otobüste yaşanan ilginç olaylar

esenler'de gördüğünüz zaman "saygı" gereği yer verdiğiniz yaşlı çomarlardan biri arka koltuğunda elini yanındaki kadının omzuna atan adama kalkıp saldırdı. burası pavyon mu lan diye haykırarak adama vurdu.git pezevenkliğini başka yerde yap diye bağırdı.saldırıya uğrayan adamcağız yahu ne yaptık elimi eşimin omzuna attım ne var bunda dedi. kadın da adam gibi medeni insanlara benziyordu, medeni bir üslupla bir şeyler anlatmaya çalıştı. kalabalık yaşlı çomar saldırganı sakinleştirdi, amcacığım boş ver filan dediler, buyur ettiler oturttular baş köşeye. saldırıya uğrayan çift hâlâ bir şeyler anlatmaya çalışıyordu, kendilerine susmalarının iyi olacağı kalabalık tarafından söylendi. hareketlerine biraz dikkat etseler aslında daha iyi olacağı telkin edildi ve mümkünse inmeleri gerektiği söylendi.çünkü amcacık hâlâ bağırıyordu, bir sonraki durakta şoke olmuş çift vahşi bakışlar eşliğinde otobüsten indi.

3 4 koltukta pencere kenarında otururken sürekli uyuyup üstüme yıkılan dayıyı birkaç kez uyardım. son yıkılmasında öyle bir ittirdim ki neredeyse koridora düşecekti.

yolculuğun kalanında gözlerini far görmüş tavşan gibi ayıra ayıra uyumadan devam ettiç

kendini otobüsün asayişinden sorumlu zanneden yaşlıların durmadan şikayet edecek şeyler söylemesi.

yalnız bir kere otobüste aynı anda 3 bebek arabalı çocuk binmişti. 3 tane çocuk bebek arabasında. üçü de farklı duraklardan bindi, üçü de birbirlerine bakıyorlardı. bu beni biraz güldürmüştü.

okul zamanları yaz aylarında harclıgımı cıkarmak için part time calısırdım.
yine bir yaz, otobüs firmasında host/muavin olarak calısmaya basladım ve malesef ki sefere gidilen sehre göre müşteri kitlesi asırı derecede değişmekteydi.
yine bir seferde gece saatlerinde orta koridorda dolasırken(otobüs içi karanlık) ayagıma bir şey takıldı ve “aagggğğh” diye bir ses duydum.
meğersem amcam koltukta rahat edememişte, koridora yatmıs, yetmemiş ayakkabıları cıkarmıs , oda yetmemiş basındaki takkeyi yastık yapmıs.
allah rahatlık versin amcam üstünü örtelim mi ?

uzun yolda bir kadin olarak muavin beyler tarafından fazlaca rahatsız edilme ihtimaliniz çok yüksek. e birde anlamadığım keki moladan hemen sonra vermeleri abi önceden ver belki param yok yiyeyim yarım saat molada millet yemek yiyor sonra kek veriyorsun.

istanbul'da iett otobüsüne bindim. otobüsün ortadaki o geniş alanda bi adam ve motoru vardı. evet bildiğiniz araç olarak motor. adam yer de bulamamış motorun üstüne oturmuş öyle gidiyor hem de keyifle camdan dışarıyı seyrediyor. sanırım en ilginci buydu.

500t'de 10 kişi vardı sadece bi kere.

çocukluk arkadaşım trabzon dan ankara ya yanıma gelmişti. ozaman lar otobüse öğrenci kartı ile binme zamanları tabi indirimli olunca öğrenci kimlik kartı da isteniyor neyse biz ankarada oldugumuz için gösterdik geçtik çocukluk arkadasım ın ten rengi baya esmer yani somaliye felan koyun bizim insanımız bu derler. neyse bu kartı bastı şoför kimlik kartı sordu bu ingilizce konuşmaya başladı ama sallıyor adam tabi anlamıyor. bişiler saçmaladı geldi. adamda neyse dedi döndü önüne böyle saçma bir anıydı o anlık eğlenceliydi ama...

sarhos ve otobus beklerken sigara yaktim otobus gelince bindim hemen ve sofore sigarami uzattim...

biletimi online aldığım için karışıklık olmuş, diğer koltuğu yaşlı bir amca almıştı. genç muavin beni arka koltuklara oturttu. arkada olunca korktum gece yolculuğu bide sonunda pes ettim muavinin verdiği yastığa başımı koydum . uyandığımda muavinle kafalarımız yan yanaydı .

tam olarak uzun otobüs yolculuğu sayılmaz ama yeni gittiğim bi şehirde bilinen ama benim o zamanlar bilmediğim bir yere gidecektim. otobüse binerken de şoföre nerede inmek istediğimi söyledim, yer nerede bilmediğim için de vardığımızda beni indirebilir mi diye sordum. adam da tamam dedi. sonra herhangi bir yolcunun inmediği bir durakta durdu “burası” dedi, ben de ayağa kalktım inecektim ki “şaka şaka daha var” diyip güldü. o zaman henüz küçük olduğum için kendimi kötü hissedip bu konu hakkında düşünmemiştim ama şimdi düşününce gerçekten ilginç. insanlar benimle kafa bulmayı seviyor.

otobüsle seyahat etmeyi pek sevmem, elbette uzun yolculuklar dışında, o çok başka oluyor. daha çok yürümeyi tercih ederim, kulaklığımı takar ve saatlerce yürürüm. yine de sık sık kullanmak zorunda kalıyorum tabii, çok defa birbirinden saçma ve aptalca durumlar yaşadım... mesela; 25 yaşlarında bir beyefendi tutunma demirlerine kafa atmıştı... bilerek değil tabii, normalde böyle şeylere içim gider ama bu seferki o kadar komikti ki... o kafanın demire çarpması ve sekip tekrar demirle buluşması... kahkaha atmamak için kendimi o kadar zor tuttum ki, yüzüm çok fena kızardı... adam inene kadar otobüs fireni gibi tıslaya tıslaya bir hal oldum. en sonunda kahkaha atmamla beraber çok utanarak indim otobüsten. ve ne oldu biliyor musunuz? inerken kapıya kafa attım.

binerken kafamı çarpmıştım kapını yukarısına. kulağımda da kulaklık vardı. azğımdan ufak bi name dökülmüş olabilir. kafamı çarptıktan sonra içeridekilerden hiiiğğhhh diye bi ses yükseldi. elimle kafama falan dokundum yani o tepkiden sonra herhalde kafam koptu falan demiştim. bi de insanlar acımayla bakıyor gakat aynı zamanda da gülmemek için yanaklarını dişliyorlar. velhasıl inene kadar başım dönmüştü.

birisi durup dururken "indir lan beni!" diye bağırdı. nedenini hala bilmiyorum.
bir seferinde de otobüs başka bir otobüsün yanından geçerken çarpmıştı. camlardan biri patladı. bilin bakalım kim patlayan camın önünde dikiliyordu? kimin sırtı cam kesiği içinde kaldı?

hayatım boyunca, yüksek lisans eğitimim hariç, hep yürüme mesafesindeki okullara gittim. üniversitede de ilk senemde yurdumu öyle seçtim, sonraki senelerimde de okula yakın evler tuttum. ayrıca hep merkezi yerlerdeydi evlerim. o yüzden neredeyse hiç otobüse binmezdim. ankara'daki üniversite eğitimimde metro yetiyordu zaten her işime/aktiviteme.

işte bi gün otobüse binmem gerekti 2000'lerin başlarında. gideceğim yere metro yoktu. arkalara yakın bir yerdeydim otobüste, ineceğim yer gelince de "kaptaaaan, incek var," diye bağırdım (sesim de fazla gürdür). tüm otobüs şok geçirdi, herkes bana baktı. anlayamadım sebebini. yanımdaki biri, "şu düğmeye basacaksın" dedi. bayağı rezil oldum yani hahahah.

bir kere 4 evet tam 4 bebek arabasıyla yarım saat kadar yolculuk ettim. hepsi de ben inmeden, otobüsteyken bindiler. 4 bebek arabası da katlanıp ortada bir yerde durdu. içimden herhalde bugün dünya bebek arabasıyla otobüse binme günü diye geçirdim.

şöyle bir olayı yaşamadım ama belki yaşayanlar vardir.

insta

otobüste bir durakta adamın teki binmişti. bindikten hemen sonra otobüs ani fren yaptı ve adam bir kadının kucağına düştü. hatta baya 1-2 kişinin kucağında yuvarlandı.* hemen sonraki durakta adam indi utancından. hem çok üzülmüştüm hem de çok komikti.

körüklü otobüsün körük kısmında, tutamağa yapışmış olarak seyahat ederken, yanımdaki rahat bir kişilik boşluğa kazulet gibi bir karının lop diye dalması ve dalarken de bana sertçe omuz atması.

2 gün üst üste aynı saatte otobüse binip aynı koltuğa oturduktan sonra 1. gün arkamda carcar konuşan kızın 2. gün aynı şekilde carcar edişine denk gelmek.
denk gelmek dedim eğer bir daha olsa denk gelmek demezdim, bilerek yapıyor derdim.