ölümden korkmayan insan

biraz yalancıdır kendisi sanki. her insan canı söz konusu olduğunda bir cengavesirlesir bana kalırsa. örneğin deprem anında yaşadığımız telaş, trafik kazası anında hissettiğimiz adrenalin. bunlar içgüdüsel olarak hayatta kalmaya sevkeder bizi.

ölüm kavramını icsellestirmek ise başka. ben mesela ölsem bir şey kaybetmezmisim gibi düşünüyorum. ya da dünya pek bir şey kaybetmez. özellikle yakınlarıni kaybedenler bu hissi daha iyi tanırlar. yaşamın anlamsizliginin yarattığı boşluk hissi sizi ölüme yaklaştırır.

insan bence en çok anlaşılmamaktan ya da sevgisizlikten korkar.

babamı kaybettikten sonra benim için korku olmaktan çıktı. mezarlığın 1 km ötesinden geçerken tüylerim dikilirdi, babamdan sonra tek başıma koşarak gitmiştim. sevdiğiniz birini alınca korkutmuyor bence

yaşarken yaşama sevincini kaybetmiş insandır. belki ölünce bulurum diye umut eden insandır.

gelişim psikokojisine göre hayattan keyif almış ve keşkeler yaşamamış insandır.

kaybedecek bir şeyi yoktur.

ölümün bir son olmadığını bu hayatını tamamladığını ve bir sonraki hayatına enkarne olacağını bilen insandır.

hayatın 3 büyük gerçeğinden biri olduğunu biliyordur. korksa da korkmasa da, gözünün ucuyla baksa da bakmasa da orada duran bir gerçeklik olduğunu ve bir gün herkes için geleceğini biliyordur. doğmaktan korktuk mu? bilemiyoruz ama korktuysak da ne oldu geçti gitti. yaşamaktan korktuk mu? nope. * eee ölümden korkmak neden?

6 yıldır akciğer kanseri ve immünolojisi çalışıyorum. 68 farklı ameliyat, farklı hasta, yüzlerce hasta yakını gördüm. cerrahlarla ve asistanlarla düşüp kalktıkça, işin içinde bu kadar yakından bulununca grip gibi geliyor artık bana. 6 yıldır bilfiil tümör kesiyorum, ellerim kan ve scalpel. eldivenimdeki bir yırtıkta, bir kesikte kendime bulaştırma ihtimalim çok yüksek. ama gerçekten grip gibi bir şey benim için.



şuraya bir görsel ekleyeyim tez savunmamdan. 2014 raporunun verisi bu ama güncelini aramaya üşeniyorum, zaten şu an çalışıyorum, molamda oturup da güncel bilgi arayamam entry için. ingilizce bilmeyen, grafik okumayı bilmeyen veya ikisinin kombini köylüler için türkçe tercüme yapayım *. tanı koyulan bütün kanser vakalarının %13'ü akciğer kanseri (yani en fazla tanı koyulan kanser türü. soldaki grafik). mortalite ise %20 civarında (sağdaki grafik). yani 20 akciğer kanseri tanısının 4 tanesi ölüyor.



bu da prevalans verisi. tanıyı koyduktan 5 yıl sonra bu 20 kişiden 19 kişi ölüyor. yine de korkmuyorum. stdden korkarım ama.

we live to die.
meali; gidiş o yönde, olacak olandan korkulur mu?

en sevdiği insanı toprağa verince ölümden korkmaz olur kişi. çünkü ona kavuşma ümidi oluyor ölüm.

canlılığın özündeki amacının farkına varmış kişidir. canlı doğar, canlı ölür.

ölümden dönen kişidir.

çünkü asıl ölüm, ölümden dönünce başlıyor.

ölmekten korkuyordur mutlaka, sağlıklı reflekslere ve savunma mekanizmalarına sahip olduğu için ama ölümden korkmuyordur. kavramsal olarak, zihninde, yenmiştir ölüm korkusunu. ölümün korkusunu yenebilirsiniz ama ölümü yenemezsiniz. ölüm ancak kabullenilebilir. ölüm yenilemez. ölüm varoluşun savaşımı ile ilgili ve evrenlerin sistem sorunudur.

yarın öbür gün birileri çıkıp, gerçekten, insan ölümünün çaresini bulduğunu ispat edebilir. ölüm kavramımız şekil değiştirebilir bu sayede. yine de, evrenlerde ölümün yerini - insan kavramsallığında yani - bir şeyler alacaktır. evrenlerin baştan yorumlanması diyorum. bizim çözebileceğimiz bir şey değil. liberallere katılmıyorum diyorum. kapitalist olmadan da liboş olunabilir diyorum. ne alakası var demeyin..

schopenhauer'a göre hayatı yaşamış kişidir

ölümden, az ya da çok herkes korkuyordur kesinlikle. farklı sebeplerden dolayı insanlar ölümden korkabilir. normal, doğal bu.
gerçekten ! ölümden korkmuyorsa, üst bilinç düzeylerine ulaşmıştır, erendir evliyadır ( gerçekten ama çakma değil ) aziz'dir vs vs
ben eskiden daha çok korkardım ölümden, şimdi hala korkuyorum fakat eskisi gibi değil...
irvin yalom un bir sözü var varoluşçu psikoterapi veya başka bir kitabıydı tam hatırlayamadım . ölüm korkusu başlıca anksiyete sebebidir" diyor. anksiyetem çok azaldı bunlarla yüzleşince.. saygılar sözlük .. her ölüm eşzamanlı olarak bir doğumdur... bunu da ben yazmıştım... sağlıklı günler dilerim...

(bkz: ölümden sonra) yeniden dirilmenin ve hesap gününün olmadığını düşünen insan
ölümden sonra reenkarnasyon olacağını düşünen insan
ölümden sonra cennet var orası daha iyi diye düşünen insan

korkunun ecele faydası yoktur

sakat kalmaktan daha çok korkarım.
ölümden korkmam diyerek artistlik yapmaya gerek yok.

haa. çok korkmam ama.
verecek bir canımız var. yaşamak lazım, ümitlerimiz varsa az da olsa yarına dair. ölüm bekleyebilir. gelirse de başımız gözümüz üstüne.

ebeveyn değildir …

benimdir.
ölümden neden korkulur ki? en fazla ölüm şeklimden korkarım. herkesin yaşayacağı ve kaçınılmaz olan bir şeyden korkmak abes. tamam birisi çoluk çocuğunu, eşini dostunu, yaşlısını hastasını düşünür arkada kalacaklar diye. ama yüz binlerce yıldır kalıyor zaten, korkmakla değişmeyecek bu. en fazla üzülürsün.
gandalf'tan bir alıntı yapalım:
hayır, bu yolculuğun sonu değil; ölüm sadece başka bir yoldur, hepimizin aşması gereken.