi oluyorum.

intihar eğilimimin olduğu 8. sınıfta beden eğitimi öğretmenim bu kadar ölmek istiyorsan git atla arabanın önüne demişti. 9-10 sene oldu ortaokulu bitireli, ama bazı şeyler unutulmuyor ve herkes insan olamıyor.

6 ay kadar ücretli tatil yaparlar.

ilk öğretmen sokrates derler ya hepsi akademisyen bir açıdan da...evet