sıkılmak

sıkılmaktan sıkıldım.

insanın kendisini limon gibi hissetmesine sebep olan eylem.

şuan, geçmişte ve gelecekte nadir zamanlar hariç, içine alıp vıcık vıcık kucaklayan bişi

normal.

ortalama ömrün uzun olup yapılan işlerin hızına bakınca valla normal.

diyelim bir yere gideceksin hoooop yarım saatte oradasın. ama eskiden öyle mi? yani hayat daha uzun yaşanıyordu. şimdi telefon kadar uzaksın her şeye.

tabi insanların da anısı heyecanı kalmıyor bir şeyden sonra.

yaş otuza yaklaşmaya başlayınca insanın içini daha da kemirmeye başlayan durum.

ara ara hiç yazasım gelmiyor. bazen bırakmak istiyorum geride ne varsa. bırakmak derken aslında daha farklı bir yaşam sürmek istiyorum. paranın işe yaramadığı bir yaşam.

emeğin, daha doğrusu yaşamak için el emeğinin ön planda olduğu bir yaşam.
yani düşünsenize bir; elinizde kazma kürek ve hayatta kalmak için yetiştirmek. bitmedi daha, bahçemin kenarında akan dereye giriyorum ve çıplak ellerimle tutmaya çalışacağım balıkları köz ateşinde pişirmeyi hayal ediyorum. hayal etmekten öte gidemiyorsun işte. bu yüzyılda bu isteğim imkansız. aslında imkansız olmaya bilir ama bunun içinde büyük bir ekonomik özgürlüğe ihtiyacımız var. yani para bizim için ikinci planda olmalı. basit ve ilkel bir yaşam için bile para ön planda...

offfff larsız geçen tek bir gün yok ki. bazen insan şöyle alıp başını gitmek istiyor. nereye mi? neresi olursa. önce insanların sana ulaşabileceği her şeyi yok edip, mesela telefonu evde bırakıp, ya da en iyisi mi kırıp,
e mail adresini silip, hiçbir yere hiçbir adres, isim bırakmadan, otogara gidip bir otobüse atlayıp olduğun yerden uzaklaşmak. sadece yanına 3-4 ay yetecek kadar para alıp yeni gittiğin yerde de küçük minik bir ev tutup, bir işe girip sakince yaşamak. mümkünse sahil kenarında küçük bir şehir, kasaba. belki aydın, balıkesir hatta tekirdağ. bilemiyorum. ama şimdi diyeceksiniz ki gittiğin yerde çalışacaksan, yine bir koşuşturma içinde olacaksan gitmenin ne anlamı var, doğru ama insan çoğu zaman insanlardan kaçar. sizin hayatınızı umursamayan size rezilce hissettiren insanlardan. onların boynunuza dolanmış nefesinizi kesen sarmaşık kollarından.

allah'ın ''el-kabz'' isminin insan ruhu üzerindeki tecellisidir. nasıl ki insan bedeninde kalbin büzüşüp açılması hayâtiyeti sağlarsa insan ruhunun da sıkılarak büzüşmesi ve daha sonra allah'ın yine başka bir ismi olan ''el-bâsıt'' in tecellisi üzerine neşelenmesi, içi içine sığmaması da bir devr i dâim şeklinde hâlet-i rûhiyenin canlılığı için gereklidir. uzun bir süre kabz ya da bast hâlinin devam etmesi ise normal olmayıp âcilen tedaviyi gerektirir.

haftanın 7 günü 24 saat başımda olan durum. arada sevdiğim insanlarla konuşunca geçiyor ama sonra yine başlıyor.. (bkz: karabasan)

yapılamayan bir ya da bir kaç şeyi yapmak istemek anlamına gelen deyim.

sıkılmak rutinde kalmaktır.
ne der ünlü bir ruh bilimci ; rutin sıkıcıdır ama ruh sağlığını korur.

ayrıca sıkı can pek olur , kolay çıkmaz.

yapılan eylemden, bulunulan durumdan, bir kişiden, nesneden kısacası her şeyden eskiden aldığı tadı alamamak anlamına gelir.

(bkz: evde durmaktan sıkılmak)

sürekli yaşadığım durum. yalnızlığı sevmiyorum.

yazın gelmesi ve gündüzün uzaması sonucunda çalışırken akşama doğru bir türlü zamanın geçmemesi durumudur.

bunalmak, daralmak, isyan etmek isyan!

bu sıra inanılmaz sıkılıyorum. sözlüğe giriyorum biraz kafa dağıtayım diye sözlük de ayrı bir sıkıcı bu sıra. sürekli aynı başlıklar dönüp duruyor, sürekli aynı yazarlar tanım giriyor ve online listesinde hep aynı yazarlar yeni gelin gibi süzülüyor. öz eleştirim de var, ben de verimli yazamıyorum bu sıra. ya kısa bilgi başlıkları açıyorum ya saçma sapan tanımlar giriyorum.
bize neler oluyor gülüm?

hayatımın var oluş amacı gibi bir şey.

çok sıkılıyorum, sıkılmaktan öteye gidemiyorum.. bilgisayarı kendi işlerim için açtım, işi kapattım buradayım. peeaah.

beni tanımlayan fiil. *

yani öyle ki, tüm şiirleri okumuşum, tüm kadınlara aşık olmuşum, bütün yolları yürümüşüm, her şeyi tatmış ve tüketmişim, öylesi bir bıkmışlık, sıkkınlık, oflamak poflamak...

uzun zaman sonra bugün yaşadığım his, sigaraya sardım help me.

haftaiçi akşamlarının vazgeçilmezidir. yorgunlukta çöker ama uyumakta istemezsin ama yapacakta pek bir şey yoktur. evet. öyle işte.