ramazan davulcusu

10 sene önce bir tanesini arabanın arka tarafına atlamış çala çala gazlarken görmüştüm. bildiğin yürümeye üşenmiş ve temposuz öküz gibi vura vura gidiyordu. davuldan da öyle bir ses geliyor ki sanki halı dövüyor öyle kalitesiz davul.

günümüzde gerekli olmayıp rahatsızlık veren boş adamların yan mesleği.

şu ana kadar duymadığımdım. bakalım bahşiş için gelecekler mi.

yeryüzündeki en gereksiz, en saçma işini yapan kişi. yıl olmuş 2021, sabaha karşı davulla insan uyandırılıyor...düşünsene ingilizsin, tatile gelmişsin, uyuyorsun; ama o ney lan? sabaha karşı biri davul çalıyor sokakta.

azalarak bitiyorlar neyse ki.

doğu'da davulun karşısında mendille oynanan bir eylemdir.dayımdan biliyorum.

o saatte hasta mı var yaşlı mı demeden tokmağa asılan düşüncesizler. bunun için kampanya başlatılmış chng.it/HYbskR2Gpy

iki bitişik mahallenin davulcuları an itibariyle atışıyorlar. biri susuyor, öbürü vuruyor. ritm filan olmadan davula sadece vuruyorlar. gerçekten dayanılmaz bir ses.

çoğu artık küfreder gibi davula vurup sadece rahatsız etse de, hasta/yaşlı/çocuk önemsenmeksizin halkımızın talebinden kaçınmadığı bir temel ihtiyaaaaç!

ramazanda davul çalan kişi.

ben buna okeyim. oruçla alakam yok. uyanmak için birinin uyandırmasına da ihtiyacım yok. kültürel olarak bir alışkanlık galiba, bana eski günleri hatırlatıyor. iyi hissediyorum ama...

kardeşim işinize biraz saygınız olsun ya. lan bir ritim ya. bir ezgi. bir özen. direk ''dan dan dan dan''. ne oluyor o***u çocuğu savaşa mı uyandırıyorsun milleti. zaten çalacağın bir saat. bir ritim atmasan bile daha düşük bpm'de çalması gerekiyor. salak gerçekten milleti uyandırıyorum sanıyor herhalde.

şimdi motorsikletin arkasında davula vura vura geçti. ne duyup uyanıcaksak. allahtan uyanıktım.

kendisiyle hiç de hoş anılarımın olmadığı davulcudur.
annemle babam çalıştığı için 4-5 yaşlarımdayken hafta içlerinde babannemlerde kalıyordum. ramazan ayına denk gelen kahvaltılarda dedem ve babannem kahvaltı ederken ben de onlarla beraber sofraya oturur üzüm hoşafı içerdim.
işte yine o kahvaltılardan birinde, şimdi nedenini hatırlayamadığım bir yaramazlık(!) yüzünden ramazan davulcusu ile tehdit edilmiştim. yaramazlığı hatırlamıyorum ancak babannemle aramda geçen diyaloğu çok net hatırlıyorum;

babannem: bak işte davulcu geçiyor, böyle yaparsan veririm seni davulcuya götürür.
ben: ben davulcudan korkuyorum vermeyin beni.
babannem: uslu durursan vermeyiz.
ben: dede verme beni.
dedem: vermem ben kızımı verir miyim hiç, deme öyle ninesi.

dede seni çok seviyorum, keşke bu kadar erken gitmeseydin, keşke hep bu kadar kolay rahatlatabilseydin içimi ve keşke camiden dönerken bana bir sürü şekerli sakız getirseydin yeniden.

ve sevgili ramazan davulcusu, seni sevmiyorum. hala sokağımdan geçtiğin her an tüylerim diken diken oluyor, hoşlanmıyorum bu sesten.

ve sevgili anne babalar, eğer bu yazdıklarımı okuyorsanız çocuklarınızı hiçbir meslek grubu ile korkutmayın. "bak polis geliyor yaramazlık yaparsan seni ona veririm, bak doktor geldi sana yaramazlık yaptığın için iğne verecek, bak bu abla öğretmenmiş yaramazlık yapan çocuklara ceza verirmiş" diyerek çocuklarınızı bu meslek gruplarından uzaklaştırıp korkutuyorsunuz. onlara yapabileceğiniz en büyük kötülük belki de toplumdaki bu insanlardan korkutmanız. polisini, doktorunu, öğretmenini sevmeyen çocuk onlardan korkacak ve kendisine yakışmayan şeyler yapacaktır ilerde.

ağzıyla bigbox yapsa daha çok ilgi görür :)

ritimli çalanı da var, her gece kaçırmamak için davul zurna bekliyoruz. (bkz: sahurda ah istanbul çalan davulcu) bunu da buraya ekleyeyim.

bu saatte beynimi biplemene ne gerek var davul adam!!!1!1!1!!11! yetti gari. sene olmuş 2021 davulcu mu kaldı yahu? hem oruç tutan var tutmayan var.. bu saatte pat pat dan dan ne bu beh! uyanık olduğum halde sinirlendim. uyurken bu sese uyansam çıkar çığlık atardım. neyse ki kendimi durdurdum.

eskiden bir yandan davul çalıp bir yandan maniler söyleyen, günümüzde ise energizer tavşanı gibi hızlıca geçen, gümbe de güm güm dışında bir numarası olmayan paragöz kişi.

ramazan sonunda kapıya dayanırlar. öyle gönlünüzden kopanı falan da kabul etmezler. utanmadan tarife belirlemişler. sen davul çalarak geçerken ben zaten cin gibi uyanık oturuyordum. ayrıca uyanmak için telefonumun alarmı da yetiyor. nedir yani?

böyle olunca gönülden de bir şey kopmuyor tabii. kapıyı açmayınca kurtuluyorsunuz.

ihtiyaçtan doğan, günümüz koşullarında devam ettirilmesi anlamsız gelenek.

zamanında çok faydalı olan günümüzde faydasından eser kalmayan lakin gelenekleri sürdürmek adına gümbürdetmeye devam eden olmasa da olurlarımızdan.

ramazan gunlerinde mahallemizi manileriyle,davulunun ritmiyle senlendiren uykumuzu tatlı tatlı biraz da korkutarak bölen karakter,bizi ruyasiz da çocukluğumuzun ramazanlarina götüren kahraman.(bkz: )

içişleri bakanlığı'nın sokağa çıkma kısıtlamasından muaf tuttuğu onun bunun çocuklarıdır.
bunlara ne kadar sövsem içimdeki ateş sönmez.
hele para toplamaya çıktıkları zaman bunlara para vermek için birbiriyle yarışan insanlar yok mu...
demek ki deveye diken, insana tokmak olayı doğru arkadaş.

izin gününde sabah çalan telefon alarmıdır. ayrıca mevsimlik işçi statüsündedir. yok olacak mesleklerden biridir. sadece kültürel hatırası kalmıştır.