parkta tek başına oturmak

özellikle pandemi sürecinde meşhur olan eylem

türkiye şartlarında ne yazık ki yapmaya cesaret edemediğim olay. hırlısı hırsızı, sapığı eksik olmuyor canım ülkemin; tedirgin oturacağıma hiç oturmadan turluyorum her seferinde.

tek başına oturunca tip tip bakıyorlar.
neden?
illa yanımda birinin mi olması gerek?
mis gibi otururum bankta hiç kusura bakmayın.

parkta kimse yoksa güzel oluyo yoksa bi yandan yaşlı amcalar kesiyo acaba muhabbet edilir mi bununla diye, diğer yandan çiftler kesiyo ulan bu benim manitama mı bakıyo diye, tek başına kız varsa zaten bi tedirgin oluyo, tek erkek varsa da zaten erkek görmekten hayatımız kaymış erkek görmek istesem kahveye giderim anasını satim böyle işin..

şu an plajda yaptığımdır. sadece jandarmadan biraz çekiniyorum.

çoğunlukla yaptığım eylem. gelene geçene bakıp kılık kıyafetini oylarım, bazen yürüyüş tarzından genel halet-i ruhiyesini çözmeye çalışırım. çok çok nadiren bu durumu sesli yapar ve bazı kimselerin ilgisini çekerim. gelip otururlar yanıma, başlarlar benimle birlikte eleştirmeye. görseniz benden daha acımasız daha zalim eleştiriler dökülür dudaklarından şaka kisvesi altında. ben ise gülümseyip tüm nefretini kusup zihnen rahatladıktan sonra rahatsız edecek bir soru sorarım; "sevişelim mi?"

sanırım bir anlığına beni kendilerine duygusal olarak yakın hissedip bir yere koyuyorlar kafalarında ve yaşadıkları hayal kırıklığı yüzünden ne teklifimi kabul edebiliyorlar ne de reddediyorlar. ben ise kalkıp gidiyorum.

riskli. pek güvenli değil ne yazık ki. bi kere oturdum tek başımayım, telefonla konuşuyorum, dikkatimi çekti bir adam. parktaki oturduğum kısmın bankları l şeklinde konumlandrılmıştı. onca boş yer varken çaprazımdaki banka geçti. izlendiğimi hissettim. adam bir kaç dakika oturdu oturdu sonra bi daire çizdi etrafımda yürüyerek. bi baktım yakınımdaki banka oturuyor bu sefer. o an kalktım gittim. koşar adımla uzaklaştım. belki kuruntu, belki kötü niyetliydi bilemem. özetle güvenli değil. bir erkeğe böyle bi huzursuzluk yaşatılmaz ama işte kadın olmak...

büyük şehirlerde yaşayanların kolay kolay yapamadığı eylem. illa yanına oturacak, sana salça olacak birileri çıkıyor. hep bana mı denk gelir anlamadım ki.

yapmayı çok istediğim fakat bir türlü yapamadığım eylemdir. her an arkamdan biri saldırabilir korkusunu taşıyorum. elimde değil gündem bu haldeyken. yoksa çok isterim kitabımı alıp hava böyle güzelken parkta oturmayı, hava almayı. bu bile hayal artık, düşünün.

günlük bir rutinimdir. (park yerine sahil yazarsak)

onu bir kere yaptım aldım boyumun ölçüsünü.biz(bayanlar )hiç tek başına sokağa çıkamayacak mi.allahtan kötü bişey olmadı ama, nedir ama yani bir yalnız bayan gördüğünüz de salyaniz niye akiyo hemen.rahat bırakın artık bizleri. dışarı çıkamaya korkar oldum.

terapi

öyle iyi geliyor ki..

yalnızlığın dibine vurmaktir
o kocaman gorunen bedenlerimizin için de sıska kalmış yalniz ufacik ruhumuzun olsugunun farkina vardigimiz nadie anlardan biridir. başını yastığa koyduğumuzda nasil yalnizsak
kafe de tek başımıza oturken
parkra otururken vs...
yalnızlığı da alıştığımızı da itiraf etmek istiyorum.

ben mekanımı çoktan seçmişim
ne ev sahibi ne pul ne senet
ne suyun derdi ne de elektirik
ben artık parkta yatıyorum
ben artık parkta yaşıyorum
-tanju okan

bunu denediğimde genelde tanımadığım insanlar yanıma oturmaya çalışıyor. yaşımdan küçük gösterdiğim için kaldırmaya çalışanlar bile oluyor bazen.

sene 99-2000 unıv ilk yılı. pek de bılmıyorum şehri, bılmedıgım sehrı en hızlı ogrenmek yıruyerek olur desturumla dört nala yuruyorum her gun. bır park gördüm oturdum kımse de yok. şaşırdım hatta ne sakın park dıye. sonra durdurulamayan ulkucu gençlerden 2 yay bıyıklı geldı yanıma benı kıbarca postaladılar ellerınden geldıgınce ıste. meğer turkeşin mezarıymıs arkası. madem oturmamı ıstemıyorsunuz ne dıye bank koyuyorsunuz bre adam

şahsen dört dörtlük hareket eğer rahatsız eden olmazsa hafif bir esinti yanınızda termos dinlendirici aktivite
şarj olmak için abuk sabuk pahalı şeyler yapmamıza gerek yok.

şu an ihtiyacım olan eylem

farazi kayra'nın muhteşem ötesi bir günlük öldürün beni parçasının bir kaç dizesi..
eğer ki tutunacak bir damlalık medet de yoksa;
adama dar gelir oturduğun o tahta bank.