psikoloğa gitmek

bana saçma gelen eylemdir. belki de ruhum sağlamdır.

sahsen ihtiyac duymadim ama birkac eski sevgilim beni seanslarina cagirdi

delilik değil sağlıklı olmanın kanıtıdır her psikolog desteği alan seri katil ya da psikopat olmuyor bakkala gitmek kadar doğal bir durum

fahişeye gitmek gibidir.

1- karşılığı sadece paradır.
2- ilişki tek taraflıdır. ilişki değil hizmettir.
3- hizmet orada biter ve o odadan dışarı çıkmaz.

olay "dert dinlemesi" değil, bunun için para alması. yoksa psikoloji gibi her iddiası tartışmalı bir çalışma alanının dertlerimize müthiş cevaplar verip çözümler sunmasını aklı yerinde olan kimse beklemez. aklı yerinde olmayan da psikiyatriste gitsin zaten.

para karşılığı "dinlenme" hizmeti satın alıyorsun. karşılığında karşı tarafın derdini dinleme, ona karşı borçlu hissetme yükünden kurtuluyorsun. ayrıca yasal bağlayıcılığı var, anlattığın şeyin başkasının kulağına gitmeyeceğinden, yıllar sonra karşına çıkmayacağınan eminsin. ha şimdi hasta hakkı falan hak getire diziye satan bile çıktı, millet de çok yeni değişik bir haltmış gibi izliyor, o ülkenin rezaleti. inşallah istisna.

(bkz: psikoloğa gitmek ücretsiz olsun kampanyası)

bir gün annemle psikoloğa gitmiştik, stresten tırnaklarımı yiyordum. annemle psikoloğun arasındaki konuşma şu şekilde oldu.
+ doktor bey oğlum tırnaklarını yiyor, ne yaptıysak bıraktıramadık. bu yüzden size geldik.
- evet anlıyorum sizi, gerçekten kötü bir durum.
+ ne yapmalıyız doktor bey?
- valla bir şey yapamazsınız, bende yiyorum tırnaklarımı...
derin bir sessizlik oldu.
+ "neyse size iyi günler."dedi annem çıktık.
siz, siz olun sakın devlet hastanesindeki psikoloğa gitmeyin.

çok ağır durumda değilse insan gerek görmediğim bir alan. hatta insanin duygularını eselemenin daha kötüye itecegini düşünüyorum. jir insanı kurtarıcı görmenin manası yok. yıllarca psikolojik bunalım içinde olup psikolojinin içine dalan birisi olarak söylüyorum ki o alan beni daha da kötü etti.

psikolojik bir sorununuz olduğunuzu düşünüyorsanız -ki bu gayet normal- izlemeniz gereken yollardan biri. içinden çıkamadığınız bazı durumlar için dışarıdan bir gözün gördüklerini öğrenmek bir yana bu kişinin yüzlerce insanın benzer konudaki sorunları dinlemiş olması, yani bilmesi ve tecrübeli olması. fakat psikoloji mezunlarının açık öğretimden mezun olanların klinik açmasını protesto etmesi üzerine riske girilmesini gerekli görmüyorum; tecrübeli, işini iyi bilen, uzmanlaşmış, bilgisi derin olan birini bulmadıkça gitmemeli.

kesseler, doğrasalar, lime lime etseler bile asla yapmam.
psikolojimi, ne yapıp ne yapmamam gerektiğini bana öğretecek bir psikolog yok. bir yetişkinin psikologa gitmesi için kendi durumu hakkında hiçbir fikrinin olmaması gerekir herhalde. biraz okumak, kendinle sohbet etmek, kendine bakmak, insanın kendisini anlaması için yeterli diye düşünmekteyim. kendini gözlemleyen kişi kendinin psikologudur.
bunu yapamayanlara elbette saygı duyuyorum. ve psikologa gitmelerini anlamlı buluyorum. ama ben gitmem. işim olmaz.

ülkedeki insanların çoğunun gereksiz bulduğu fakat gidilmesi gereken yer. dertlerini aç profesyonel bir destek al. sonra bak nasıl rahatlıyorsun.

gitmem gerekiyor bunu biliyorum fakat seans fiyatları almış başını gidiyor. böbreğimi satıp gideceğim inşallah.

saat 23'te randevum var. 1 saatlik online randevu aldım. inşallah iyi gelir. profesyonel destekse al sana profesyonel destek, bakalım ne olacak. yemeden içmeden kesildim akü, yeter artık.

hiçbir işe yaramaz. 14 farklı psikaytr ve ilaç tedavileri ile düzelmeye çalıştım. ama olmuyor. insan bir kere kırılınca bir daha dikiş tutturamıyor. hunim ile yaşamaya devam.

tüm mesele dürüst olmak şayet dürüst değilsen boşa zaman ve para kaybı.

herkesin kuşkusuz ki ihtiyacı olan insanlardır.

keşke seans ücretleri bu kadar çooook olmasa da, her ihtiyacım olduğunda gidebilsem.

karıya gitmek varken gereksiz bir aksiyondur.

6 aylık psikolog seansımın geçen ay sonuncusuna gittim. başka bir şey için gittim ama bambaşka şeyler fark ettim kendim hakkında, çevrem hakkında, geçmişim hakkında. bazı seanslar canımdan can gitti benim aklımda bile kalmayan olayların aslında aklımda kalbimde bi yerlerde kaldığını ve beni ne kadar yaraladığını fark ettim. bazı seanslar kuş gibi hafifledim dünyanın en huzurlu insanı oldum. herkes gitmeli kesinlikle çok daha iyi hayatlara sahip olmak için...

ikinci seansımda hıçkıra hıçkıra çıktığım ve hâlâ asıl sorunlarımı anlatamadığım için kendimi kötü hiisettiğim, sonrasında deniz kenarında saatlerce yeniden ağlama seansımı hatırlatıyor bana.

çoğu insanın söylemekten utandığı ama kesinlikle temel ihtiyaçlardan biri

bir boka yaramayan muayene.
birkaç dakikalık zaman kaybı.