sevilmek vs anlaşılmak

anlaşılmak insan anladığı kişiyi seviyor zaten.

asla bulamayacağımı düşündüğüm birşey herkes sevdiğinı söylüyor belki gerçekten de sevdiğini düşünüyor ama anlamadığın birini sevebilir misin.

ikisi de lazımdır ama ilişkinin yürümesi icin anlaşılmak mühimdir. her sorunu sevgi çözmez.

ben her şeyin başının anlaşılmak olduğunu düşünenlerdenim. herkes birbirini gerçekten anlayabildiğinde, anladığı insanları hayatının neresine koyacak ve onlara hangi duyguları besleyecek; bunu seçebiliyor.

sevmeyi sevilmeye her zaman tercih ederim ama bazen insanlar bir şeyi anlamamak konusunda ısrarcı olabiliyorlar bundan ötürü oyumu kesinlikle anlaşılmaktan yana kullanıyorum.

sizi anlamayan bir insana sevginizden ölseniz de dönüp bakmayın. arkadaşlar. yoksa ıyk pis öcü olursunuz. aklınızı başınıza devşirin. vallaha sataram bu köyü haa.

anlaşılmak bir bakıma sevilmektir.

seviliyorsan anlaşırsın, anlaşırsan da sevişirsin.

aklıma hemen 1984'teki cümle gelir; insan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.
bu durumu yaşamış biri olarak birini ne kadar çok severseniz sevin o sizi anlamadıktan sonra yorulursunuz, yorar insanı bu durum.

işte evlilik yolu burada başlıyor.

artık sevgi 'seni seviyorum' sözcüklerinde kısılı kaldı. sevmek zaten anlamak hiç değilse anlamaya çalışmak değil midir? insan karşısında anlayışlı biri görünce sevildiğini hisseder zaten, sözcüklere dökülmesine çok da gerek kalmaz.

bazı insanların sevmek dediği şeyin neden benimkinden farklı olduğunu anladığım başlık. birini anlamadan sevmek mümkün mü?

anlaşılmadan sevilmek yalnızca göz boyar ama belli bir zaman sonra bunun mutlu etmediği anlaşılır. çünkü çoğu problemi çözmek için sevilmek yetmiyor anlaşılmak gerekiyor. kusurları sevgi ile boyayıp üstünü örtmek yerine anlayışla olduğu gibi kabul edelim.

seven insan, sevdiğini anlar.

anlaşılmadan sevgi mi olur diye bi düşündüm şu an.. insan anlamadığı birini neden sever ki? ki sevse de bu sevgi sadece dış görünüşten ibaret olmaz mı? içini bilmediğiniz, duygularını/düşüncelerini anlamadığınız birini niye sevesiniz ki? çok saçmaa! insan bi kitabı okuyup anlamadan o kitabın iyi veya kötü, güzel veya berbat olduğunu nasıl anlar ki veya o kitabı nasıl sever veya ondan tiksinir? bana garip geliyor. -evet kitapla bağdaştırdım çünkü her bir insan birer kitap gibidir. misal kapağı güzeldir, tabiri caizse cafcaflıdır ama içi vasattır, kullanılan kelimeler saçmadır, cümleler özensizdir, anlamsızdır, karışıktır her şey veya dışı eskidir, yırtık pırtıktır ama içinde her insanın içine dokunan cümleler saklar, hayat dersi verir bi nevi. - ne bileyim abi şahsen anlaşılmak sevgiden de öte nezdimde. ama insan işte en çok muhtaç olduğu şeye hep aç kalıyo. ne diyeyim ki umarım bi gün herkes anlayıp anlaşılacağı güzel sevgilerin içerisinde olur ve ölür. iyi geceler ben sigara içmeye kaçar.. :/

anlaşıldıkça sevilmek azizim..

"insan sevilmekten çok anlaşılmak istiyordu belki de." - george orwell, 1984

anlaşılamadığım yerdeki sevgi gösterileri pek inandırıcı gelmiyor bana.

sevdiğin insanı anlarsın zaten. anlamıyor olsan bile anlamak istersin.
o yüzden sevilmek diyorum.
diğerini herkes yapar. bir özelliği yok.

"anlaşılmak istiyorum: sevdiğim bir şarkıyı herhangi biriyle paylaşırken aynı duyguları hissetmek arzusu bu. evet, tıpkı bu. sese, ahenge kapılırken, kendini müziğin ritmine verirken yanında bir diğerinin olabilmesi; görkemli bir anda birlikte sadeleşebilmek. birlikte dansedebilmek gibi. sen hastayken başucunda birinin sabaha kadar oturması gibi. arada bir alnındaki teri silmesi, üstünün açılmamasına dikkat etmesi gibi. bir başkası için hayatta kalma çabası gibi sanki. ölmek için değil, yaşamak için uğraşmak gibi. ummadan, hayal etmeden, sıradan, olduğu gibi.doğal. ve ciddi. ciddi ciddi hayatla mücadele edebilme gücü. bu gücü yanyanayken yaratabilme yeteneği.."