sevilen kötü karakterler

sevdiğim iyi bir karakter yok zaten. şuraya yerli ve yabancı favori kötülerimi bırakıcam hemen.

ender çelebi

yıldız argun. şimdilik argun yani sonradan nooluyo soyadı bilmiyorum daha gelemedim o bölümlere *

gregory house. bu adama iyi diyemeyiz.

crowley

ramsay bolton. dizideki en sevdiğim karakter aynı zamanda.

tabii ki joker.

bi de ex aşkım, vesikalı yarim*

madonna. *

(bkz: harley quinn)

(bkz: negan smith)

(bkz: the walking dead)

anti kahramanlara bir tık daha yakın olmuşumdur zaten her zaman ama bu abimiz bu rol için doğmuş bence.

(bkz: antikahraman) kavramından farklıdır.
genelikle antikahraman olanlar seviliyor.

kötü adam amacı ve yöntemleri kötüdür.
antikahraman yöntemleri kötü yoldan geçiyor.
örnek
kötü adam: joker, green goblin, lex luthor
kahraman: örümcek adam, batman,superman

anti kahraman: walter white, leon,punisher,deadpool, michael carleone

kesinlikle bu abi, aabi:

kırtlar vadisi kirve.

bir tanım girmişim geçmişte bu başlığa. #2893529

birkaç ekleme yapayım.

çocukluğumdaki favorilerimden warlock (1989) filmindeki, geçenlerde çok talihsiz şekilde hayatını kaybeden julian sands'in canlandırdığı warlock karakteri:



doğum yılımda gösterime giren zaman haydutları filminde yine geçenlerde kaybettiğimiz efsane isim david warner'ın oynadığı evil genius karakteri:


aynı ismin (warner) ses aktörlüğünü büyüleyici bir etkileyicilikle yaptığı efsane baldur's gate ii: shadows of amn'daki baş kötü, jon irenicus:


tom noonan'ın pallid man'i; müthiş güzel ve hakkı verilmemiş bir yapım olan 12 monkeys dizisinden:



sonra ekleme yaparım belki. bu tanımlık bunlar yeter. haha.

çünkü aslında kötü değiller...

(bkz: adrian veidt)(bkz: ozymandias)(bkz: watchmen)

benim için efsanedir.

brezilya almanya maçında 7 gol atan almanya milli takımının ileri üçlüsü.

gus fring (bkz: breaking bad)
ryan o’reily (bkz: oz)

46 yok olan dizisinden murat günay:

(bkz: inglourious basterds) veya türkçesiyle soysuzlar çetesi adlı filmden,aktörün ilgili performansıyla oscar da kazandığı; italyanca,fransızca,almanca ve ingilizce’yi çok iyi konuşarak oldukça başarılı bir nazi schutzstaffel subayı rolünü yaşayarak oynadığı (bkz: hans landa) karakteridir.

(bkz: christoph waltz) tarafından canlandırılmıştır.

killing eve - villanelle
soğukkanlı bacım benim

lady dimitrescu

adam düz evrende de ters evrende de tatlıştı.

varsın dünya bum’lasın.

(bkz: sauron)

fargo dizisinde sonradan ana karakterin karşısına çıkan lorne malvo'dur. gerçek adı bu değil sürekli isim değiştirir dizide. karakteri sevme sebebim prensipleri olması ve bunlara ölürken bile sadık kalmasıdır. şöyle ki iyi bir şeyi yapmak için içsel açıdan ekstra bir çabaya gerek duymazsınız, zaten iyi bir şeyi gerçekleştirdiğinizin bilgisi, toplum tarafından yargılanmayacağınız gerçeği sizin yapacağınız şey için fazladan ikna olmanızı gerektirmez. oysa kötü bir şey yapacak olan kişinin bunu yapabilmesi için ciddi sebepleri, akla gelen ilk karşı çıkışlarla sarsılmayacak bir düşünce sistemi olması gerekir. elbette her kötülük yapan eylemlerinin arkasını felsefi argümanlarla doldurmuyor ancak bu karakteri sevme sebebim böyle bir yapısının olması.

biraz yanlış anlaşılmış klasik darwinci bakış açısından kaynaklı güçlü olanın ayakta kaldığı düsturu, nietzsche'ci bir yaklaşımla toplumun değerlerinin hiçbir anlam ifade etmediği ve doğru ve yanlış söylemlerinin, olaylardan bağımsız bir şekilde aptal insanların değerlendirmesiyle ortaya çıktığı düşüncesiyle hareket eder. medeniyet zırvaları ve toplumsal normların tamamı, insanların hala ormanda birbirini yediği gerçeğini örtmesi için uydurulmuş ve zayıf olanların çabalamaya dahi tenezzül etmemesi için tasarlanmış yapılar olduğunu düşünür. dizi boyunca ara ara fikirlerinden kupleler verse de hiç uzun bir şekilde anlatmaya uğraşmaz.

insanların yeşil ve tonlarını neden daha iyi gördüğünü sorar bir yerde. darwin'e göndermedir bu çünkü hala orman kanunlarının geçerli olduğunu düşünür. hayvanlar aleminde aziz yoktur, sadece kahvaltı ve akşam yemeği vardır. bazen kendi düşüncesinin doğruluğunu desteklemek için ara ara küçük oyunlar oynar. bir karıncayı dahi incitmeyecek olan ana karakterin içindeki o bastırılmış doğasını çıkartmaya uğraşır. kendisine hiçbir yararı olmayan ve oldukça boş bir uğraş gibi duran bu eyleminin esas amacı kendi düşünce sistemini daha da pekiştirmektir.

bana ilham veren pek çok düşüncenin (hobbes, nietzsche, etik nihilizm, stirner vs) farklı bir yolla ele alınmasının insanı ne gibi bir manyağa dönüştürdüğünü görmek de ayrı bir keyif veriyor.