öteki

varlığını kimsenin yardımı olmadan sürdürebilendir.

kanlı canlı biri vardı bugün karşımda.
öteki.
ben kimim?
ah ben işte ben buyum diyerek kendimi konumlandırdım mı?
tam karşısına mı?
karşıtı?
yanında?
berisinde?
uzağında…
kendimizi konumlandırdığımız noktalardan baktığımızda öteki neremizde duruyor biri bana söyleyebilir mi? baktığımızda ne görüyoruz? gördüğümüzde ne diyoruz? tekmeler tokatlar sözler küfürler…
havada mı uçuyor?
temel değerler nerede?

hangi temel değerlere sığındı?

kendime dair. ona dair. insanlığa dair. devletlere dair. sistem gibi görünen kaosa dair. insanın içindeki çirkinliklere… gözlerinin ışıltısına. gözlerinin ışıltısı arkasında ki kararlılığa. cildinin yer yer kırışıklığındaki öykünün izlerini sürmeye cesaret edemeyişime dair yazmak istiyorum sayfalarca. pençelerden kurtularak. ama yazamayacağım, yazmayacağım.

çünkü o kadar bilgili değilim.

bugün bir insan tanıdım,

öteki

gerçekten tanıdım mı?

kanlı canlı karşımda oturdu. anlattı hayat hikayesini. çokça dinledim. çokça izledim. gözlerindeki kararlı bakışları. öfkesinin tırmıklarında ışıltı vardı diyorum size ve o sırada yaşamın sevdiğim ahengi esti de esti tepemizden.

ben değilimdir. ilk değilimdir ve de son olmayacağımdır. bizleri eriten bir öteki mutlaka vardır, olacaktır.

kendisini devamlı dışlanmış hisseder.

gölgeye itilmiş insandır.

sözlerinin boş duvara baktırdığı bi' çağrı sinci şarkısıdır.

afiyetler

terbiyesiz sözcüklerim var hayata dair, sitem de dahil.
bi' an kızıp sesli söylemesem bari, dedi.
aslında ben hiçbir şey söylemesem daha iyi
bu sefer de zehrim içimden kalcak ama n'apim?

psikanalizde ilki annedir.

(bkz: büyük öteki)

dostoyevski'nin kaliteli saykodelik kitabı.