okunması gereken birçok kitap olduğu halde yeni kitaplar satın almak

okumayi degil satin almayi seviyordur. olamaz mi?

bir chanel yazisiyla kaplayip aksesuar olarak kullanacak belki, uff cok acimasiz oldum. sakaa..

benim de okunmayi bekleyen bir suru kitabim var kimine sans verip bir noktadan sonra yok ya sarmaz bu beni deyip biraktigim da ... olabilir yani cok takilmamali.
sosyal mecralarda bir suru kitap degistokusu challenge yapiliyor, ya da ihtiyac sahibi birilerine gonderebiliyorsun. ben kuzenlerime falan veriyorum.

2 kitap fazlam varsa hemen ceza veririm kendime. bitirmek için sıkıştırırım kendimi. çok vicdansızım bu konuda. insan kendine bu kadar çektirir mi?* yapıyorum böyle şeyler. bence siz de yapın. çabuk bitirirsiniz kitapları. en fazla artı iki kitabınız olsun. birikince daha çok gözünüzde büyüyor okumak. benim için sorumluluk gibi bir şey oluyor, ki öyle olmamalı. yavaş yavaş sindire sindire okumak varken o kadar kitabın gözümün önünde ne zaman biteceğini bilmeden, vicdan azabını çekerek, sıkıştırırak okumak
çok mantıksız oluyor. bakın işi vicdana vurdum. sırf bu yüzden okuyamayacağımı bildiğim zamanlarda kitap bile almıyorum.
arkanızdan ağlıyor o kitaplar.. yazık..

o kitapları okumakta zorlandığınızda yazımı tekrar tekrar okuyabilirsiniz. depresyona sokarak okuturum.* bir motivasyon gibi düşünün. haydiiii ne bekliyorsun.. başla okumaya..

kamu spotu: önce elinizdeki kitapları bitiriniz sonra yenisini alınız.

para kazanmak varken kitap okuyan varoştur.

bu ay da 15 adetle devam ettirdiğim kısır döngü.

ya tsundoku sendromuna ya bibliyomaniye ya da her ikisine birden sahip olduğunuzu gösteren durum.

bütün kitapları okusak ne olur?
her yeri gezsek, dolaşsak,
dünyanın başını sonunu bilsek,
yürüsek yürüsek, öğrensek.
bize ne kalır?
ölmekten fazlasını becerebilir miyiz?
her şey bir gün bitecek,
öğrenmek de bitecek
ama anlatabilirsek,
her gün birileri öğrenecek..

okunması gereken kitaplar bitmez. ve kitaplara yetişememek insanı kesinlikle dert sahibi yapar. sanırım asosyal olmak gerekiyor.

bu bir lanettir.

bu hastalıktan bende de var.
kitap fuarına giderken cüzdanımı yanıma almıyorum.

gömerim vallahi.

bence mantıklı olan harekettir. okunması gereken bir çok kitabı okuduğunda da okunması gereken bir çok kitabı olmasını isteyen insandır. sigara paketi mi bu bittikçe alsın.

japonca bir adı vardı bir ara herkesin ağzında moda olmuştu. (bkz: tsundoku) galiba.

kitap almaktan zarar gelmez ama alıp da koleksiyon yapmayın , tek amacınız biriktirmek olmasın. okuyun okutun.

bugün yine yapmış bulunduğum eylem. sürüyle kitap aldım. muhtemelen kucağıma sığmayacak kadar fazlalar. pişman mıyım? belki biraz... sonuçta 2 gün önce burada ne diye ağladığımı görenler var. * hayır, neyse çok iyi fiyatlara aldım. *

bu bir hastalık. ama o kadar iyi geliyor o kadar iyi hissettiriyor ki tarifi mümkün değil

şu an değil de birkaç yıl önce epey mantıklı olan eylem. kitap fiyatları normal bir okuyucunun karşılayabileceği düzeyde değil. şu düşüncelerle olmasa da zamanında iyi ki fütursuzca kitap satın almışım. mantıklı bir yatırım. raf ömrü yok, tek kullanımlık değil. daha ne olsun?

(bkz: tsundoku)

sözlükte başlığı da olan hastalık. (bkz: tsundoku sendromu)

bende de var ama ben istiflemekle yetinmiyorum, ilk fırsatta okumaya çalışıyorum.

bağımlılık. çok yapıyordum bunu. sonra dedim bi dur oku. kitaplığa bakıp şunu okudum bunu okumadım diyincede kendimi kötü hissedince başladım hepsini bitirmeye 2,3 kitap kaldı. şimdi içim bir ferah kitaplığa bakınca.

tam olarak bağımlılığı tanımlıyor bence

kitap okumak kadar kitap satın almayı da seven kişi eylemi. bir tür bağımlılıktır. merak ettiği, okumak istediği kitapların elinin altında olması ve istediği an okuyabilecek olması mutluluk verir.

kitaplar da dolar gibi. her geçen gün fiyatları artıyor. önceden almadığım tüm kitaplar için pişmanım. okumak istediğim kitapları alacak gücüm varken de elimden geldiğince almaya çalışıyorum.